Voor een groot verhaal zijn we op zoek naar vrouwen die terugkijkend spijt hebben dat ze geen tijd vrij maakten voor iemand van wie ze hielden. Een familielied, een kind, een ouder, een vriendin of jijzelf. 

Rende je bijvoorbeeld een goede vriendin voorbij op een treinstation, riep haar nog na dat jullie snel moesten afspreken, een paar weken later hoorde je dat ze was overleden? Of maakte je geen tijd voor je kind omdat je werk altijd belangrijker was, en nu is hij ineens volwassen en het huis uit? Of ging je te weinig naar je eenzame vader en nu is hij er niet meer? Maar ook: je hebt geen tijd voor jezelf genomen en nu zit je in een giga burn-out.