Je kunt je omringd weten door vrienden of familie en je tóch eenzaam voelen. Zo ook Lenneke (44), zij werkt als taal- en rekendansdocent.
In LINDA. ‘IK ZIE JE’ deelt ze – net als vijf anderen – haar ervaring met eenzaam zijn. Alle verhalen lees je in het magazine en op LINDA.premium.
Laat het magazine thuisbezorgen
“Soms voelt het alsof ik een rol speel: naar buiten toe de sterke moeder en ondernemer, terwijl ik vanbinnen veel verdriet bij me draag. Het leven is totaal anders gelopen dan ik me had voorgesteld. Mijn man overleed in 2022 aan kanker. Mijn zoon is neurodivergent en kreeg een ongeluk, waardoor hij aan een oog blind werd. In de brugklas viel hij uit, sindsdien gaat hij niet meer naar school. Het mantelzorgen doe ik met liefde, maar het holt me uit.
Ik ben dansdocent voor jonge kinderen: al dansend leer ik ze taal en rekenen. Het is mijn lust en mijn leven, maar er is amper tijd voor omdat ik er voor mijn zoon moet zijn. ‘Regel een oppas’, zeggen buitenstaanders. Dat lukt niet: mijn zoon is fantastisch, maar hij kan zich niet voegen naar veranderende omstandigheden. Omdat ik veel thuis ben, voel ik me vaak eenzaam. Mijn zoon wordt gelukkig steeds ietsje zelfstandiger, waardoor ik weer geregeld dansdocenten kan opleiden en af en toe naar een feestje kan. Voor mijn mentale gezondheid grijp ik die momenten aan.
Tegelijkertijd voel ik een kloof, omdat ik zo’n ander leven leid dan de rest. Mensen kunnen zich mijn situatie bijna niet voorstellen, het is moeilijk om mijn verdriet te delen. Er zijn dagen dat het heel donker voelt. Dat ik wakker word en denk: zo, de gordijnen blijven dicht, de badjas blijft aan. Dit wordt ’m niet vandaag.”
LINDA. spreekt Koningin Máxima: 'We hebben elkaar gewoon nodig, zo simpel is het'
