Bij Almar (44) en Stefan (29) uit Den Haag gaat alles voor de wind. Ze hebben elkaar, een fijne baan en een heerlijk thuis. Maar ze willen o zo graag een kindje.
In hun zoektocht valt op dat er voor mannen die een kindje willen veel meer mogelijk is dan gedacht, maar gemakkelijk is het niet.
Vier jaar geleden ontmoetten Stefan en Almar elkaar. Ze weten op dat moment beiden heel zeker: ooit willen ze kinderen. Alleen zijn ze van elkaars droom niet op de hoogte. “Pas vijf maanden geleden spraken we die papa-wens hardop naar elkaar uit”, vertelt een glunderende Stefan via Teams.
Voor Almar geldt hetzelfde. Bij hem werd die droom alleen maar sterker toen hij oom werd en zijn vriendinnen kinderen kregen. “Maar bij mijn vorige partner was het een harde ‘nee’. Ik was bang voor het antwoord van Stefan. Het was zo spannend om dit te bespreken. Toen het er eenmaal uit was, begon het echt te borrelen.”
Lees ookSteven (33): 'Als homo een kind krijgen, is bijna onmogelijk'
Ze besluiten online wat informatie in te winnen. Want een kindje krijgen, dat gaat voor twee mannen niet zomaar. “Ik kwam zo veel blogs en websites tegen, dat ik een beetje begon te zwemmen in de informatie”, vertelt Almar. Via-via komen ze uit bij Meerdangewenst.nl (stichting voor regenbooggezinnen, red.). “Het gesprek met coach Sara was zo indrukwekkend. We hadden niet in de gaten dat er zo veel opties zijn voor mannen om ouders te worden.”
Het was een prettig gesprek, maar ook confronterend. Want er zijn wel veel opties, maar lang niet alles is mogelijk voor twee mannen. “Natuurlijk krijgt niet iedereen even gemakkelijk kinderen, maar voor de meeste heterostellen kan het zonder hulp. Bij ons niet. Op juridisch vlak komt er veel meer bij kijken. Stel: je kiest voor een draagmoeder, dan zijn beiden mannen niet direct de vader. Dat gebeurt dan pas na officiële erkenning. Lesbische stellen zijn wel meteen allebei moeder, al is dat ook pas sinds kort per wet geregeld. Ik dacht dat we in Nederland qua wetgeving al veel verder waren dan dat”, vertelt Stefan.
Uiteindelijk zijn er voor Stefan en Almar vier opties: adopteren, co-ouderschap, pleegouderschap of een draagmoeder. “Bij adoptie mag er maximaal 40 jaar tussen ouder en kind zitten. Almar is 44, dus het kindje dat we mogen adopteren moet minimaal 4 zijn. Hechting op jonge leeftijd vinden wij belangrijk, dus viel voor ons die optie af. Dat geldt om die reden ook voor pleegouderschap. Al vind ik dat wel iets moois, dus die deur heb ik nog niet dichtgegooid. Wie weet komt dat ooit in de toekomst nog”, licht Stefan toe.
Dan is er nog co-ouderschap. “Daarbij ben je afhankelijk van de planning van iemand anders. Opvoeden is al moeilijk met één iemand, laat staan met drie personen. Al zijn er vast vormen waarbij het mooi werkt”, vult Almar aan.
Lees ook'Ivf-draagmoederschap moet voor álle gezinsvormen in de basisverzekering'
Ze besluiten uiteindelijk voor een draagmoeder te gaan. Alleen gaat dat niet zo eenvoudig: “Je mag niet zomaar en advertentie op Marktplaats of waar dan ook zetten”, legt Stefan uit.
Hoe ze dan toch hopen een draagmoeder te vinden? Almar: “Ik wil een blog gaan maken met informatie over wie wij zijn en wat we willen. Via die website kunnen draagmoeders dan met ons in contact komen. Dat mag wel. Die tip kreeg ik van een ander homostel op een regenboog (wens)ouderborrel.”
Het liefst willen ze ooit twee kinderen. “Dat heb ik vroeger bedacht en daar kom ik niet meer vanaf. Maar als het er één is, is het ook perfect. We zijn überhaupt al blij als het mag gebeuren”, voegt Stefan toe. “Twee collega’s zijn momenteel hartstikke rond. Daar ben ik toch wel jaloers op.”
Als het eenmaal zo ver is, zien ze de toekomst met kinderen al helemaal voor zich. Almar: “We wonen vlak bij Madurodam en ik zie het nu al voor me dat we ieder weekend met onze kinderen daarheen gaan.” Om de twee mannen heen staat iedereen ook al popelen. “Mijn opa en oma – allebei ver in de tachtig – zeiden: ‘De familie is nooit af'”, glundert Stefan. “Dat vinden we erg mooi.”
Lees ookDuco van 'Vaders van Liv' over draagmoederschap in Nederland: ‘Hartstikke mooi nieuws’
