Het was een behoorlijk opvallend item in mijn eigen ‘RTL Boulevard’ afgelopen donderdag. Emile Ratelband stond voor de rechter om zijn driedelige Videoland-documentaire ‘Op Hete Kolen’ zo snel mogelijk offline te krijgen.
Het argument daarvoor? Er zou een te eenzijdig en ongenuanceerd beeld van de eeuwige positiviteitsgoeroe worden getoond.
Voor Emile zelf staat de uitkomst van de zaak overigens al vast: hij verwacht dat de rechter maandag zal beslissen dat-ie géén gelijk gaat krijgen. En dat de afleveringen dus gewoon beschikbaar zullen blijven op het platform. Geen verrassend standpunt overigens, want in Op Hete Kolen is kraakhelder te zien dat meneer Ratelband geen enkel respect heeft voor het Nederlandse rechtssysteem. Of voor wat dan ook.
Regisseur Roy Dames, die eerder al onder andere Foute Vrienden en Mocros maakte, staat bekend om zijn persoonlijke benadering. En het laten tonen van een wereld die normaal gesproken verborgen blijft voor de buitenwereld. Een vlieger die voor Emile Ratelband niet helemáál opgaat. Want in de veertig jaar waarin hij voor mij nog altijd onverklaarbare status van BN’er heeft, hebben we al talloze keren gezien wie hij is. Een verschrikking.
Emile Ratelband is een uit de kluiten gewassen Neanderthaler met geen greintje ontzag voor enig menselijk bestaan. Hij liegt en bedriegt om z’n zin te krijgen, laat al zijn hele leven lang een spoor van vernieling achter en is niet te beroerd om iedereen die hem tegenspreekt of anders is tot op de bodem af te fakkelen.
Waarom deze ultiem aandachtsverslaafde vent zich heeft laten lenen voor Op Hete Kolen is dan ook geen hogere wiskunde. Alles voor een podium. Dat de maker het wilde is óók niet vreemd: ademloze content. Lekker shockeren. Maar dat Emile Ratelband nu voor de rechter claimt dat het voorgespiegelde beeld van hem niet klopt, is een lachertje. Meer correct en realistisch heb ik een documentaire namelijk nog nooit gezien.
Het drieluik eindigt uiteindelijk met Emile die Nederland definitief de rug toekeert en een nieuw leven begint in Thailand. Een utopie natuurlijk, want onkruid vergaat niet. Maar ik blijf positief. En hoop tóch van harte dat Op Hete Kolen uiteindelijk een stukje geschiedenis blijkt te hebben geschreven. En dat dit zogenaamde document nu echt één van de laatste stuiptrekkingen van deze racistische, vrouwonvriendelijke en agressieve zelfbenoemde God is. Tsjakka!
Lees ook'De dag beginnen met Jan de Hoop in het Ontbijtnieuws, ook ík ben er groot mee geworden'
