Vanaf een jaar of zes kunnen kinderen al ontevreden zijn over hun lichaam – niet in de laatste plaats door bezoekjes aan de schoolarts en blootstelling aan volwassenen die diëten. Maar hoe reageer je als je kind zichzelf te dik vindt en op dieet wil?
Kinder- en intuïtief eten-diëtist Alessia Couvreur, auteur van het boek Bye Bye Dieet, geeft tips.
De leeftijd waarop kinderen willen afvallen wordt lager en lager, legt Couvreur uit. Meerdere factoren hebben daar invloed op. “Als ouder speel je bijvoorbeeld een grote rol in het lichaamsbeeld van je kind. Als jij voor de spiegel staat en op een negatieve toon opmerkt dat je grote billen hebt, dan merken kinderen dat op. Daardoor leren ze dat dik altijd slecht is.”
Maar ook als je dat als ouder niet doet, kun je je kind nooit helemaal beschermen tegen een negatief lichaamsbeeld, vertelt Couvreur. “Want op school heeft je kind ook vriendjes en vriendinnetjes die met een bepaald beeld zijn opgegroeid. Misschien komt je kind op een dag wel thuis met de opmerking: ‘Mama, die of die heeft gezegd dat ik dik ben.'”
“Je kunt je kind weerbaar maken voor zulke opmerkingen door hem of haar aan te leren dat dik een neutraal woord is, net als groot of klein. Het ene kindje is groter dan het andere kindje, het ene kindje is dikker dan het andere kindje”.
Tatjana is dik: 'Woorden als 'maatje meer' maken het alleen maar ongemakkelijk'
In feite kun je met een kind dat zegt: ‘ik ben dik’, hetzelfde omgaan als met een kind dat zegt: ‘ik ben klein’, adviseert Couvreur. “Als het niet waar is, ontken het dan, maar benadruk ook dat je waarde niet afhangt van hoe lang/dik je bent. Is het wél waar, dan heeft ontkennen geen zin. Antwoorden met ‘maar je bent helemaal niet dik’, impliceert niet alleen dat dik zijn erg is, maar het kind blijft het misschien toch ook van anderen horen. Zeg liever dat het ene kindje nu eenmaal dikker is dan het andere kindje, en dat dat helemaal niet uitmaakt.”
Het helpt ook om je kind erop te wijzen dat het lichaam geen object is, maar een instrument waar je van alles mee kunt, zegt de kinderdiëtist. “Jouw buik heeft er wel mooi voor gezorgd dat je een kind op de wereld heeft gezet. Met armen kun je lekker knuffelen, et cetera.”
Toch kun je uiteindelijk niet voorkomen dat een kind wil afvallen, ongeacht of het dik of dun is, geeft Couvreur toe. “Als je diëten verbiedt, gaan kinderen juist eerder rebelleren. Maar het helpt al heel erg als jij zelf het goede voorbeeld geeft. 90 procent van de jonge meisjes die ik in mijn praktijk zie, begint met diëten omdat hun ouders dat hebben aangeraden of zelf op dieet zijn. Als je wil dat je kind blij is met zijn of haar lichaam, moet jij dat ook zijn.”
“Een ander deel is op het idee gebracht door sociale media, maar ook dat kun je moeilijk helemaal verbieden. Je kunt je kind echter wel duidelijk maken waarom starten met diëten niet goed is. Het zorgt voor een negatiever lichaamsbeeld, een slechte relatie met eten, het vergroot de kans op een eetstoornis op jonge leeftijd en het jojo-effect dat vaak volgt vergroot de kans op onder meer hart- en vaatziekten.”
Weg met dat trenddieet: zo schrap je advertenties over afvallen uit je tijdlijn
