De jongeren in 'Down the Road' zijn goudeerlijk: 'Mond dicht, Gordon'

Media | Fragment Gemist

26-01-2022 | Rowan Peperkamp

In ‘Down the Road’ gaat Gordon samen met zes jongeren met het Syndroom van Down op reis. Zo gaan ze schatzoeken op het Texelse strand, slapen in safaripark Beekse Bergen en maken ze een uitje naar het zwembad.

De uitdagingen leiden af en toe tot gefrustreerde scheldpartijen. maar ook tot tot goudeerlijke zelfreflectie.

‘Down the Road’

Zo gaat de groep een middagje zwemmen, wat voor de nodige stress zorgt. Omkleden en je spullen opbergen in een kluisje lijken misschien alledaagse handelingen; voor jongeren met Down kan dat een obstakel zijn.

Zo lijkt het een van de jongeren goed af te gaan: de code werkt, hij vindt zijn kluisje en kan zijn schoenen kwijt. Maar zodra hij zijn jas van de natte vloer plukt, valt het kluisje weer dicht. “Oh, shit”, klinkt het.

Kluisjes

Ook Carlijne heeft problemen met het kluisje. “Bij mij doet-ie het niet”, verzucht ze. “Godverdomme”, floept er vervolgens uit. “Ik mag eigenlijk niet schelden op camera, maar ik heb het al gedaan, sorry.”

Carlijne blikt goudeerlijk terug op de situatie: “Dan moet je dat nummertje van dat kluisje zien te kraken. En dat was een ding voor mij. Ik zat gewoon te klootviolen met dat apparaatje.” Met wat hulp van de anderen kan ook Carlijne haar spullen kwijt. “Rotkluisjes”, klinkt het nog door de kleedkamers.

‘Mond dicht’

Eenmaal in het vakantiehuisje aangekomen, krijgt Tiemen de taak om voor het avondeten te zorgen. Er staan pannenkoeken op het menu. Gordon navigeert de jongen naar de beslagkom, maar geeft daarna aan dat hij het Tiemen expres zelf laat doen. Van een afstandje kijkt hij toe hoe Tiemen alle ingrediënten bij elkaar raapt.

Als Gordon een grapje maakt dat hij nu toch wel trek begint te krijgen, kan Gordon een sneer terug verwachten. “Ja, even mond dicht”, roept hij, waarop de presentator in lachen uitbarst.