Actrice, presentatrice, regisseur, schrijfster én vanaf nu ook columnist bij LINDA.nl: Tatum Dagelet. Wekelijks schrijft ze over single zijn, de liefde en haar leven nu haar kind, Toy, uit huis is.
Als mijn dochter uit huis is, gaan álle remmen los. Dan kan ik me weer ongehinderd op datingvlak begeven. Een nacht van huis wegblijven, iemand bij mij thuis uitnodigen, spontaan genomen worden op het aanrechtblad… het kán allemaal.
En met een beetje mazzel zit hij ertussen, mijn últieme liefdesmatch: een man die heerlijk voor me kookt, mijn vaatwasser regelmatig uitruimt, me ondersteunt bij het maken van dagelijkse beslissingen, samen met mij de afstandsbediening zoekt… Zo’n blijvertje dus. Want na zes jaar zonder vaste relatie is het hoog tijd dat er iets serieus gaat gebeuren op liefdesgebied.
Ja, zodra mijn dochter het huis verlaat, spat het ervan af dat ik mijn hart weer heb opengesteld en kruist ‘hij’ vanzelf mijn pad. Althans, dat had ik zo bedacht.
Inmiddels zijn er acht maanden verstreken sinds mijn dochter haar vleugels uitsloeg. Ik kom inmiddels tot de confronterende ontdekking dat de vijver waarin ik als 48-jarige vrouw moet vissen, vrijwel leeg is. Alle leuke mannen van mijn leeftijd zijn uitverkocht. Ze zijn bezet óf net gescheiden. En in dat laatste geval lijken ze te verdwalen in een parallel universum waar alleen vrouwen van in de twintig bestaan.
Dus wat blijft er over? De left-overs. Ofwel: de mannen die iets missen of waar iets mis mee is. Mannen die zware Samsonites met zich meedragen, in plaats van schattige rugzakjes. Mannen met vreemde verslavingen of onbehandelbare zware depressies. Impotente mannen, ja die ook.
Nu zou je kunnen denken: ga dan voor een jongere vent. Zo een die je na een Happy Meal in een vloeiende lijn je boxspring inloodst. Mijn vriendinnen moedigen me aan, zeggen dat ik nog jeugdig genoeg ben om zo’n jonkie binnen te harken. Maar als ervaringsdeskundige weet ik dat je voor zo’n type slechts een eenmalige attractie bent, een vinkje op zijn bucketlist. En als ze dan toch blijven plakken, voel je je gevleid. Maar er komt een dag dat zo’n jonkie gaat spartelen, want zelfs het cougarschap heeft een houdbaarheidsdatum.
Bovendien vind ik het toch aantrekkelijker als iemand ook weet wie Nick Kamen was. Ik ben een vrouw die de Betamax, VHS en de opkomst van de DVD heeft meegemaakt. Toch belangrijk, om zulke gedeelde levenservaringen te kunnen uitwisselen.
Maar het vinden van een ‘geschikte’ leeftijdsgenoot blijkt dus een kansloze missie en voelt als shoppen tijdens het laatste uur van Black Friday. Ondertussen voel ik de druk toenemen: op dit moment straal ik misschien nog enigszins sexiness uit, zoals mijn vriendinnen dat zeggen, maar binnenkort is mijn glow volledig verdwenen, zijn al mijn eitjes op en word ik – zoals influencers iemand met weinig volgers noemen – irrelevant.
Als ik überhaupt nog wil scoren binnen mijn leeftijdsgroep, dan moet dat gebeuren voordat ik volledig buitenspel sta. Haast je!
Ik keek zo uit naar de vrijheid en avonturen die ik zou beleven wanneer ik het huis voor mezelf zou hebben. Maar tot nu toe heb ik mijn aanrechtblad alleen gebruikt voor het bereiden van éénpersoonsmaaltijden. Na het koken ga ik wel als een bezetene tekeer met mijn Dettol spray en laat ik het aanrecht altijd smetteloos achter. Want je weet maar nooit, wie je tegenkomt tijdens het avondwandelingetje…
