Wat mijn vrijgezelle vriendinnen regelmatig overkomt, overkwam mij laatst ook. Na een in mijn optiek geslaagde date hoorde ik niets meer van de wederpartij.
En toen deed ik iets onverwachts: ik voelde de drang om verhaal te halen. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn vriendinnen. Eigenlijk voor alle geghoste 45-plussers.
Als mijn vriendinnen hun ghosting-verhalen vertellen, probeer ik altijd een reden te achterhalen. Hebben ze hun online match wellicht gelokt met een profielfoto van tien jaar geleden? Spraken ze tijdens de date alleen maar over hun kinderen of exen? Doken ze té snel het bed in, lieten ze per ongeluk een (kut)scheet? Lag zij bovenop in een verlichte slaapkamer, waardoor die ander hetzelfde zicht had als bij een onbedoelde onderkinselfie? Hebben ze hun date overladen met ‘welterusten’- en ‘goedemorgen’-berichtjes? Alles waar ik persoonlijk op zou afknappen.
Maar nee. Mijn vriendinnen bleven met onbegrip zitten, zich afvragend waarom ze na zo’n veelbelovende date zomaar werden genegeerd. En dan antwoord ik altijd zo eerlijk mogelijk, maar keihard: ‘Dan is hij just not that into you.’
Een paar weken geleden belandde ik na maanden weer eens in de kroeg – een Amsterdamse kroeg die ook wel de ‘live Tinder-kroeg’ wordt genoemd. Dat bleek niet overdreven. De ene na de andere hitsige man bood zich aan. Het voelde als een soort ‘altijd prijs’-kermisattractie, waarbij je gegarandeerd naar huis gaat met een verfrommelde pluche sleutelhanger met het kermislogo erop. Waarom ook niet, dacht ik, en ik wisselde telefoonnummers uit met de tong-kandidaat die de meeste potentie had. Twee dagen later hadden we een date, ik mocht het plan bedenken.
Voordat we überhaupt een jeu de boules-bal hadden gegooid, waren er al uren verstreken op het bankje naast de boulesbaan vol leuke gesprekken, gelach en een tongzoen. Potdikke, deze man was niet zomaar een prijsje uit de grabbelton. Het liefst wilde ik meteen vaste verkering met hem. En gelukkig appte hij die avond geen ‘slaap lekker’ en de volgende ochtend geen ‘goedemorgen’.
Maar het bleef wel erg stil aan de overkant. Na dagen van radiostilte hoorde ik mezelf in mijn hoofd: he ’s just not that into you.
En ineens dacht ik: ik heb iets te winnen. Ik besloot om te vragen wat er aan de hand was, iets wat mijn ego voorheen nooit had toegestaan. Hem bellen of appen met ‘is er iets?’ vond ik te beladen, dus bedacht ik een multiplechoicevraag, die ik hem stuurde:
‘Maak deze zin af: Ik laat het hierbij, want…
1. Ik vind iemand anders leuk
2. Ik ben gewoon lekker aan het rondneuken
3. Ze is te oud, want (a: heeft een kalkoenenhals, b: ik heb geen zin in vrouwen die de menopauze naderen, c: ik wil nog een gezin stichten)
4. Ik vind haar niet leuk/ aantrekkelijk genoeg, want (a: dikke buik b: te dom c: gestoord)
5. Iets anders, want (vul zelf in)’
Deze man nam de moeite om uitgebreid te antwoorden. Zijn antwoord kwam overeen met optie 3c: hij had nog geen kinderen en wilde de mogelijkheid openhouden om een gezin te stichten. Daarom datete hij meestal niet met leeftijdsgenoten zoals ik, maar met jongere vrouwen. Met het idee dat hij ooit verder zal kijken, kon hij zich niet volledig openstellen voor mij. O ja, en ik wilde ook te snel verkering. Hij sloot af met: ‘Ik hoop niet dat je jezelf nu te oud voelt, dan mag je me een lul vinden.’
Ik vind hem geen lul. Wel voelde ik me heel even een beschimmeld pluche kermistroostprijsje.
PS. Voel je vrij de multiplechoicevraag te copy-pasten.
'Ik keek uit naar vrijheid en avonturen, maar alle leuke mannen van mijn leeftijd zijn uitverkocht'
