Stephan en zijn partner Remco besluiten vorig jaar een huis in Italië op te knappen en te verhuren. Over het najagen van dromen gesproken. Het grote doel is genieten van het Italiaanse leven, maar brengt zo’n verhuizing naar het buitenland wel meteen la dolce vita?
“Een week voor het zetten van de handtekening stortte het dak in.”
Met B&B Vol Liefde op repeat en de smaak van Italiaanse pizza en Aperol nog nét niet in je mond, klinkt niets aantrekkelijker dan naar Italië verkassen om daar van het leven te genieten. Stephan en zijn partner Remco worden tijdens een vriendenbezoek in het land gewezen op een huis dat te koop staat.
Het lijkt wel alsof het lot het allemaal bepaalt, vertelt Stephan aan LINDA. “Vlak voordat wij in het vliegtuig stapten, zetten onze buren in Alkmaar, waar wij toen woonden, hun huis te koop.” Het huis van hun buren blijkt flink wat op te leveren. En tja, als Stephan en Remco de huizenprijzen in Italië zien…
Hun idee om naar Italië te verhuizen begint serieuze vormen aan te nemen. Een huizenjacht gaat van start. “Remco wilde een huis waar niets aan hoefde te gebeuren, omdat we in Nederland al uit een renovatie van vier jaar kwamen – die onze relatie op meerdere momenten had getest. Ik wilde daarentegen een huis dat we helemaal konden verbouwen naar onze eigen smaak.”
Het koppel kiest afzonderlijk van elkaar huizen uit om te bekijken, die de ander zonder gezucht, gesteun en rollende ogen moet bezichtigen. Eindstand: het wordt toch een klushuis. “Tot mijn grote verbazing was het ook voor Remco liefde op het eerste gezicht toen hij mijn zwaar verwaarloosde klushuis zag. Dus een jaar nadat het idee op ons pad kwam, begonnen we aan de renovatie.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het droomhuis van Stephan en Remco staat in Mornico Losana, een uurtje rijden van Milaan. Boven op een berg, met een uitzicht waar je u tegen zegt, vind je het gigantische huis van het tweetal. Al is dit stulpje niet voor hen bestemd: het duo besluit in een kleiner huisje ernaast te wonen. “Je kunt het grote verblijf zien als een high-end Italiaans huis dat je kunt huren voor een vakantie.”
De renovatie is een idyllisch idee, maar loopt nog vóór de verkoop al bijna in de soep. “Een week voor het tekenmoment kwam er een storm over de berg waar het huis staat. Op een ochtend werden we gebeld dat een deel van het dak naar beneden was gekomen. Voordat we nog maar iets hadden gedaan, was het al chaos op een hoog Ik Vertrek-niveau.”
Om het Ik Vertrek-niveau nóg verder op te schroeven spreekt het duo nog geen woord Italiaans. “Vanaf de bank zaten we altijd keihard te oordelen als we programma’s keken op tv waarin mensen vertrokken naar het buitenland, maar de taal niet spraken. Tot we zelf het traject ingingen.” In het begin gaat dat dan ook rommelig. “Die Italianen spreken geen woord Engels, het interesseert ze ook niet of je hen wel verstaat.”
Dat bezorgt Stephan en Remco regelmatig interessante situaties. ”Ik merkte dat als ik gewoon ‘ja’ op dingen zei die de aannemer vertelde, het leek alsof ik begreep wat hij bedoelde. Overal ‘ja’ op zeggen werd dan ook mijn tactiek. Dat werkte soms heel goed, maar ook vaak niet. Zo heb ik er een keer mee ingestemd dat ze gewoon een week niet kwamen opdagen, of dat het toilet op een andere plek werd geplaatst. Of ze keken me vragend aan waar de koffie bleef. Ik had dan blijkbaar ‘ja’ gezegd toen ze vroegen of ik dat wilde halen.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Verhuizen naar een ander land én de taal niet spreken: het is niet niks. Dat ondervindt het stel, dat wel van wat gezelligheid op z’n tijd houdt, ook. Een kenniskring in het buitenland opbouwen, hoe doe je dat eigenlijk? Stephan: “Dat is heel lastig, vooral als je de taal niet spreekt. Ik doe wel heel erg mijn best om een sociaal netwerk op te bouwen. Ik ga bijvoorbeeld elke ochtend een kop koffie drinken in het dorp. Gewoon, zodat ze me zien, en zodat ik hier en daar een praatje kan maken.”
Door af en toe te praten met handen en voeten én door dorpsgenoten die het Nederlandse duo regelmatig nieuwe Italiaanse woorden leren, proberen Stephan en zijn geliefde contact te maken met de Italianen. “We hebben afgelopen december voor alle mensen uit het dorp een borrel georganiseerd, om het jaar af te sluiten. Met een grote ketel glühwein en hapjes, dat was enorm leuk.”
Klinkt leuk en aardig, maar zo’n verbouwing is niet niks. De twee zijn inmiddels al een jaar bezig om hun high-end villa in Italië af te maken, en dat gaat niet zonder slag of stoot. “Het klinkt natuurlijk heel gezellig, zo’n gemoedelijk dorpje in Italië, maar er zijn ook wat mensen die niet zo goed tegen verandering kunnen.” En tja, twee Nederlanders die besluiten om een gigantisch pand te verbouwen en dat vervolgens verhuren, dat is een behoorlijke verandering.
“Voor de plaatsing van het zwembad moeten we door de wijngaard van de achterbuurman, iets waar hij geen toestemming voor geeft. Dat zet ons in een nare positie. Je wilt dat alles in harmonie gaat met de mensen in het dorp, maar je wilt ook je eigen plannen waar kunnen maken. Daar heb ik wel slapeloze nachten van gehad.”
Primitief bestaan in Frankrijk is voor Pauline en John van 'Het Roer Om' behoorlijk wennen: 'Waar zijn we aan begonnen?'
Natuurlijk is het niet enkel kommer en kwel. Van een grote verandering als deze heeft Stephan altijd al gedroomd. “Ik heb heel mijn leven al gedacht: ik ga mezelf rond mijn vijftigste opnieuw uitvinden. Niet omdat ik mijn leven niet leuk vond, maar ik wilde mezelf opnieuw uitdagen.”
“Dat ik dat nu doe is natuurlijk superleuk, maar soms ook confronterend. Je zit toch met z’n tweeën boven op die berg, met een stressvolle verbouwing en een relatie die soms onder druk staat. Als je met z’n tweeën in zo’n snelkookpan zit, zijn er ook echt wel dagen dat je elkaar even niet zo leuk meer vindt. Maar soms moet je even wat stappen terug zetten om er uiteindelijk weer tien vooruit te gaan.”
“Wij geloven allebei in het zetten van een stip aan de horizon”, aldus Stephan. “Dat was voor ons een vrij leven hebben dat je authentiek kunt invullen. En daarvoor moet je toch een soort financiële vrijheid hebben.” Een stip aan de horizon zetten is dan ook de grootste tip die Stephan anderen meegeeft. “Zorg dat het eindstation helder is en bedenk wat je moet doen om daar te komen.”
Kleine offers brengen is iets wat daar zeker bij hoort, stelt Stephan. Zo beëindigde hij zijn baan in Nederland en werd het prachtige herenhuis van het koppel in de verkoop gegooid. “Er is altijd wel een reden om iets niet te doen, zoals een baas die je niet kan missen of kinderen die niet van school kunnen wisselen. Maar je zult zien: als je een beslissing maakt, zal je leven zich er vanzelf omheen vormen en krijg je er iets geweldigs voor terug.”
Hoe kijken Peter en Jolanda uit 'Ik Vertrek' terug op hun Griekse avontuur? 'Een grote les’
