Er zijn 1001 manieren om die mooie vraag te stellen. Maar wat je ook verzint, één ding is zeker: weinig zo romantisch als een aanzoek.
In de rubriek ‘Zeg ’ns jaaa’ vind je de verhalen van LINDA.-lezers wier partners écht alles uit de kast trokken voor de grote vraag. Vandaag is Marianne (53) aan de beurt.
Datum aanzoek: 28 oktober 2018
Locatie: Tankstation
“Erwin was al eens getrouwd geweest en was er duidelijk over: dat hoefde van hem niet per se nog een keertje. Ik vond dat prima. We hadden het goed samen, een extra ring vond ik niet zo nodig. Met ons 12,5-jarig jubileum nam ik hem mee voor een ballonvaart en ik grapte toen: ‘De volgende keer mag je míj verrassen.’ Nou, die uitdaging heeft hij aangenomen.
Hij had een overnachting geregeld na het Hazes-concert waar we naartoe gingen, op de 27e. De dag daarna zouden we lekker in het hotel ontbijten en vervolgens een mooie rondvaart doen over de Maas. Het was zijn plan om op de kade al op zijn knieën te gaan met de vraag ‘Wil je met mij het huwelijksbootje in?’. Enorm schattig, zeker omdat ik überhaupt geen aanzoek meer verwachtte. Maar hier is dus he-le-maal niets van terecht gekomen.”
“De ochtend na het concert was ik namelijk enorm misselijk, ik had een wijnkater. Ik wilde eigenlijk alleen maar naar huis, een boottocht zag ik in mijn staat totaal niet zitten. Hij haalde me toch over, maar door verkeersdrukte kwamen we alsnog te laat aan voor de afvaart. Een blij hoofd aan mijn kant, maar hij zat te balen als een stekker. Ik grapte ‘Wat is er zo erg? Wilde je me ten huwelijk vragen ofzo?’ en hij antwoordde ‘Ja’.
Ik lachte het weg en dacht ‘Dat doet hij toch niet’, maar hij had dus zijn moeder al ingelicht en mijn moeder om mijn hand gevraagd. Hij wist: als we straks thuis zijn en iemand belt ons vol vragen en enthousiasme, komt alles uit. Dat kan niet. Maar bij gebrek aan een alternatief is hij toch maar naar huis gaan rijden.”
“Ik was nog altijd enorm misselijk, dus vroeg ik of we even konden stoppen bij het tankstation zodat ik pilletjes kon pakken uit de achterbak. Hij bood aan om ze te halen, waarschijnlijk omdat hij dacht: ‘Dit is m’n enige kans’.
Een minuut later gaat de autodeur aan mijn kant open en gaat hij op zijn knie: ‘Lieve Mar, wil je met me trouwen?’ Ik heb denk ik wel vijf keer gevraagd of hij het serieus meende. Pas toen hij de ring liet zien, kwam het binnen: hij meende dit écht. Ik zei ja, we gaven elkaar een paar zoenen en zijn weer in de auto gestapt. Verloofd en wel.”
Erwin en Marianne kregen later de beelden nog toegestuurd:
“Deze rubriek gaat over unieke aanzoeken. De onze is misschien niet groots en meeslepend, maar zéker uniek. Het past ook wel bij ons, anders dan anders. We zijn inmiddels getrouwd, na twee keer gedwongen uitstellen door corona. Het was echt een prachtige dag.”
Trok jouw partner ook alles uit de kast voor een uniek aanzoek en sta je open voor een kort telefonisch interview? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een samenvatting van jouw verhaal en je telefoonnummer, dan nemen we misschien contact met je op.