In 2017 verloor Femke van der Laan haar man, de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan. In ‘Pauw’ vertelt ze het over immense verdriet na zijn overlijden.
Ook stelt Femke dat er in onze samenleving te weinig ruimte is voor verdriet.
Verdriet hoort erbij
“Verdriet is vervelend en het doet pijn, we willen het vaak weg hebben met z’n allen. We willen dat verdriet dan oplossen, zodat we daarna weer verder kunnen met leven.” Maar volgens Femke vergeten we dan dat verdriet iets heel menselijks is. “Het hoort er gewoon bij en mag er gewoon zijn.”
‘Het komt in golven’
Femke vervolgt: “Mensen zijn bang voor verdriet, van zichzelf en van anderen. Maar verdriet is net als geluk, het duurt niet. Het gaat voorbij, het komt in golven. Dus laat het er maar zijn, ervaar het maar gewoon.”
Dat andere mensen soms willen dat haar verdriet over is, merkt Femke ook. “Maar ik was er voorheen ook niet zo’n ster in hoor, in het omgaan met mensen met verdriet. Want je wil heel graag dat die ander zegt dat het goed gaat. Veel mensen weten niet hoe ze iemand moeten troosten en wat ze moeten zeggen. Maar het hoeft niet opgelost te worden, gewoon ‘vertel eens’ is wel genoeg.”
‘Er ontstaat verbinding’
Door het delen van verdriet kan er juist ook iets moois ontstaan, heeft Femke gemerkt. “Als ik mijn verdriet deel, gaan anderen dat ook doen. Het geeft hen ook de ruimte om te vertellen wat zeer doet. En in dat delen van het verdriet ontstaat er verbinding, wordt het contact echter.”
Het fragment waarin Femke wordt geïnterviewd zie je hier.
Meer zien van Femke? Vanavond deelt Femke in DWDD Summerschool haar lessen in verdriet.