De derde dinsdag van september: Prinsjesdag. Een ceremoniële dag voor de regering en het parlement, bomvol tradities. Columnist Maike smult ervan.
Laat Frits Wester lekker even slapen, mij kun je altijd wakker maken voor een nationale ceremonie.
De derde dinsdag van september: Prinsjesdag. Een ceremoniële dag voor de regering en het parlement, bomvol tradities. Columnist Maike smult ervan.
Laat Frits Wester lekker even slapen, mij kun je altijd wakker maken voor een nationale ceremonie.
Ik hartje tradities. Koningsdag, koninklijke huwelijken, Prinsjesdag: heerlijk! Ik hou van de lange, trage live-uitzendingen. En van de vertrouwde stem van Astrid Kersseboom die urenlang belangrijke en minder belangrijke dingen zegt en waarvan het stemgeluid langzaam achtergrondmuziek wordt; je registreert het niet bewust maar het is er wel. Zoals muziek in een lift.
Astrid Kersseboom is mijn liftmuziek en daar word ik heel rustig van. Precies wat ik nodig heb om zo’n event op mijn eigen manier te beleven. Ze vertelt iets over de jaarlijkse paaltjestoestand van de gemeente Den Haag. Die paaltjes blijken dus verdomde lastig in en uit de straat te gaan. Ik had daar werkelijk geen idee van. Maar zij wel. En nu schijnen ze dus toch over te gaan op andere paaltjes die dit probleem voor altijd oplossen. Dit zal zo’n beetje de laatste wetenswaardigheid zijn geweest die ik bewust registreerde voordat ik in mijn eigen trance raakte waar juist bijzaken en achtergronden ineens opvallen en belangrijk worden. Dit soort evenementen leent zich daar goed voor en ik geniet me suf van dit kostbare schouwspel.
Lees ook
Columnist Maike over luizen: ‘Ik heb een spreekverbod aan mijn kont hangen’
Vermoedelijk op een andere manier dan de jongen die vanochtend al heel vroeg langs de route stond. Hij kon toch niet meer slapen, zei hij in het NOS Journaal. Of de feestelijk uitgedoste dames die zeker willen zijn van een ‘mooi plekkie’ om de Gouden Koets te zien. Vanmorgen op televisie kwamen ze al voorbij en op de radio viel de term ‘hekkenlikkers’. Een goedemorgen.
Er was natuurlijk de baardkwestie, die mij met terugwerkende kracht alsnog verliefd deed worden op mijn koninklijke generatiegenoot. En uiteraard de hoedentoestand, die mij dit jaar om bovengenoemde reden minder kon bekoren. Er waren belangrijke mensen die de camera’s vergeten waren. En er waren ook minder belangrijke genodigden die de camera’s haarfijn in de gaten hadden, maar die erg hun best deden dat te verbloemen.
In het raam van de koets was een spiegeling. Een gouden bies van een lakeien-hoed reflecteerde precies ter hoogte van Máxima schouder. En daar bleef-ie een tijdje hobbelend hangen. Even leek het alsof de koningin lekker zat te grooven, daar in die koets. Ik werd daar blij van.
Lees ook
Prinsjesdag 2019 in foto’s: van Máxima’s jurk tot hoedenselfie in Ridderzaal
En zouden ze geheime tekens met hun dochters afspreken, gewoon voor de leuk? Zoals wij dat ook zouden doen met onze kinderen? Dat je belooft even op je hoofd te krabben of je oor aan te raken. En dat dat dan iets betekent.
Even had ik te doen met de mevrouw in het paars, die ondanks het eindeloos oefenen toch ietwat overvallen was door het plotselinge ‘leve de koning, hoera-hoera-hoera’. Het kwam voor haar blijkbaar eerder dan verwacht en dat zag je. Gelukkig herstelde ze zich snel. En ik was blij dat de vrolijke Utrechtse burgemeester Jan van Zanen, Femke Halsema aan het lachen maakte. Juist vandaag vond ik dat fijn voor haar.
Toen de koets terugreed over dezelfde weg lagen daar wat paardenvijgen van de heenweg. En waar een echte lakei altijd stoïcijns in een kaarsrechte lijn loopt, zag ik één lakei die de hoop stront ontweek. Ik vermoed dat dat een beveiliger was. Want die lopen er dus ook tussen: beveiligers verkleed als lakei. Fijne informatie vind ik dat. Zou hij nu ontmaskerd zijn?
Lees ook
Dit zijn de leukste hoeden van Prinsjesdag 2019
Door de veranderde toon van Astrids stem, kom ik weer langzaam terug in de echte wereld. De wereld waar Prinsjesdag serieuze kost is en waar de belangrijke feiten je om de oren vliegen. ‘Ik zal het gewoon maar zeggen’ hoor ik Astrid op een ietwat gespannen toon uitbrengen, ‘mij valt het decolleté van Máxima zo op’.
Maike Jeuken (47) is freelance journalist en fotograaf.
Samen met Rob runt ze een samengesteld gezin met zeven kinderen.
Voor LINDA.nl schrijft ze over wat haar opvalt in het nieuws.
Instagram: @maikejeuken