Zaterdagavond, het tweede thuisbezoek van Mehmet. Hij heeft eerst een etentje bij zijn broer ergens in de provincie en komt daarna naar mij toe.
In eerste instantie had ik hier de ju over in, want wat ben ik nou? Een prioriteit of een optie? Ik weet het niet.
Daarom zeg ik tegen mezelf hetzelfde als wat ik tegen mijn vriendin zei, wier Tinder-minnaar getrouwd blijkt te zijn: “Niet verliefd worden. Vooral niet van hem gaan houden. Geniet ervan zolang het duurt.”
En dat laatste ben ik zeker van plan. Wat brutaler dan de eerste keer heb ik onder mijn jurk een heel erotisch pakje aangetrokken. Opgeduikeld in de enige sekswinkel die ik een beetje in de buurt kon vinden.
Vroeger kwam je in elk winkelgebied wel een Beate Uhse of Christine le Duc tegen, maar tegenwoordig is alles online. Ik ben dan ook onwijs in mijn nopjes dat ik in een gezapig dorpswinkelcentrumpje een fysieke speelgoedwinkel-voor-grote-mensen heb gevonden.
Een hoogblonde mevrouw die de pensioengerechtigde leeftijd al jaren voorbij is, helpt me. “Ik wil mijn man verrassen”, zeg ik. Ik ben de enige klant, dus ik word haar project en krijg bijna het hele assortiment stoeipakjes te zien. Serveersterjurkjes inclusief wit schortje, latexpakjes voor stoute meisjes, een verpleegstersuniform waar een beetje patiënt terstond een hartaanval van zou krijgen.
Mijn keuze valt uiteindelijk op een zwart glimpakje met een beetje fluf en de bovenkant is als een bh zonder deksel. “Deze panty staat hier heel mooi bij”, verzekert ze me. Het is een panty in de vorm van kousen met jarretels. Dus geen gepruts met klemmetjes en kousen, maar alles uit een stuk en toch hetzelfde effect.
“Als u uw man echt wil verrassen hebben we ook nog leuke speeltjes”, vervolgt ze, enthousiast geworden door mijn gewilligheid.” Ze laat me een vibratie-ei zien mét afstandsbediening.
“Dat ei breng je in de vagina en de afstandsbediening sluit je aan op de telefoon van je man. Hij kan hem dan aan- en uitzetten wanneer hij wil. Heel spannend als je bijvoorbeeld naar een feestje gaat. Of gewoon naar het café.”
Ik krijg ineens beeld. Ik zie mezelf al staan. Drankje in de hand. En dan ineens pakt Mehmet zijn telefoon en lig ik vibrerend en al over de barkruk! “Mijn man vindt ‘m heel leuk”, zegt ze en ik word vervolgens getrakteerd op uitgebreide inkijk in haar seksleven.
Voorlopig hou ik het bij het pakje en kousen. Het ei laat ik even voor wat het is. “Veel plezier, hè”, roept de blonde mevrouw bij het weggaan. “En anders moet uw man maar een keer meekomen!”
“Ik zal het zeggen”, roep ik terug.
Alles dik voor mekaar voor mijn 50 Shades of Mehmet-avond. Ik ben al opgedoft en afgestoft wanneer ik zijn app krijg: ‘Ik rij nu weg.’
Ik reken uit hoelang het ongeveer rijden is. Schik nog eens de bloemen, de kaarsjes en mezelf zo vlak voor zijn ETA (Estimated Time of Arrival).
Ik heb een beetje ‘prestatie-anxiety’ voor onze tweede keer. De eerste keer was geweldig. Maar was het een toevalstreffer? Wordt het leuker omdat we meer vertrouwd zijn met elkaar of is juist de spanning eraf?
Ik gluur stiekem door het keukenraam of ik hem op de parkeerplaats zie aankomen. Wanneer zijn koplampen uitgaan heb ik precies genoeg tijd om een laatste streek lipgloss te smeren en scheur ik naar binnen, om vervolgens kalmpjes vanuit de living aan te komen wandelen wanneer hij aanbelt.
Het is even wennen wanneer hij me begroet, maar eenmaal op de bank is alles dikke prima. We praten, we drinken, we plagen elkaar. Dat laatste schijnt een uiting van liefde te zijn. Wanneer stellen elkaar plagen, zit het wel snor volgens de psychologie.
Wanneer hij mijn jurk open knoopt weet ik dat mijn nieuwe vriendin uit de sekswinkel mij uitstekend heeft geadviseerd. Maar voor we verder gaan zeg ik: “We moeten een stopwoord afspreken.”
“Uiteraard”, antwoordt hij. “Zeg het maar.”
“Frekkel!”
Mehmet kijkt me even niet-begrijpend aan. “Frekkel…? Wat is dat?”
“Niets. Verzonnen. Maar het is zo’n raar woord dat je erectie het waarschijnlijk direct laat afweten als ik dat zou roepen.”
Hij lacht. “Wat jij wil. Weet wel wanneer je het gebruikt. Want het is dan voor de hele avond game-over.”
“Deal.”
“Je moet me vertrouwen”, zegt hij terwijl hij me met zijn prachtige bruine ogen doordringend aankijkt.
“Ik vertrouw je”, antwoord ik rustig.
Ik wist niet dat je je zo kon overgeven aan iemand, dat een hand om je keel zo opwindend zou zijn, dat een man zo’n uithoudingsvermogen kon hebben. En dat ik ‘Frekkel’ zo snel zou vergeten.
Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met dating-app Tinder. De volgende aflevering verschijnt zaterdag 10 april om 12.00 uur op LINDA.nl.
Lees ook
‘De flamboyante minnaar die hij buiten de deur is, is hij thuis allang niet meer’