De vagina noemen we vaak lieflijk spleetje of plasser, terwijl we het bij mannelijke geslachtsdelen meestal gewoon over een penis of piemel hebben.

Taboe doorbreken

Door het taboe omtrent de woorden vagina, vulva en clitoris te doorbreken, geef je aan dat het heel normaal is om een vrouwenlichaam te hebben. Zo zal je dochter ook sneller durven kijken naar haar eigen geslachtsdeel, denkt Kremers. Door je geslachtsdelen niet de juiste naam te geven, kan praten erover lastiger worden. Sowieso kan niet praten met je kind over sex het voor je kind moeilijker maken om grenzen en wensen te durven stellen.

Kremers legt uit: “Leer je kind dat je vagina, vulva en clitoris intieme plekken zijn waarover je zelf de baas bent – inclusief hoe en wanneer ze worden aangeraakt. Dat het bijvoorbeeld wenselijk kan zijn als een dokter ernaar kijkt als je klachten hebt, maar als de buurman dit wil dat dit niet oké is.”

Seksuele voorlichting

“Bij voorlichting over sex sluit je het liefst aan op de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van het kind. Net zoals je dat doet bij het deelnemen aan het verkeer. Je begint rustig in een kinderstoeltje en uiteindelijk zit je zelf achter het stuur”, aldus de seksuoloog.

Je kunt al op jonge leeftijd beginnen met seksuele voorlichting, stelt ze. De grootste mythe is dat mensen denken dat wanneer je over sex praat met je kind, je kind te snel seksueel actief wordt. Volgens Rutgers Kenniscentrum Seksualiteit en Kremers is het juist zo dat vrouwen die als kind hebben leren praten over seksualiteit, later vaker fijne seksuele ervaringen hebben met zichzelf en/of hun partner.

Bijzonder plekje

Natuurlijk is openlijk over sex en je geslachtsdelen praten best lastig. Toch kan dit gewoon lekker na schooltijd. Het is belangrijk om over de vulva, clitoris en vagina kletsen met je kind, maar je mag volgens Kremers óók zeggen dat het een bijzonder plekje is. Dat je uitlegt wanneer je er mag aankomen en wanneer niet. “Naarmate hij ouder wordt, is het belangrijk dat een kind leert dat je er niet mee speelt wanneer er andere mensen bij zijn. Dat hebben we als maatschappij met elkaar afgesproken”, aldus Kremers. Ze trekt een vergelijking met neuspeuteren. “Iedereen doet het, maar je leert het niet te doen met andere mensen erbij.”

Het is belangrijk om aan te kaarten dat het goed is als je kind haar lichaam beter wil leren kennen door naar haar vulva te kijken en  beelden te zien van andere vulva’s. Elke vulva is namelijk anders. Denk bijvoorbeeld aan de portretserie van vagina’s in LINDA.150. De “slordige gordijntjes”, zoals Kremers ze noemt, of de schaamlippen, variëren per persoon qua grootte en het is belangrijk om dit ook aan je kind te vertellen.

Niet comfortabel

Stel, je voelt je als ouder toch niet helemaal comfortabel om het met je dochter over haar vulva te hebben. Geen probleem, vindt Kremers. Je kunt ook samen afspreken dat je in het bijzijn van anderen een ander woord gebruikt – net zoals velen doen met het woord sex. In dat geval: hier nog een rijtje met alternatieve benamingen, volgens Kremers.

Vrouw: doos, spleetje, yoni, flamoes, foef, dot, kedietje, miemel, framboos, friemel, brievenbus, kut.

Man: pik, piem, fluit, jongeheer, joystick, toeter, snikkel.

Lees ook
Komt u maar: zo bereik je volgens deze seksuoloog een orgasme