We appen de hele dag door, maar soms komen dingen daar ook plotseling ten einde. In deze rubriek delen LINDA. lezers het laatste appje dat ze met iemand uitwisselden: van vrienden tot lovers, van exen tot ouders.
Vandaag de beurt aan Jolanda (43), die het laatste contact met haar moeder deelt.
“Vorig jaar was ik op Koningsdag met mijn man en dochter (3) een dagje in de Efteling. ’s Ochtends stuurde ik via Facebook Messenger wat foto’s naar mijn moeder, met wie ik dagelijks wel contact had. Ik wist dat ze het leuk zou vinden om foto’s te krijgen van haar kleindochter, dus door de dag heen stuurde ik er een paar: mijn dochter met Pardoes op de foto, bij allerlei attracties en ’s avonds hoe ze uitgeput in de auto lag met blosjes op de wangen.
Na lunchtijd reageerde mijn moeder eigenlijk niet meer op de foto’s. Prima natuurlijk, niemand heeft zijn telefoon 24/7 bij zich – soms ben je ook gewoon even andere dingen aan het doen. Ik maakte me eigenlijk geen zorgen, tot ik me de volgende ochtend realiseerde dat ze nog steeds niet had gereageerd.”
“Toen ik op Facebook keek, zag ik dat ze sinds de dag ervoor niet meer online was geweest. Dat was ongebruikelijk voor haar, dus besloot ik een SMS’je te sturen, voor het geval haar wifi problemen ondervond. Ik stuurde: ‘Hoi hoi, alles goed? Ik zie dat je na gistermiddag niet meer op Facebook was en meestal doe je dat ’s avonds nog. Even checken of alles goed is, haha. Xxx’. Daarna ben ik gaan werken.
Die middag had ik nog steeds geen antwoord. Toen ben ik gaan bellen en videobellen, maar zonder resultaat. Even snel langsrijden lukte niet, want ze woonde bijna honderd kilometer verderop. De vrienden die bij haar in de buurt woonden waren niet thuis, dus toen heb ik de politie maar gebeld. Zij zijn gaan kijken en troffen haar thuis aan, overleden.”
“Het zag er niet uit alsof ze naar bed was geweest, alles stond nog zoals het ‘overdag’ staat: gordijnen open, spullen op tafel. Waarschijnlijk is ze op Koningsdag al overleden, vlak na de lunch. We zijn direct daarnaartoe gereden om dingen te regelen voor de uitvaart.
Ik vond het heel moeilijk dat ze zo plotseling weg was. Ze heeft nooit gezegd dat ze zich niet lekker voelde, of een ander signaal gedeeld… Ineens was het gewoon klaar. En we weten nog altijd niet wat er precies gebeurd is. Daarom vind ik het wel extra mooi dat ons laatste contact zo fijn was – mijn moeder was gek op haar kleindochter, dus dat ze in haar laatste uren nog veel van haar heeft kunnen zien betekent veel voor me. Ik had haar natuurlijk nog veel meer jaren gegund om hiervan te genieten, maar het is niet anders.”
Heb jij ook een bericht waar een bijzonder verhaal achter schuilt? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een screenshot van dat laatste appje, een korte samenvatting van de situatie, je naam en leeftijd. Misschien nemen we dan contact met je op voor deze rubriek.
'Het hele voetbalteam sneakte het ziekenhuis in om afscheid te nemen van mijn man'
