Mijn maag keerde er juist van om. Want hoe onwijs ik genoot van het aan elkaar knopen van de verhaallijnen, wílde ik helemaal geen gedag zeggen. Het stoppen van Neighbours tekent namelijk de zoveelste uitholling van het genre. Inmiddels is de soap met uitsterven bedreigd en is ’t de hoogste tijd voor een reddingsplan.

Want natúúrlijk weet ik dat de kijkcijfers teruglopen, net als zo’n beetje alles op de lineaire televisie. En dat het in financieel opzicht goedkoper is om een realityserie of een quiz te programmeren. Een soap kost veel geld, maar is óók de ultieme kweekvijver voor jong talent en kan op dagelijkse basis een perfecte afspiegeling van de samenleving de huiskamers in slingeren. Oud en jong, personages van kleur, transgenders. Body positivity. Mits goed gemaakt kan het de ultieme mix zijn. Eentje die je nooit gaat tegenkomen in hersenloze reality.

In Nederland hebben we echt geluk. Goede Tijden, Slechte Tijden werd een aantal jaren geleden volledig onder handen genomen. Geloofwaardiger, herkenbaarder, realistischer. Met een filmische manier van draaien en gloednieuwe decors. Je begrijpt: daar moet diep voor in de buidel getast worden en goddank heeft RTL de portemonnee getrokken. Bij Amerikaanse soaps is de kaasschaaf er inmiddels zo enorm vaak overheen gegaan dat er eigenlijk geen fatsoenlijk product meer af te leveren valt. En tsja, dan lopen de kijkers vanzelf massaal weg, dat snap ik wel.

Dus is het de hoogste tijd voor een Netflix of een HBO Max tijd om in dat gapende gat te springen. Een moderne soap, met het ouderwetse gevoel van Dynasty. Inclusief topacteurs, klinkende decors en de beste scriptschrijvers ter wereld. Ik geloof namelijk nog wel heilig in het product soap. Het heeft alleen wat passie nodig. En vertrouwen. En liefde. Om te groeien en te floreren. Net zoals in het echte leven zeg maar. Lang en gelukkig.

Lees ookMeer geld naar Nederlandse tv-producties: 'eindelijk een goede serie à la Grey's Anatomy of ER graag'