Meten is weten. En met wat kan dat beter dan met de smartwatch? Weten hoeveel stappen je vandaag hebt gezet of hoe goed je die nacht ervoor hebt geslapen. Klinkt geweldig, maar wat als het doorslaat in een verslaving?
“Mijn sociale leven is belangrijker dan een stom horloge”, vertelt Julia.
Voor Julia (25) en Lotte* (21) begon het onschuldig. Beiden zijn fanatiek sporter en zagen geen kwaad in het bijhouden van hun levensstijl. Maar een onschuldige liefhebberij leidde tot een ware verslaving met alle gevolgen van dien. Julia heeft het horloge inmiddels af kunnen doen: “Mijn horloge ligt nu al zes maanden in de la en ik heb hem vanaf het moment dat ik hem afdeed met geen vinger meer aangeraakt.”
Voor Lotte ligt het anders. Zij is momenteel in afwachting van therapie voor haar eetstoornis. Zelf is het haar, na diverse pogingen, niet gelukt het horloge af te doen: “Ik heb het wel geprobeerd. Maar de dagen dat ik mijn smartwatch afdeed, werd ik gek. Ik ben al zenuwachtig als dat ding aan het opladen is en ik hem niet kan dragen.”
Julia was in totaal drie jaar lang in de ban van haar smartwatch. “De dag begon al met de kwaliteit van mijn slaap. Als mijn smartwatch liet zien dat ik slecht had geslapen, dan voelde ik me vervolgens ook de hele dag moe.” Tussen haar werk door probeerde Julia ook nog de bekende tienduizend stappen te halen. “Ik sloot de dag af met kijken op mijn smartwatch hoeveel calorieën ik had verbrand. Als ik mijn doelen aan het einde van de dag niet had behaald, voelde ik me verdrietig en was de dag voor mij niet geslaagd.”
Julia begon etentjes en afspraken af te zeggen om de doelen op haar smartwatch te behalen. Daarnaast was zij altijd al gevoelig voor gezond eten en ontwikkelde zij een eetstoornis. Mensen uit haar omgeving deden vergeefse pogingen haar duidelijk te maken dat ze verslaafd was. “In het begin ben ik het gaan ontkennen. Dat zie je meestal bij een verslaving. Ik dacht dan bij mezelf: ‘Ach, je zeurt maar wat.’ Tot ik me op een gegeven moment bewust werd van mijn acties.”
Toen het horloge Julia’s sociale leven overnam, trok ze een grens. “Er is één ding dat ik belangrijker vind dan sporten en gezond eten. Dat is namelijk mijn sociale leven, mijn vrienden en familie. Voor mij was het toen duidelijk: mijn sociale leven is belangrijker dan een stom horloge.”
Inmiddels voelt Julia zich beter dan ooit. “In het begin was het erg wennen, maar op dit moment leef ik op gevoel. Er is niks meer wat mij vertelt of mijn dag geslaagd is of niet. Ik sport, eet en slaap op gevoel.”
Helaas is het Lotte nog niet gelukt om van het horloge af te kicken. Ze hoopt zo snel mogelijk te worden opgenomen voor haar eetstoornis. Lotte schafte het horloge in november 2020 aan in de hoop beter te gaan sporten. Wanneer zij een terugval krijgt van haar eetstoornis, begint het horloge haar leven over te nemen. “Ik merk dat ik gewoon elke seconde van de dag op mijn smartwatch kijk. Als ik bijvoorbeeld zie dat mijn hartslag hoger is dan ga ik de oorzaak daarvan helemaal uitzoeken.”
Net als Julia, houdt Lotte haar stappen bij en gebruikt het horloge als leidraad voor haar dag: “Aan het einde van de dag kijk ik op mijn smartwatch. Wat ik dan zie bepaalt vervolgens hoeveel ik die dag erna eet of sport. Vaak ga ik dan nog een keer extra sporten in de avond.”
Lotte ziet therapie als enige optie om van haar horloge afscheid te nemen. Op dit moment kan ze alleen maar verlangen naar een leven zonder smartwatch: “Dat is alles wat ik momenteel wil. Als ik ervan af ben doe ik hem nooit meer om. Het doet mij meer slecht dan goed.”
Vrouw bevalt tijdens vlucht, artsen aan boord gebruiken schoenveters en smartwatch
