Seksuele intimidatie

De afgelopen tien jaar had 16 procent van de Nederlandse werknemers te maken met seksuele intimidatie. Slechts 37 procent van de slachtoffers maakte daarvan melding.

De belangrijkste reden daarvoor is de inschatting dat de situatie wellicht niet ernstig genoeg is. Ook is er onduidelijkheid over wat seksuele intimidatie precies is.  Dit komt naar voren in het onderzoek in opdracht van het College naar ervaringen met deze vorm van intimidatie onder tweeduizend werknemers en driehonderd werkgevers.

Ervaringen

Slachtoffers die wel melding maken van de intimidatie zeggen dat het oplucht, dat daders zijn aangesproken op hun gedrag en dat ze waarderen dat het onderwerp is aangekaart of informatie hebben gekregen over de juiste vervolgstappen.

Maar het komt ook voor dat daders niet worden aangesproken, dat de intimidatie niet stopt of juist verandert van aard en er andere pesterijen volgen. Sommigen ervaren andere vervelende consequenties na hun melding.

Werkgevers

Werkgevers vinden het lastig om problemen boven tafel te krijgen, hoewel ze vermoeden dat er meer speelt dan ze zien of horen. Bij het afhandelen van de klacht ervaren ze knelpunten, zo blijkt uit het onderzoek. Zo vinden ze het voeren van een gesprek met de betrokkenen, daarbij rekening houdend met alle belangen en er tegelijkertijd voor zorgend dat het gesprek indruk maakt op de dader, moeilijk.

“Dit kan en moet beter. De wet verbiedt seksuele intimidatie”, zegt voorzitter van het College Adriana van Dooijeweert. “En het is de werkgever die ervoor moet zorgen dat iedereen kan werken op een plek waar seksuele intimidatie niet voorkomt.”

Lees ook
Seksuele intimidatie gaat digitale werkvloer: ‘Hij zei in Teams dat ik billenkoek zou krijgen’