Inmiddels heeft Linda Hakeboom zeven vlogs gedeeld op LINDA.nl, waarin ze haar leven na haar kankerdiagnose met de buitenwereld deelt. Deze week beantwoordt ze vragen van kijkers.
De volgende vlog van Linda’s Kankerverhaal verschijnt op donderdag 4 februari.
Op haar eigen socialmediakanalen blijven de reacties, vragen en steunbetuigingen binnenstromen. Ontzettend lief, maar ook veel te veel om persoonlijk te kunnen beantwoorden.
Daarom kon je deze week via onze Instagrampagina jouw vragen voor Linda insturen. LINDA.nl selecteerde er een aantal, waarop je haar antwoord hieronder kunt lezen.
Hoe is het nu met je?
“Het gaat goed. Ik ben heel ver in m’n chemoproces, ik moet er nog maar vier. Dat klinkt als veel, maar ik kom natuurlijk van zestien. Los daarvan kreeg ik laatst een goede uitslag van de MRI-scan, dat was echt fantastisch. Ik wist altijd al dat chemo een fijn medicijn was, maar nu heb ik elke keer echt zin om weer naar het ziekenhuis te gaan. Ik wil zo veel mogelijk chemo in mijn lijf, omdat ik nu beter voel dat het werkt.
Dit zeg ik wel met een kanttekening, natuurlijk: de kanker is nog niet weg. Ik ben heel blij dat het aanslaat, maar we zijn er nog lang niet. Maar dat zo’n grote chunk van het traject al achter de rug is, daar ben ik alvast hartstikke blij mee.”
Hoeveel chemo’s heb je nog staan en wat is het vervolg?
“Nog vier chemo’s, dus. Sinds vorige week weet ik dat daarna een kleine borstsparende operatie wordt gedaan. Dan worden de tumor en de lymfeklier waar de uitzaaiing zat, verwijderd. Die gaan ze op microscopisch niveau inspecteren op tumorcellen, kijken hoeveel cellen nog leven.
Op basis daarvan kijken we wat het vervolgtraject wordt. Dat kan nog alle kanten op: een grotere operatie, maar ook bestralingen of chemopillen – een behandeling van zes maanden die ik thuis kan doen. Die eerste operatie is een fijne tussenoplossing, die gaat me vast wat meer informatie geven.”
Ik heb tijdens kanker veel gehad aan therapie. Praat jij ook met iemand?
“Ja, ik doe af en toe een sessie bij de psycholoog waar ik vroeger al mee praatte. Maar ik denk dat het ná dit kankertraject vaker zal gebeuren. Ik zit nu in zo’n stoomtrein, je wordt geleefd. Ik kan me voorstellen dat als alles straks ‘normaal’ is, maar ook totaal anders, ik het fijn vind om meer dingen te bespreken.”
Hoe kun je iemand het best steunen in een gelijke situatie? Meehuilen of juist vrolijk zijn?
“Het meest prettig vind ik als iemand heel eerlijk is over zijn of haar eigen gevoel. Je mag gerust zeggen dat je bang of verdrietig bent, of juist vrolijk. Dat is ook goed. Maar denk niet te veel: ‘Ik zal maar doen wat Linda waarschijnlijk fijn vindt’. Want daardoor voel ik me een patiënt. Het maakt de afstand groter. Hoe eerlijker, hoe prettiger. Daarnaast is het fijn als er niet te veel beroep op je wordt gedaan, maar dat je gewoon berichtjes binnenkrijgt met: ‘Ik denk aan je’. Die zijn heel waardevol.”
Lees ook
Linda Hakeboom beantwoordt kijkersvragen over kanker (deel 1)
Hoe is het met je eetlust? Val je ook af?
“Vooral in de eerste weken, met de extra zware chemo’s, had ik last van misselijkheid. Ik had toen echt geen zin in eten, mijn smaak veranderde ook. Ik vond lekkere dingen ineens vies. Daarna kwam dat weer terug en nu heb ik eigenlijk nergens last van. Mijn gewicht blijft hetzelfde, ik kan alleen niet meer tegen scherp eten. Als ik per ongeluk een pepertje eet, voelt het meteen alsof mijn slokdarm in de fik staat.”
Ik krijg klamme handjes als ik naar je kijk, tijdens zo’n behandeling. Hoe blijf je kalm?
“Ik bekijk alles echt per stapje. Het moment waarop dat spul ingespoten wordt, is het nog steeds wel spannend. Maar toen ik de chemo als medicijn ging zien in plaats van een vijand die me flink ziek maakt, kon ik in mijn hoofd een knop omzetten. Ik ben het gaan zien als iets dat me erg helpt, dat maakt het minder eng. Wat ook helpt: je angst niet wegdrukken en doen alsof het niet erg is. ‘Kom op meid’, hoor je mij niet zeggen, als ik op dat moment gewoon verdrietig ben.”
Hoe is het voor jouw partner Rolf, en is er door je ziekte veel veranderd tussen jullie?
“We gaan ongelofelijk goed. We praten heel veel met elkaar, en zijn supereerlijk over onze gevoelens en het verdriet. Wat voor hem lastig is, is dat hij voor zijn gevoel niet heel veel kan doen. Hij helpt me elke dag natuurlijk ontzettend veel, maar ik moet alsnog alleen naar de chemo. Maar, echt: praten, praten, praten. Dat haalt de angel eruit en het brengt je op een gekke manier dichterbij elkaar. Als je samen zo’n enorme berg beklimt, kijk je soms naar elkaar en denk je: ‘Oh, dus dit kunnen we óók nog wel aan’.”
Mogen jullie zoenen en sex hebben? Je lichaam zit tenslotte vol chemo.
“Haha, wat een grappige vraag. In de twee à drie dagen na een behandeling verlaat de chemo je lichaam nog, maar dan ben je ook zo zwak dat je Het Doen wel even kunt missen in je leven. Daarna kan het gewoon, hoor. Maar vlak na een chemo heb je daar schoon genoeg van, trust me.”
Ben je bang dat je nooit meer de ‘oude Linda’ wordt qua energie en ‘zijn’?
“Ik wéét dat ik dat niet meer word, zelfs. Maar ben er niet bang voor. Ik vind juist dat ik goede levenslessen heb geleerd. Je wordt geconfronteerd met het mogelijke einde van je leven, dat verandert echt iets in je.
Ik vind het leven veel waardevoller. Het zal best zijn dat ik straks vaker moe ben, maar daar ben ik niet bang voor. Ik heb straks iets groots meegemaakt en ben daardoor veranderd, dat is dan gewoon mijn pad.”
Nog geen spijt dat je ‘moet’ filmen en bloggen?
“Wat ik merk, is dat het heel normaal is geworden. Soms vergeet ik ook gewoon interessante dingen te filmen, omdat het in mijn hoofd alweer oud nieuws is. Maar het platform dat deze vlogs zijn geworden, en de reacties die ik daarop krijg, vind ik nog steeds heel bijzonder. Natuurlijk is het soms spannend als ik heel kwetsbare dingen deel, maar ik had dit echt niet willen missen.
Ook heb ik al van zoveel vrouwen gehoord dat ze naar de huisarts zijn gegaan door mijn verhaal. Bij sommigen was het, als ze dit niet gedaan hadden, gewoon echt te laat geweest. Dat is zo ontzettend bijzonder, en het maakt alle ‘moetjes’ meer dan de moeite waard.”
Op LINDA.nl/kankerverhaal vind je al Linda’s vlogs tot nu toe. Hieronder bekijk je haar meest recente video. Hierin laat ze zien wat voor impact de chemo op haar leven heeft: intense vermoeidheid, maar ook confronterende momenten waarop ze haar haren verliest.
