Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Flora* (38) haar verhaal: haar vriend bleek te liegen over een maandenlange fietstocht.
Duur relatie
4 jaar
“Sander en ik leerden elkaar kennen via werk, door een project waarbij onze bedrijven tijdelijk samenwerkten. Daarbij sloeg de vonk over; we waren allebei strebers, maar konden ook ontzettend lol hebben met elkaar. Na een paar jaar besloten we dat we wilden gaan samenwonen, in mijn appartement. Hij zou het zijne gaan onderverhuren, maar eerst zou hij nog een grote fietstocht naar Zuid-Italië maken. Daarvoor zou hij twee maanden onderweg zijn, waarna ik aansluitend met hem nog twee weken zou gaan kamperen in Noord-Italië.”
“Hij vertrok met een bepakte en bezakte fiets richting het zuiden en ik vond het allemaal helemaal prima. Onze relatie leek goed te zitten en ik gunde hem deze bijzondere ervaring. Na de eerste paar dagen volgde voor hem een kleine tegenslag: hij raakte zijn telefoon kwijt. Maar eigenlijk vond-ie dat óók wel weer lekker tijdens zo’n grote fietstocht, dus spraken we af dat hij me zou mailen als hij bijvoorbeeld een internetcafeetje trof tijdens een van zijn stops.”
“Dan heb je natuurlijk veel minder contact dan normaal, maar ik was goed van vertrouwen en dacht echt dat het goed zat tussen ons. We waren al concrete huisje-boompje-beestje plannen aan het maken, tenslotte.”
Bedrogen vrouw Eva (33): 'Na twee maanden relatie ging het bij hem al mis'
“Lang verhaal kort: na twee maanden bereikte hij zijn eindbestemming en vertrok ik met al onze campingspullen richting Noord-Italië, om het samen te kunnen vieren. Onderweg reed ik verkeerd en moest ik door een omleiding nog eens 500 kilometer extra omrijden, maar middenin de nacht kwam ik dan eindelijk aan op de camping. Ik verwachtte daar Sander al aan te treffen, maar hij was nergens te bekennen.”
“Per mail kreeg ik de volgende dag te horen dat hij ‘zijn fiets had uitgeleend aan iemand’ en dat diegene hem niet op tijd had teruggebracht, vandaar de vertraging. Een beetje shady, maar ik had na die twee maanden alleen zijn geen zin in gedoe en besloot te wachten op zijn aankomst.”
“Hij bleek een behoorlijke koortslip te hebben, dus het werd een onhandige knuffel. Ik voelde eigenlijk meteen dat iets niet helemaal in de haak was, maar hij beweerde van niet. We draaiden drie dagen lang super ongemakkelijk om elkaar heen, maar toen kwam het hoge woord eruit. Sander zei dat hij erover dacht onze relatie te beëindigen, maar een echte ‘waarom’ kon hij niet geven. Hij bleef in algemeenheden hangen en zei dat hij ‘niet genoeg vrijheid had’. Het was een heel bizar gesprek. Ik vroeg wel of er een ander was, en noemde zelfs een naam die achteraf bleek te kloppen, maar hij zei vooral dat ik niet moest zeuren.”
“Ik durfde de dagen erna nergens ‘nee’ op te zeggen, want ik probeerde te zien wat er nog te redden viel en wilde natuurlijk niet dat-ie zich ‘niet vrij’ zou voelen. We besloten uiteindelijk om eerst maar eens naar huis te gaan en daar verder te kijken wat we hier nou mee moesten.”
'Er speelt niets', zei Marjo's man, maar ondertussen was zijn nieuwe vriendin al drie maanden zwanger
“Eenmaal in Nederland vluchtten we allebei naar onze eigen huizen en bleef het contact ontzettend ongemakkelijk. Na een grote ruzie besloten we de knoop door te hakken: dit ging zo niet meer, het was klaar. Toen hij twee weken later naar mijn huis kwam om spullen op te pikken, zei hij heel laconiek dat-ie op het punt stond een nieuwe relatie te beginnen. Ik noemde weer diezelfde naam en inderdaad: hij had al langere tijd iets met deze collega. Nou, het huis was te klein.”
“Ik moest er door verhalen van anderen achter komen hoe het écht zat. Hij bleek die fietstocht helemaal niet in zijn eentje gemaakt te hebben, hij was gewoon met haar weggeweest. Via via hoorde ik dat het contact ver voor die reis al speelde, ongelooflijk gewoon. Het was een trap na, maar ergens voelde het ook bevrijdend: die stomme smoesjes van hem sloegen niet echt op mij, maar híj was gewoon het probleem.”
“We zijn elkaar nog een keer tegengekomen op een verjaardag, ik heb ‘hoi’ gezegd en hem verder vermeden. Als hij wil weten hoe het gaat, kijkt-ie me eerst maar eens recht in de ogen aan. Gelukkig ontmoette ik twee jaar later mijn man, met wie ik nu nog steeds hartstikke blij ben. Ik denk alleen niet dat ik heel snel ‘ja’ zal zeggen als hij zegt dat-ie graag alleen een hele lange reis wil maken, haha.”
*Flora vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
De escapades van Sofie's man: 'Onze vrienden dachten dat ik een grap maakte'
