Marchella (34) verhuisde in 2017 voor de liefde naar Zweden, waar ze in 2018 beviel van een dochter. Wat zijn de verschillen met een bevalling in Nederland? Is het in Zweden echt allemaal beter geregeld?
In de rubriek ‘Werpsterren’ deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“In 2014 leerde ik mijn man Jonas kennen via IKEA, waar we toen allebei werkten. Jonas is Zweeds en zijn ex-vrouw was met hun twee kinderen terug naar Zweden verhuisd. Na een tijd heen en weer vliegen, wilde hij graag dichter bij zijn kinderen zijn en vroeg hij of ik mee naar Zweden ging.”
“Ik heb niks met koud en nat weer, dus ik heb echt getwijfeld. Wel was ik ervan overtuigd dat Jonas de liefde van mijn leven was, dus ik koos uiteindelijk heel bewust voor hem. Eind 2016 trouwden we en in februari verhuisden we naar Zweden.”
“Ik had geen concrete kinderwens, tot ik Jonas ontmoette. Toen ik zag hoe lief en leuk hij als vader was, dacht ik: dat wil ik ook. Helaas eindigde mijn eerste zwangerschap in een missed abortion. Hierbij leeft de embryo niet meer, maar krijg je niet de gangbare symptomen van een miskraam.”
“Een maand daarna was het weer raak en deze keer ging het gelukkig goed. Wel had ik last van heftige bekkeninstabiliteit. Ik kon niet meer goed zitten en lopen en sliep heel slecht. Dat drukte een stempel op de zwangerschap.”
“Een groot verschil tussen Zweden en Nederland is bijvoorbeeld dat in Zweden de overheid alles betaalt en niet jijzelf of de verzekering. Ook zie je hier de verloskundige een stuk minder vaak dan in Nederland. De algehele tendens is: zo lang het goed gaat, moet je de natuur haar gang laten gaan. Ik kan me daar helemaal in vinden.”
“Een ander groot verschil is dat je in Zweden geen specifiek zwangerschapsverlof hebt. Je werkt in principe door tot de uitgerekende datum. Het komt er dan vaak wel op neer dat je in de ziektewet gaat, als je door de zwangerschap niet meer kunt werken.”
Lees ook
Mireille was zwanger in dertien landen: ‘Ik had geen idee hoe, maar het zou goed komen’
“Thuis bevallen wordt in Zweden als gevaarlijk gezien, omdat de afstanden hier groter zijn. Wij wonen bijvoorbeeld op 45 minuten rijden van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Iedereen moet in Zweden dan ook in het ziekenhuis bevallen. Gelukkig heb ik nooit de behoefte gehad aan een thuisbevalling.”
“Ik zou na 40 weken en 5 dagen ingeleid worden, maar de nacht ervoor begonnen de weeën spontaan. Rond 5.00 uur hadden we een stressvolle rit naar het ziekenhuis. Je hebt hier wegen waar zomaar een hert of eland over kan steken. Toen we net verhuisd waren reed ik ’s nachts een hert aan. Ik schrok me toen helemaal wezenloos en dat heeft impact gehad. Ook nu vond ik de rit erg eng en door de stress stagneerden de weeën.”
“Het is hier gebruikelijk om lachgas als pijnstilling te gebruiken. Ik werd daar helemaal stoney melony van; alle filters gingen weg. Daarna heb ik nog een ruggenprik gehad; heerlijk om na vier maanden pijn even niks te voelen.”
“Op 28 september 2018 is onze dochter Arwen om 21.38 uur geboren. Haar naam is niet Nederlands en niet Zweeds, maar komt van een karakter uit Lord of the Rings. Toen ik haar op mijn borst kreeg, had ik het meest bijzondere gevoel ter wereld.”
Lees ook
Nicki is bevallen in Japan: ‘Ik kreeg een preek over dat ik te veel was aangekomen’
“In Zweden krijg je geen kraamzorg, maar na een ‘normale’ bevalling blijf je wel standaard 24 uur in het ziekenhuis, waarin ze veel uitleggen. Omdat ik koorts had, zijn wij drie dagen gebleven. Daarna word je een beetje aan je lot overgelaten, maar ik maakte me geen zorgen: als iedereen het hier zo doet, kan ik dat ook.”
“De kraamweek verliep, naast wat kleine strubbelingen, inderdaad goed. Ik heb daarbij wel heel veel aan Jonas gehad, die al meer wist door zijn eerste twee kinderen. Ik begrijp dan ook zeker dat kraamzorg erg fijn kan zijn.”
“In Zweden heb je 480 dagen ouderschapsverlof die je kunt inzetten tot de dag dat je kind twaalf jaar wordt. Deze dagen verdeel je als ouders onderling, met een paar regels waar je je aan moet houden. Het eerste jaar is de kinderopvang dan ook nog geen optie. Zweden vinden het belangrijk dat een kind het eerste jaar thuis is.”
“We hebben in het begin samen twee maanden vrij genomen om Arwen goed te leren kennen. Jonas is daarna weer gaan werken, maar ik ben in een jaar thuis geweest. Dat vond ik aan de ene kant fijn. Zo is het bijvoorbeeld gemakkelijker om borstvoeding te geven, maar ik miste het werk ook. Ik begin de volgende keer waarschijnlijk eerder met opbouwen.”
“Jonas is net begonnen aan een tweede verlof van twee maanden. Het is hier de normaalste zaak van de wereld dat mannen dat doen. Als een man geen verlof opneemt krijg je scheve ogen: ‘Wil je niet bij je kind zijn?'”
“Het gaat heel goed met ons. Ik ben inmiddels veertien weken zwanger van ons tweede kind en Arwen is een lekker vrolijk meisje. Ze gaat nu naar de opvang, die grotendeels betaald wordt door de overheid. In ruil daarvoor moet je wel werken. En je betaalt een eigen bijdrage, maar dit is maximaal €150,- per maand voor fulltime opvang. Verder vinden ze hier dat kinderen echt kinderen moeten zijn. Ze gaan dan ook pas op hun zevende naar school.”
“Of Zweden ‘beter’ is, vind ik moeilijk te zeggen. Maar het heeft voor mij goed uitgepakt. Ik hou van de vrijheid en vind het fijn om zo betrokken te zijn bij mijn kind. Hoewel Zweden nat, koud en donker is, is het ook super mooi en gezellig en ben ik blij dat dit het geboorteland van mijn kinderen is.”
Lees ook
Hanka beviel in Zuid-Afrika: ‘Toen ik een keizersnede moest, kwam iemand met een pinapparaat aan’
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@linda.nl.
