Een slechte huid, hartoverslagen, extreme vermoeidheid, druk op de borstkas, paniekaanvallen en spierspasmen: een greep uit de klachten waar Anne-Claire Koek (27) mee rondloopt nadat ze borstimplantaten krijgt.
De oorzaak is onduidelijk, tot ze op een artikel over ‘borstimplantaatziekten’ stuit. “Ik wist het meteen: ze móésten eruit.”
Onder invloed van schoonheidsidealen uit de media, droomt de veertienjarige Anne-Claire van grote borsten. Omdat zij tot haar spijt niet verder groeit dan een B-cup, wil ze op 18-jarige leeftijd een borstvergroting. Maar ze is te jong volgens haar ouders. Als ze op haar 22ste nog steeds met de wens rondloopt, besluit ze naar een kliniek te gaan. Bij het eerste consult weet ze het zeker: de implantaten gaan erin.
De borstimplantaten die Anne-Claire krijgt zijn van goede kwaliteit. “Dat ik er ziek van zou kunnen worden is geen enkel moment besproken”, zegt zij. Na de ingreep loopt ze trots met een D-cup naar buiten. “Ik vond het heel mooi.” Maar na tien maanden maakt haar trots plaats voor uiteenlopende klachten. “Ik had last van een slechte huid, hartoverslagen, vermoeidheid, pijnlijke gewrichten, steken in mijn borst, een opgejaagd gevoel, spierspasmen en paniekaanvallen en ik kon nauwelijks diep inademen.”
De huisarts verwijst haar naar een psycholoog, die een angststoornis bij Anne-Claire diagnosticeert. Ze volgt allerlei therapieën, bezoekt een coach, een chiropractor en tientallen fysiotherapeuten en laat haar bloed prikken. Maar alles zonder resultaat. “Mijn omgeving snapte niet wat er met mij aan de hand was. Ik voelde me radeloos en onbegrepen.”
Begin 2020 lopen de klachten zo hoog op dat ze stopt met werken. De doktoren adviseren haar antidepressiva te slikken, maar daar trekt Anne-Claire een grens. “Ik had verhalen gehoord over de verslavende werking daarvan, dus dat ging er voor mij echt niet in.” Ze besluit zelf op onderzoek uit te gaan en stuit op een Facebookgroep over ‘borstimplantaatziekten’. Een paar jaar eerder, in 2018, stuurde een vriendin al een artikel daarover naar haar door. “Dat zal het wel niet zijn, dacht ik toen ik dat artikel ontving. Ik had mijn implantaten toen al een tijdje en geloofde niet dat mijn klachten daardoor kwamen.”
Na uren speuren op het internet herkent Anne-Claire zich duidelijk in alle verhalen rondom implantaatziekten. “In bijna alles las ik mijn eigen verhaal. Het kan bijna niet anders dan dat dit het is, dacht ik.” Ze belt de kliniek waar ze geopereerd is. “Als ik de verhalen van anderen hoor, heb ik geluk gehad met mijn arts. Zij geloofde mij meteen en adviseerde inderdaad mijn borstimplantaten te verwijderen.” Maar voordat Anne-Claire definitief onder het mes mag, moet zij allerlei tests ondergaan om te checken of haar implantaten niet lekken en haar hartslag voldoende is. Drie maanden vol angst verstrijken. De uitslagen van de tests blijken goed genoeg te zijn.
Op de dag van de operatie is ze gespannen en opgelucht tegelijkertijd. “Ik was bang voor de narcose door mijn hartoverslagen, maar tegelijkertijd was ik blij: dit kon het einde zijn van mijn slechte gezondheid.”
De operatie verloopt voorspoedig en als ze ontwaakt voelt Anne-Claire zich anders. “Het leek alsof er een wonder was gebeurd. De angst, druk op mijn borst, hartoverslagen, vermoeidheid, mijn slechte huid – alles leek direct verdwenen.” Ook haar ouders zien snel verschil. “We hebben onze dochter weer terug”, zeggen zij al na een paar dagen.
Na de operatie verschijnen plotseling knobbels onder haar oksels. Volgens de arts is dat een teken dat haar lichaam aan het ontgiften is. “Na een week trokken die knobbels weg en ze zijn nooit meer teruggekomen” vertelt Anne-Claire.
Anne-Claire deelt haar verhaal om anderen te waarschuwen. “Ik gun het niemand zich zo te voelen.” Toch heeft zij achteraf geen spijt van haar borstimplantaten. “Het klinkt misschien spiritueel, maar ik denk dat alles een reden heeft. Het heeft zo moeten lopen.”
Door haar jarenlange klachten is zij zich wel bewust van de kwetsbaarheid van haar lichaam. “Ik ben bewuster gaan leven: ik eet natuurlijke voeding en heb mijn spiraaltje eruit laten halen. Het was een rotperiode en ik ben mijn leven vier jaar lang min of meer kwijtgeraakt, maar het heeft me een pittige les geleerd.”
Dit artikel is al eerder op LINDA.nl verschenen.
Lees ook'Borstimplantaten kunnen net zo schadelijk zijn voor embryo als nicotine en alcohol'
