Vlak na de geboorte van haar derde kind in 2018 komt Sabrina Schoenmaker (42) erachter dat ze MS heeft. Even stort de wereld in, maar al snel besluit ze er het beste van te maken. Met resultaat.
Sabrina’s grote liefde voor de natuur, sport en de drang naar zelfstandigheid zorgen ervoor dat ze altijd mogelijkheden ziet, ook al zit ze inmiddels fulltime in een rolstoel. “Ik doe het gewoon op mijn manier”, vertelt ze enthousiast aan LINDA.
Tijdens de zwangerschap van de derde krijgt Sabrina een rare klacht in haar rechteroog. In eerste instantie wuift ze het weg, maar als ze op weg naar werk opeens twee fietsers en twee auto’s op zich af ziet komen trekt ze aan de bel. “Ik ben naar de dokter gegaan en belandde in een medische molen, maar er kwam niet echt iets uit en niet alle tests konden uitgevoerd worden door de zwangerschap.” Na de bevalling bezoekt ze de neuroloog en hoewel haar klachten grotendeels zijn weggetrokken wordt er toch voor de zekerheid een MRI-scan gemaakt.
Dan blijkt dat Sabrina MS heeft. “Ik kon alleen maar denken: is het erfelijk, ga ik er dood aan en kan ik er oud mee worden? Ik had drie kinderen en mijn man in de wachtkamer zitten. Over hen maakte ik me het meeste zorgen”, blikt ze terug. Het nieuws gaat gepaard met veel tranen, verdriet en onzekerheden, maar ze besluit ook meteen voor het leven te kiezen.
“Na het ziekenhuis zijn we doorgereden naar een reisbureau om een vakantie te boeken. De reisagente vond een vakantiehuis voor ons in de Ardennen, we wilden met onze pasgeboren baby niet te ver van huis en konden hier lekker tijd in de natuur doorbrengen. Niet veel later stonden we tussen de bomen en heuvels en hebben we hele mooie herinneringen gemaakt.”
Sabrina met haar kinderen in de Ardennen. Tekst gaat verder onder de foto.
Op de scan is te zien dat Sabrina schade heeft in haar hersenen, ruggenmerg en oogzenuw en ze start al snel met medicatie. Toch gaat het steeds slechter en moet ze steeds meer inleveren. “Ik kon eerst nog achter de kinderwagen van de kleinste lopen, maar toen hij de buggy in ging, kwam ik in een rolstoel terecht. En toen hij leerde lopen, kon ik niet meer lopen.”
Rianne heeft blaas- en darmproblemen en gebruikt een toiletpas: 'Als ik moet, dan moet ik'
Sabrina is ontzettend sportief en houdt het meest van durfsporten zoals boulderen, klimmen, canyoning en kanoën. Als ze in een rolstoel belandt ziet ze zichzelf steeds meer verdwijnen. “Ik wilde mezelf niet kwijtraken dus ging googlen naar extreme sporten die je ook kon doen in mijn situatie. Toevallig was het de laatste dag om je in te schrijven voor skydiven voor mensen met een beperking.”
Na een check bij haar man schrijft Sabrina een eerlijke en enthousiaste motivatiemail. “Van de honderdtwintig mensen die een testvlucht mochten maken werden er vijf gekozen om te gaan trainen voor het WK Skydiven in Marseille. Daar was ik er één van.” Sabrina eindigt uiteindelijk als de tweede snelste vrouw. “Het was echt enorm gaaf om geselecteerd te worden, te trainen, toffe mensen te ontmoeten en een netwerk van gelijkgestemden op te bouwen.”
Die ervaring heeft haar geïnspireerd om skydiven voor meer mensen met een beperking mogelijk te maken. “Het is een dure sport en daardoor niet voor iedereen weggelegd”, aldus Sabrina. “Het is enorm bevrijdend en empowering en dat gun ik iedereen. Ik ben nu bezig met het opzetten van een stichting om het voor deze mensen financieel laagdrempeliger te maken.”
Een sprong van Sabrina. Tekst gaat verder onder de video.
“Hulpmiddelen voor mensen met een beperking zijn wezenloos duur. Dat is begrijpelijk, maar het betekent wel vaak of je wel of niet iets kan doen”, legt Sabrina uit. Zo heeft ze een aangepaste auto nodig en moet ze ook opnieuw haar rijbewijs halen. “Ik heb veel autogereden en had ook veel rijervaring, maar ik ben twee keer rijongeschikt geworden.”
Ze hoeft niet op rijvaardigheid af te rijden, maar moet wel bewijzen dat ze met de aangepaste auto kan omgaan. “’s Ochtends was ik nog best wel zenuwachting. Voor mij hing er veel van af. Niet kunnen autorijden betekent dat ik altijd iemand nodig heb voor simpele dingen.” Sabrina prijst zich rijk met een goed vangnet in de vorm van familie, vrienden en buurtgenoten. “Ik heb mensen om me heen als ik ze nodig heb, ik heb het echt niet slecht, maar ik ben wel vaak afhankelijk.” Autorijden betekent dat ze een deel zelfstandigheid terugkrijgt. “Autonomie is enorm essentieel voor je gevoel van eigenwaarde.”
Tekst gaat verder onder de LinkedIn-post.
Voor Sabrina is bergbeklimmen ook een vorm van ultieme vrijheid en iets wat ze zeker niet wil opgeven door haar MS. “Ik ga prima op mijn kont een berg op.” Haar grote droom is een echt hoge berg te beklimmen en die is al deels uitgekomen. “Ik ben vorig jaar met mijn man en kinderen naar het Mont Blancmassief geweest en toen heb ik deels in mijn rolstoel en deels op een speciaal kussen op mijn billen op de stukken die te steil waren een stuk van de Tour du Mont Blanc afgelegd.” Ze vindt het belangrijk om haar kinderen mee te geven hoe fijn het leven buiten is en dat je niet veel nodig hebt voor avontuur.
Sabrina op outdoorvakantie met haar gezin. Tekst gaat verder onder de foto.
Sabrina gelooft in mogelijkheden creëren en oplossingen vinden als ze ergens tegenaan loopt. “Ik zeg niet dat iedereen alles kan, want ik voel niet hoe iemands lijf werkt, maar ik denk wel dat ik een voorbeeld kan zijn en dat er altijd een manier is om iets voor elkaar te krijgen.”
Ze benadrukt dat niet iedereen meteen extreme sporten hoeft te ondernemen, maar dat er veel manieren zijn om je leven te verbeteren. “Ik wil graag een vonkje zijn dat bij iemand het vuurtje aanwakkert. Ik hoop dan dat het een flink kampvuur wordt en dat we er met z’n allen gezellig omheen kunnen zitten en het erover kunnen hebben.
De ene MS is de andere niet”, vindt Sabrina belangrijk om te benadrukken. “Als je de diagnose krijgt is dat super eng, want je toekomst is onzeker. Maar ik probeer me er geen zorgen over te maken. Als je druk bezig bent met piekeren dan mis je de mooie dingen en de kansen.” Ze onderstreept dat de ziekte veel verschillende verlopen kent. “Er is hoop. Het hoeft zeker niet zo snel als bij mij te gaan.”
Omdat ze zelf als geen ander weet hoe moeilijk het soms is om iets voor mekaar te krijgen, zet Sabrina zich in zodat mensen met een beperking ook avonturen kunnen beleven. Dat wil ze met het skydiven doen, maar ook met zwerven door de natuur. “Het echte avontuur ligt niet op de rolstoeltoegankelijke gebaande paden.”
Ze weet zelf hoe fijn het is om met een speciale off-road rolstoel door de bossen te crossen dus is ze bezig deze rolstoelen beschikbaar te stellen voor de verhuur in bijvoorbeeld natuurgebieden. “Ik wil graag de samenleving teruggeven wat ik ook heb gekregen aan kansen en mogelijkheden.”
Daphne (50) heeft multiple sclerose (MS): 'Mijn linkerhand voelt alsof 'ie verbrand is'
