Wat moet ik nu: ‘Ik ben stiekem stikjaloers op mijn eigen zusje’

14-04-2019 | Anna Botic

In sommige situaties weet je écht niet wat je moet doen. Daarom delen echte vrouwen in ‘Wat moet ik nu?’ hun dilemma. Ze vragen jou via ons om advies.

Deze week: Carlijn (28). Waar zij de grootste moeite heeft om haar leven op orde te krijgen, leeft haar drie jaar jongere zusje een waar droomleven.

Beschermd opgevoed

“Marie en ik zijn opgegroeid in een fijn en warm gezin. Eén nadeel aan de oudste zijn, is zonder twijfel dat ik alles als eerste moest uitvogelen. Mijn ouders waren daardoor ook extra beschermend. Zo moest ik altijd om een bepaalde tijd thuis zijn en mocht ik tot mijn achttiende niet alleen in het donker over straat. Mijn eerste vriendje mocht pas na maanden blijven slapen. Allemaal heel begrijpelijk natuurlijk, maar bij Marie ging het totaal anders in zijn werk. Waar ik te maken had met veel – en strenge – regels, werd zij zonder enige zorgen groot gebracht.”

Lees ook
Wat moet ik nu: ‘De vriendin van mijn beste vriend is ziekelijk jaloers op mij’

Jaloezie in jeugd

“Dat mijn ouders bij hun tweede kind kozen voor wat meer vrijheid, vind ik meer dan logisch; Ze wisten inmiddels hoe het is om een kind op te voeden en hadden meer ervaring. Toch ontstond er hierdoor al een lichte vorm van jaloezie. Marie kon langer op feestjes blijven rondhangen dan ik op dezelfde leeftijd en ze hield er een hechtere vriendengroep aan over. Het hielp namelijk niet dat ik altijd als één van de eersten van mijn vriendinnen de club moest verlaten.”

Te hoog gegrepen

“Ik heb altijd de druk gevoeld om te presteren. Mijn ouders waren zichtbaar teleurgesteld toen ik besloot om na mijn mbo-opleiding te stoppen met studeren. Zij waren van mening dat ik zoveel meer kon bereiken, als ik er nog een studie aan vastplakte. Ik merkte zelf dat het hbo net iets te hoog was gegrepen, hoe hard ik me er ook voor inzette. Ik ben altijd beter geweest in de meer praktische vakken. Dat neemt niet weg dat ik hier ontzettend van baalde; in dat opzicht had ik graag in Maries schoenen willen staan.”

Goed voor elkaar

“Jaren later is er weinig onveranderd gebleven. Marie is afgestudeerd aan de universiteit en heeft een geweldige, mooie vriend aan de haak geslagen. Ook hij heeft het goed voor elkaar, met zijn baan als piloot. Ze hebben het over samenwonen, wat gezien hun dikke salaris waarschijnlijk geen enkel probleem is. Ik voel me een mislukkeling als ik naar haar kijk. Ik ben nog steeds single. Door de jaren heen heb ik verschillende korte relaties gehad, maar die hielden nooit lang stand. Mijn exen namen de relatie geen van allen serieus, terwijl ik juist op zoek ben naar de ware.”

Advies

“Ik weet dat zij er hard voor heeft gewerkt, maar het lijkt haar allemaal zo makkelijk af te gaan. Ik heb geen vriend, werk voor minimumloon en heb tot dusver nog niks bereikt. Het voelt oneerlijk omdat ik me wel volledig inzet. Ik weet dat ik deze gedachtes moet veranderen en me op mijn eigen leven moet focussen, maar het lukt maar niet; er gaat echt geen week voorbij dat het me niet frustreert. Wat adviseren jullie mij?”

Lees ook
Wat moet ik nu: ‘Ik erger me mateloos aan mijn schoonmoeder’

Oproep

Zit je zelf ook in een situatie waarin je het even niet meer weet? Mail je verhaal dan naar nieuws@lindanieuws.nl en laat je anoniem adviseren door andere LINDAnieuws-lezeressen.