‘Ik ben geland’, appt mijn vriendin haar laatste aanwinst. ‘Ok’, appt hij terug, ‘Ik bestel nu een taxi voor je. Jij mag tegen de chauffeur zeggen waar je naartoe wilt. Naar je eigen huis of naar mij. Ik hoop naar mij. Kan niet wachten je te zien.’
Ze is flabbergasted en stuurt mij meteen een screenshot van zijn bericht met een ontroerde emoji erbij. ‘Wat een man!’, stuur ik terug. ‘Zo zijn er niet zoveel meer.’
Hij had aangeboden haar te halen, maar haar vlucht vanaf Parijs had onbekende vertraging. Dus kreeg ze de opdracht hem direct te appen als de wielen de Schipholse landingsbaan zouden raken. ‘Ik hou hiervan’, appt ze terug. ‘Ik vind dit zo mannelijk.’
Ik ook. Zo’n man die op het juiste moment het heft in handen neemt. De regelneef. De man die het tafeltje al gereserveerd heeft, de rekening oppakt na het eten. Niet om het geld, maar de hoffelijkheid in combinatie met daadkracht. Misschien wel het gevoel dat hij even voor je zorgt.
Uiterlijk heeft er niet zo veel mee te maken, het is attitude. De meeste vrouwen vallen allang niet meer voor een vent die met imaginaire boomstammetjes onder zijn arm rondloopt en het idee dat hij God’s Gift to Women is. Alleen omdat hij een piemel heeft. Niet alle mannen hebben echter het memo gekregen en denken nog steeds dat de openingszin: “Als ik een meloen was, zou je dan mijn zaad doorslikken?”, ons een brandend verlangen in de schaamstreek geeft.
Een Echte Man behandelt een vrouw als zijn intellectuele gelijke, zonder haar vrouwelijkheid uit het oog te verliezen. Want hoe je het ook wendt of keert, een man is anders dan een vrouw, dat heeft de natuur zo geregeld. Al was het alleen al omdat hij 61 procent meer spiermassa heeft, meer ruimtelijk inzicht, een beter werkend kortetermijngeheugen en het mannenbrein is groter. Althans de grijze massa*, ofwel de plek waar informatie wordt verwerkt.
Als hij zijn brein ten volle benut, zien we de Echte Man! Uitgebalanceerd, hij zeikt niet over de alimentatie die hij zijn ex betaalt, heeft een ruggengraat, weet wie hij is en respecteert zijn partner. Niets zo onaantrekkelijk als een man die onder haar oog schaamteloos met andere vrouwen flirt.
Hij heeft geen oordeel en gebruikt nooit ‘slet’ of ‘hoer’ als scheldwoord. Het maakt hem niets uit of de vrouw op wie hij verliefd is wel of niet op de eerste avond met hem in bed stapt, of een onstuimig verleden heeft. Ik ken een man die buitengewoon gelukkig is getrouwd met een vrouw die een in seksclub heeft gewerkt. En hij heeft een eindeloos respect voor haar. Een soort real life Pretty Woman (de klassieker met Julia Roberts en Richard Gere). Het bestaat. Het komt niet vaak voor, maar het bestaat echt.
Een andere vriendin ontmoette haar man toen zij emotioneel en financieel op een dieptepunt zat. Toen ze hem na een paar dates serieus leuk begon te vinden en zij voelde dat hij echt hoteldebotel van haar was, speelde ze open kaart. Dat ze eerst haar shit wilde afhandelen voor ze verder ging met hem. Hij wilde daar niets van weten, hij wilde haar! Met alle bagage die ze meenam. Hij ging voor samen.
Helaas lopen er nog steeds veel mannen rond die hun grijze massa niet optimaal benutten. Zo ligt een vriendin in scheiding. Haar man komt nachten niet thuis, ze heeft hem betrapt in een amoureuze situatie met een andere vrouw en zelfs met dit heterdaadje blijft hij jokken. Er mankeert volgens hem wat aan haar ogen. Omgekeerd snuffelt hij in haar telefoon en beschuldigt haar van vreemdgaan als ze een sexy selfie heeft gemaakt en, zoals te zien bij het snuffelen, naar niemand heeft verstuurd. Hij scheldt haar uit, duwt en trekt. En nu zij haar koffers heeft gepakt, huilt hij tranen met tuiten. Letterlijk. Wat een turn off. Niet dat een man niet mag huilen, maar van een pity party krijg ik een (spreekwoordelijke) slappe piemel.
Een Echte Man neemt verantwoordelijkheid voor zijn daden en vertrouwt zijn vrouw op haar woord. Niemand brengt hem aan het twijfelen, hij laat zich door niemand beïnvloeden. He is his own man. Hij kan zijn emoties laten zien en zijn zachte, noem het zijn feminiene kant. De Echte Man doet niet moeilijk als je vraagt of hij je ergens even af kan zetten of een zware tas uit de auto haalt.
Natuurlijk heeft de Echte Man ook een bijsluiter; als hij verkouden is, is het maar de vraag of hij de nacht nog haalt en wil hij in zijn waarschijnlijk laatste uren kippensoep, aandacht en bedrust. En je krijgt hem nooit helemaal zindelijk, want zodra hij een boom ziet en de natuur roept, plast hij daar vrolijk tegenaan.
Een Echte Man, wil graag gelijk hebben en als hij dat niet heeft, haalt hij als laatste redmiddel zijn geslachtsdeel erbij. Zo had ik laatst een discussie met mijn geliefde dat ik wanneer ik naar Istanbul ga, ik een auto wil huren. Nou, dat kon echt niet. Ik moet daar die dagen met een vaste taxi (die hij wel even voor me regelt, immers ook hij is een Echte Man.
“Maar jij rijdt daar toch ook?”, vraag ik hem. “Ja, ik wel”, antwoordde hij. Ik was erg benieuwd naar het verschil. Ik heb afgelopen vakantie toch in Marrakech gereden, door het Atlasgebergte en naar Casablanca. “Dus?”, antwoordt hij. Dat is voor hem geen enkele garantie voor mijn stuurmanskunsten in Istanbul, want veel drukker dan Marrakech (waar hij nog nooit is geweest); ze rijden als gekken, levensgevaarlijk. We delibereren nog even door en wanneer ik voor de zoveelste keer vraag: “Maar jij rijdt er toch ook?”, is zijn laatste argument: “Ja, maar ik heb een piemel.”
Uitgepraat.
*Heren, niet te vroeg juichen: vrouwen hebben een grotere witte massa dat de verbindingen tussen de zenuwcellen maakt.
'ADHD op vakantie: ik moet alles reguleren, alsof het een buffet is waar ik steeds iets van af pak'
