Iedereen verdient een uitvaart die recht doet aan wie hij of zij was, vindt uitvaartverzorger Iede Hoorn. Want hoewel de dood verdrietig en schrijnend is, is er ook zoveel liefde.
Elke twee weken schrijft Iede over bijzondere mensen en hun uitvaart. Om de dood bespreekbaar te maken en te laten zien dat er veel meer is dan koffie en cake.
Als mijn telefoon gaat, weet ik nooit wat er gaat gebeuren en in welke situatie ik nu weer terecht ga komen.
Ik kan denken dat ik een rustige dag tegemoet ga en op de fiets zitten om met een vriendin te gaan lunchen, om vervolgens te worden gebeld en meteen om te draaien.
Die haast is er omdat dingen in gang gezet moeten worden. Soms ligt het lichaam bijvoorbeeld nog thuis en dan kun je moeilijk zeggen; laat opa maar liggen, ik ga eerst een broodje eten met een vriendin. Het lichaam moet worden opgehaald, gekoeld, verzorgd, waar gaat het lichaam eigenlijk naartoe? Thuis opbaren? Meteen in een dichte kist? Die eerste dag zijn er toch wel een paar knopen die doorgehakt moeten worden.
Iede Hoorn over de uitvaart van Maud: 'Ze leefde maximaal en stopte op haar hoogtepunt'
Dat in een situatie vallen en meteen in actie moeten komen; ik houd van die rush. Ik houd ook van de diversiteit van mijn werk, en geloof me, die is enorm. Een oud omaatje overleden in haar slaap, een tiener die helaas tragisch om het leven is gekomen of een zieke die niet lang meer heeft en met mij een voorgesprek wil. Wordt het een kleine, intieme dienst of moet ik iedere toeter en bel die ik heb uit de kast gaan trekken? Ik weet het niet. Het enige waar ik op kan rekenen is dat ik nergens op kan rekenen. Het kan allemaal.
Dat onverwachte is heel stressvol en waar ik in het begin van mijn carrière daardoor vierentwintig uur per dag aan stond (de dood doet niet aan kantoortijden, dus die telefoon gaat ook mee naar bed en om drie uur ‘s nachts neem ik gewoon op), bescherm ik mezelf nu iets meer. Dan laat ik bijvoorbeeld mijn telefoon twee nachten doorschakelen naar een collega van mij, zodat ik even twee goede nachten kan maken. Ik denk dat ik inmiddels wel een manier heb gevonden om hier goed mee om te gaan, maar niets, echt helemaal niets, kon mij voorbereiden op het telefoontje dat mijn hele wereld op zijn kop heeft gezet…
Ik word gebeld met de boodschap dat de Amerikaanse draagmoeder van ons kindje weeën heeft, ongeveer drie weken voor de uitgerekende datum. Ik zou eigenlijk nog een week werken, om daarna in alle rust de laatste dingen voor te bereiden, naar Amerika te vertrekken en ruim voor de uitgerekende datum aan te komen. Maar net als de dood, laat ook het leven zich niet plannen.
'Ik heb veel met de dood te maken, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt'
Dus haast ik me nu ook naar huis. Niet voor het einde, maar voor een begin. In een split second besluiten mijn man en ik dat we koste wat kost bij de geboorte van onze zoon willen zijn. Als dat betekent dat we zo snel mogelijk in een vliegtuig moeten zitten, dan is dat zo. We boeken de ochtendvlucht een dag later. Dat geeft ons nog de rest van de avond en nacht om in te pakken en werk over te dragen. Het zijn gesprekken die ik met pijn in mijn hart moet voeren. Ik was met een aantal uitvaarten bezig en die zal ik helaas allemaal moeten overdragen naar een collega. De families begrijpen het natuurlijk en vertrouwen er helemaal op dat die collega het ook fantastisch gaat doen, maar toch voelt het alsof ik ze teleurstel. Lang om daarover na te denken heb ik niet. Hoewel de bevalling niet doorzet, en wij gelukkig op tijd zijn, voelt het alsnog alsof alles ineens in sneltreinvaart gaat.
Drie dagen later ligt er een prachtig kindje in onze armen. Het is zo ontzettend bijzonder om een nieuw leven geboren te zien worden. Sinds dat moment zit ik op een wolk en ik ben niet van plan om er op korte termijn nog vanaf te komen. Mijn man Chris en ik gaan de komende weken enorm genieten van onze zoon Elia. En mijn telefoon? Die staat even uit.
Iede (38) en Chris (35) verwachten een kind na draagmoedertraject: 'We hebben zoveel liefde te geven'
Iede Hoorn (38) is uitvaartverzorger, auteur van Leven met de dood en bekend van zijn Instagrampagina waar hij foto’s en verhalen van uitvaarten post. Op LINDA deelt Iede twee keer per maand een bijzonder verhaal in de hoop de dood meer bespreekbaar te maken en ook te laten zien dat het meer is dan koffie met cake. Iede is getrouwd en woont samen met Chris in Amsterdam.
