Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Isa* (48) haar verhaal: haar man Mark sliep dwars door de bevalling heen, in het bed van een ander.
Duur relatie
10 jaar
Type bedrog
Affaire met collega
“We waren getrouwd, hadden samen twee kinderen en op zakelijk gebied een heel moeilijke tijd achter de rug. Het ging gelukkig allemaal net weer een beetje bergopwaarts. We vonden een mooi nieuw huis en Mark een nieuwe baan. Hij opperde zelfs dat we misschien wel moesten proberen een derde kind te krijgen. Ik raakte vrij snel zwanger en we waren dolblij.
Toen hij een paar maanden later terugkwam van een bedrijfsfeestje had ik ineens een raar onderbuikgevoel. Ik had geen idee waarom, want ik had nog nooit iets gemerkt om daadwerkelijk argwanend over te zijn. Ik wuifde het weg en dacht er niets van, tot hij me ineens uit het niets vertelde dat hij verliefd was op een collega. Ik snapte er niets van: hij was toch gek op mij en de kinderen? We waren potverdorie in verwachting van een derde, op zíjn initiatief.”
Lees ookBedrogen vrouw Kim klom door het badkamerraam: 'Stiekem afluisterapparaatje verstoppen'
“Tijdens dat bedrijfsfeestje had die collega hem blijkbaar verteld dat ze hem ‘wel erg leuk vond’. Mark is er gevoelig voor als iemand zijn ego streelt, en dat mondde die avond uit in een kus. Ik vroeg hem wat hij met dit avontuurtje wilde doen, en hij antwoordde resoluut: ‘Niets, ik houd van jou’. Ik vond het verschrikkelijk en wil zijn gedrag absoluut niet goedpraten, maar op dat moment dacht ik: ja, ik zit hier zeven maanden zwanger met een dikke buik – ik ben niet echt op mijn knapst nu. Omdat hij zo overtuigend was in zijn verlangen om met mij door te gaan, dacht ik: oké, we kunnen hier doorheen werken.
Een paar weken verstreken en het leek goed te gaan. Mark zei dat hij geen contact meer met haar had buiten werk om en hij leek zijn draai weer goed gevonden te hebben. Zo snel als het kwam, was het ook weer gegaan. Maar tijdens een etentje met de familie raakte hij goed aangeschoten en zei hij ineens tegen mijn zus: ‘Of ik ga weg, of ik rijd tegen een boom’. Iedereen in rep en roer natuurlijk, zeker toen hij herhaalde dat hij ‘het niet meer zag zitten’.”
“Toen het gros van de groep was vertrokken, heeft zijn broer nog heel lang met hem gepraat, daarna zijn zus. Maar niemand drong tot hem door, ook ik niet. Hij was een soort muur die nergens ontvankelijk voor was. Ik weet nog heel goed hoe hij de volgende ochtend in de keuken stond, tegen het aanrecht leunend: ‘Ik ga weg’. Hij pakte een handdoek en onderbroek, rolde die op onder zijn arm en liep weg. Net of hij ging zwemmen. Zó absurd.
De hele dag wist niemand waar hij was. Een vriend spoorde hem op in de kroeg, maar ook hij kreeg geen echt contact met hem. Het enige wat Mark kwijt wilde is dat hij bij een collega sliep. Heel naïef dacht ik nog aan een bevriende collega, niet aan háár. Maar natuurlijk sliep hij daar.
Ik was volledig de weg kwijt en deed alles op de automatische piloot. Ik had nog maar drie weken te gaan tot de bevalling, dus had veel assistentie nodig. Gelukkig waren mijn ouders er voor me in die periode.”
“Hij vroeg of ik wilde dat hij bij de bevalling was. Ik heb hem gezegd dat ik dit nu ook wel alleen af kon, maar dat ik hem zou bellen als het begon. Zo gezegd, zo gedaan. De weeën begonnen, ik liet het hem netjes weten, en deed de bevalling met hulp van mijn zwager en schoonzus. Dat had ik al met Mark zo overlegd, en dat heb ik zo gelaten – minus Mark zelf, dan.
De bevalling zelf ging heel goed, ik kon eigenlijk alleen daar mee bezig zijn. Het moeilijkste kwam achteraf. Ik belde Mark om te laten weten dat ons kind geboren was, maar hij nam niet op. De tweede keer ook niet. Dat was voor mij de allergrootste vernedering: dat hij gewoon in slaap was gevallen bij die meid van hem, terwijl hij wíst dat ik lag te bevallen. Dat is een pijn die ik niet kan omschrijven. De volgende ochtend is hij langsgekomen, maar dat was allemaal erg afstandelijk. Heel gek, echt een moment waar ik liever niet meer aan terugdenk.
Ik vond dat de kinderen hier niet de dupe van mochten worden, dus ik heb niet zitten afgeven op hun vader waar zij bij waren. Dat is me altijd goed gelukt, al zeg ik het zelf. We zijn nu heel wat jaren verder en ik heb een heel fijne nieuwe relatie die volgens mij nooit meer overgaat. Mark is overigens getrouwd met de collega in kwestie. We hebben nog contact over de kinderen, maar verder zie ik hem niet meer. Het is prima zo.”
*Isa vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Lees ookMarina's man verzweeg zijn slippertje: 'Hij kreeg wroeging door ons vaderdagontbijtje'
