Werken bij de brandweer. Niet iedereen wordt er gelukkig van, maar Joanna Dekker (41) wel. Als brandweervrouw blust ze al vijftien jaar branden en beslist ze als bevelvoerder of haar team wel of niet een brandend object ingaat.
“Ik krijg er heel veel adrenaline van”, vertelt ze.
Als dochter van een politieagent wilde Joanna vroeger altijd al graag andere mensen helpen. Een baan bij de politie zag ze alleen niet zo zitten, maar de brandweer leek haar wel wat. “Rond mijn 25ste kwam ik naast een man te wonen die bij de brandweer werkte. Enthousiast gaf ik aan dat ik dat ook graag wilde doen. Volgens mijn buurman zat de brandweer echter niet op vrouwen te wachten, dus ik besloot er verder niks mee te doen. Totdat hij mij een jaar later op een vacature van de vrijwillige brandweer wees. Ik meldde me direct aan en werd tot mijn verbazing aangenomen. Ik vond het zo gaaf!”
Joanna aan het werk
Joanna kwam als enige vrouw in een korps vol mannen terecht. En dat was best even wennen. “Ik vond het zelf geen probleem, maar ik merkte wel dat mijn collega’s mij een beetje moesten aftasten. Ze waren bang dat ik niet sterk of technisch genoeg was. Hierdoor had ik een enorme bewijsdrang en deed ik het liefst alles zelf. Een blusslang is bijvoorbeeld best zwaar, maar geen haar op mijn hoofd dat ik dat door iemand anders liet dragen. Ik stond meteen mijn mannetje.”
Gelukkig werd Joanna snel geaccepteerd in haar korps. Inmiddels werkt ze al vijftien jaar als vrijwilliger en dat bevalt haar goed. “Ik heb er wel over gedacht om in dienstverband voor de brandweer te gaan werken, maar dat was niet te combineren met mijn gezin. Toen ik net als vrijwilliger begon, had ik twee kinderen en was ik net gescheiden. Als brandweerman (of in mijn geval brandweervrouw) maak je 24-uurdiensten. Tja, dat gaat dus niet als alleenstaande moeder. Uiteindelijk belandde ik bij de ‘koude kant’ van de brandweer. Dat zijn de afdelingen waar je niet direct met branden in contact komt, maar meer ondersteunend werkt. Ik deed de administratie en ik kwam er al snel achter dat dat het niet helemaal voor mij was. Ik ben meer een doener.”
Lees ook
Tessa Bos is politieagent: ‘Verdachten zijn vaak aardiger tegen vrouwen’
Het zijn soms heftige dingen die Joanna bij de brandweer meemaakt, maar over het algemeen weet ze altijd rustig te blijven. “De enige keer dat ik ‘m wel een beetje kneep, was toen ik naar een brand bij mij in de buurt moest. Het hele huis stond in brand. Ik kende de bewoners, een gezin met drie oudere tieners. Helaas was het niet duidelijk of de kinderen zich nog in het huis bevonden. Een paar collega’s van mij waren met hun ouders bevriend, dus we wisten dat zij in ieder geval op vakantie waren. Waar de kinderen waren, wist niemand. We kregen ze telefonisch niet te pakken. Ondertussen stond het huis zowat op instorten, dus ik kon niet anders dan mijn team naar binnen te laten gaan. Vervolgens begon het wachten op het verlossende telefoontje. Na 30 slopende minuten werden we verlost. De kinderen waren bij vrienden en ook de huisdieren waren niet thuis. We waren echt ontzettend opgelucht allemaal.”
Joanne en haar man Martijn werken in hetzelfde korps
Naast haar vrijwillige werk bij de brandweer runt Joanna ook een eigen tassenbedrijf. “Het is voor mij de ideale combinatie. Ik kan en creatief bezig én ik doe wat goeds voor de maatschappij.” Dat de brandweer heel veel voor haar betekent, kan Joanna zeker beamen. Ze leerde er zelfs haar man Martijn (40) kennen. Hij is ook brandweerman en werkt in hetzelfde korps als Joanna. “In tegenstelling tot mij is Martijn professioneel brandweerman. We waren allebei gescheiden toen we tijdens onze opleiding naar elkaar toe groeiden. Vorig jaar zijn we getrouwd. Het was een prachtige dag, vrijdag 4 september 2020. Al onze zes kinderen (ik heb er vier en Martijn twee) waren er bij. Uiteraard kon onze brandweercollega mèt wagen niet ontbreken. Helaas waren er door de coronamaatregelen maar een beperkt aantal gasten. Ik weet zeker dat anders het hele korps was gekomen. Onze trouwfoto typeert trouwens precies hoe wij zijn. Ik ben erg energiek en Martijn is wat meer op de achtergrond. Zo vullen we elkaar perfect aan.”
Op Joanna’s trouwdag mocht de brandweerwagen niet ontbreken
Lees ook
Linda werd bij haar bevalling uit huis getakeld door de brandweer: ‘Buren uit het raam’
