Wanneer de ex-man en zakenpartner van Wilma Vervoort overlijdt, haar zoon het huis uit gaat en ze ook geen huisdieren meer heeft, besluit ze: ik ga het helemaal anders doen.
Ze zegt haar huurhuis op, gaat zes maanden per jaar in Zuid-Afrika wonen en wordt schrijver. “Mensen dachten: zo’n oud wijf in de overgang, heeft ze misschien een midlifecrisis?”
Wilma Vervoort
Wilma runt, nu bijna twaalf jaar geleden, een bedrijf in software-ontwikkeling met haar ex-man wanneer hij plotseling overlijdt aan een hartstilstand. “Hij was niet alleen mijn ex, maar ook de vader van mijn zoon Emiel, mijn beste vriend en mijn zakenpartner. Er kwam ineens heel veel op mij af. Niet alleen het verdriet om zijn overlijden, maar ons bedrijf kon alleen ‘met de ander’ bestaan. Hij was de techneut, ik deed de commerciële kant. Ik moest de boel reorganiseren en moest ook nog voor mijn kind zorgen.”