Seksualiteitscoach Lieke Radstaak (27) is 17 jaar als ze erachter komt dat penetratie voor haar niet gaat: ze heeft vaginisme. ‘Ik wilde wel, maar het was echt onmogelijk. Het was niet een kwestie van even doorbijten.’
Ze deelt via haar Instagramaccount Seksualiek haar verhaal, tips en adviezen.
Dit artikel is onderdeel van LINDA.dossier Orgasme. Meer weten?
Lieke: “Naar schatting ervaart zo’n vijf procent van de vrouwen wel een vorm van vaginisme. Maar het komt veel vaker voor dan we denken.” Als ze dertien is merkt ze dat het inbrengen van een tampon bij haar niet gaat. “Dat vond ik wel vervelend, maar ik stond er verder niet bij stil.”
Op haar zeventiende heeft Lieke voor het eerst een serieuze relatie en begint ze met sex. “Toen kwam ik er bij mijn eerste vriendje achter dat penetatrieseks de logische volgende stap was. En ik wilde het wel, ik werd ook vochtig, maar het ging niet. Ik voelde vrij snel aan dat het bij mij echt anders was.”
Vaginisme is een aandoening waarbij de bekkenbodem te gespannen is, vertelt ze. “Je spieren spannen zich onwillekeurig aan als er iets naar binnen gaat. Dat maakt penetratie vaak onmogelijk. Zelfs een vinger of wattenstaafje kan teveel zijn. Het is vaak een psychosomatische aandoening. Dat wil zeggen dat het meestal geen lichamelijk probleem is. Het komt bijna nooit voor dat je vagina te nauw is of dat je hiervoor onder het mes moet. Het is psychisch, omdat je brein signalen stuurt naar je bekkenbodem zonder dat je dat zelf wilt.”
Daarom ontwijkt Lieke de eerste twee jaar van haar seksleven penetratieseks. Haar toenmalige vriendjes hadden daar niet zo veel moeite mee. “Maar een mooie bijkomstigheid was dan ook dat ik heel creatief moest worden. Voorspel werd voor mij hoofdspel. Het einddoel.”
Crymaxing: met huilen na een orgasme is niks mis
Lieke schaamde zich er niet voor, maar het maakte haar wel onzeker.” Op zich logisch als je 17 bent en iedereen gewóón penetratieseks heeft, terwijl het bij mij niet zo makkelijk was. Als je dan ook merkt dat mensen in je omgeving het niet snappen of niet weten wat dat is, kan dat lastig zijn.”
Daarom gaat ze na twee jaar langs de seksuoloog die haar helpt om ‘het te accepteren’. “Ik heb anderhalf jaar lang therapie gehad. Enerzijds om de angst voor de pijn weer af te leren. Je lichaam conditioneert zichzelf heel snel en bereidt zich voor op de pijn zonder dat dat nodig is. En anderzijds om te denken: het is niet het einde van de wereld. Ik ben door mijn vaginisme niet minder vrouw.”
Tijdens haar therapie gaat ze aan de slag met pelottes. “Dat zijn staafjes van kunststof, van dun naar dik, die in dikte opschuiven totdat je de dikte van de penis hebt bereikt. Maar toen ik daar tien jaar geleden mee aan de slag moest, waren deze nog heel klinisch. Het waren blauwe doorzichtige staven met een handvat. Dat sprak mij helemaal niet aan. Voor mij voelde het daardoor echt als huiswerk en als een probleem dat ik moest oplossen. Nu zijn ze veel leuker; roze en oranje of van siliconen.”
In plaats daarvan bedenken Lieke en haar seksuoloog een manier dat het wat speelser en spannender maakte om met haar vaginisme om te gaan. “Ik zou nog steeds oefenen met voorwerpen om naar binnen te brengen, maar dan met voorwerpen die ik tegenkwam. Zoals een potlood met een ronde achterkant, een pollepel van de HEMA en daarna een blushkwast van de Etos. Dat werd een grappig ding. Dan stond ik daar bij de kassa met een vriendin om dat af te rekenen en dan wisten wij waar het voor was. Het werd een binnenpretje.”
Neuroloog over geheugenverlies na orgasme: ‘Migrainepatiënten zijn er gevoelig voor’
Lieke is nog niet van haar vaginisme af. Soms heeft ze periodes waarin penetratieseks wel gaat en soms niet. Alle goedbedoelde adviezen – ‘drink wijn’, ‘ga blowen of paardrijden’ – slaat ze in de wind. “Ik zou dat soort adviezen absoluut afraden. Met een glaasje wijn ben je misschien meer ontspannen, maar je spierspanning wordt er niet minder op en daarna heb je alsnog pijn.”
Voor vrouwen met vaginisme is kinderen krijgen soms ook een uitdaging. Maar daar maakt Lieke zich niet zo’n zorgen over. “Als het zo blijft gaan met mijn vaginisme, dan zou het tegen die tijd wel kunnen lukken. Maar het kan ook op andere manieren als het toch niet lukt door middel van penetratieseks. Bijvoorbeeld door zelfinseminatie thuis. Ik denk dat het hoe dan ook wel goed komt.”
Fabia (30) over vaginisme: 'Mijn vagina blokkeerde alles: tampon, vinger, álles'
Mede door haar vaginisme is Lieke geïnteresseerd in seksualiteit. “Ik vind het thema heel interessant en ik ben me erin gaan verdiepen, omdat ik er zelf ook mee te maken heb. We praten er heel weinig over, maar we hebben er wel allemaal verwachtingen en ideeën bij. Openheid over sex is dus heel goed.” Op haar Instagramkanaal Seksualiek deelt Lieke tips en ook haar eigen ervaringen omtrent sex. “Zo hoop ik ook andere vrouwen te helpen.”
Als seksualiteitscoach wil ze vrouwen vooral bijbrengen dat sex nooit pijn zou moeten doen. “Dat is echt een misverstand. Penetratieseks is niet het belangrijkste. Sterker nog, het is voor veel vrouwen niet het fijnste onderdeel. Veel mensen denken dat dat wel zo zou moeten zijn en dat elke vrouw het gewoon moet kunnen. En vrouwen zelf denken dat ook. Terwijl gepenetreerd worden echt wel een intens ding is dat je moet toelaten. Dat is niet te vergelijken met een man die een lichaam binnen gaat. Het hoort prettig te zijn voor zowel de man als de vrouw als je het goed doet. Anders kun je het beter niet doen.”
Dus dít veroorzaakt die typische geur na een wip: 'Cocktail van sappen'
“Richt je bijvoorbeeld meer op voorspel. Dat vind ik ook zo’n stom woord: voor-spel. Voor mij is voorspel sex. Het wordt vaak onderschat. Je kunt bijvoorbeeld vingeren, pijpen, beffen, aftrekken. Maar je kunt ook naakt met je lichaam over elkaar heen te bewegen. Eigenlijk penetratieseks zonder penetratie. Dat kan heel prettig zijn voor de vrouw, omdat de penis tegen de clitoris aan beweegt en dat zorgt voor directe stimulatie. Dat kan een heel goed alternatief zijn.”
“Bijt vooral niet door de pijn heen. Dat maakt elke keer dat je sex hebt steeds iets moeilijker en dan kom je in een neerwaartse spiraal. Begin pas als je in volledige opwinding bent. Je lichaam zorgt voor een natuurlijk glijmiddel. Maar je kunt ook glijmiddel kopen, aangezien je eigen natuurlijke glijmiddel wat sneller uitdroogt. Luister vooral goed naar je lichaam. Communiceer naar je partner en zoek hulp, als je dat tenminste wilt. Mijn advies is vooral: ‘Blijf er niet te lang mee rondlopen. Je kunt echt een fijn seksleven hebben, ook als je vaginisme hebt.”
Dit artikel is onderdeel van LINDA.dossier Orgasme. Meer weten?
Dit bericht op Instagram bekijken
