Sidney Raven heeft er twintig jaar over gedaan om te durven praten over haar behoeftes tussen de lakens. Verlangens worden snel veroordeeld, merkt ze. En daar moeten we vanaf, vindt de schrijfster.
Met haar boek Blauwe Plekken hoopt ze openheid in de slaapkamer te creëren.
“Een moderne vrouw veroordeelt haar eigen erotische verlangens en is een heel boek bezig om die oordelen van zich af te werpen”, zo omschrijft Raven in het kort waar het boek over gaat. De hoofdpersoon heeft behoefte aan seksuele onderdanigheid, maar kan dit niet kwijt bij haar partner, een bekende acteur. Ze krijgt een minnaar, die haar verlangens weet te bevredigen. De blauwe plekken die hij achterlaat, worden opgemerkt door de media. Daar wordt haar bekende man op aangekeken.
Hoe Raven op het idee is gekomen om dit boek te schrijven? “Ik heb ooit eens een column gelezen van een politica die schreef over het taboe dat rust op vrouwen die onderdanig willen zijn in bed of behoefte hebben aan overgave. Ik vond het stoer dat ze het zei, zo met haar naam en functie. Dat is altijd blijven hangen. Ik kan het daarnaast aan mijzelf relateren. Het heeft twintig jaar geduurd om van iemand die nauwelijks kon aangeven wat ze wil in de slaapkamer, te veranderen naar iemand die dat wel kan.”
Raven benadrukt dat we verlangens niet mogen veroordelen. “Fantaseren over onderwerping is helemaal niet raar. Dat is bevrijdend om te weten. Als je de seksuele verlangens in je eentje veroordeelt, en je praat er niet over in een relatie, is dat supereenzaam. Kom je iemand tegen die de aanvullende seksuele kant heeft, zoals in het boek gebeurt, dan verbreek je de eenzaamheid.”
De schrijfster kan zich zeker vinden in het verhaal. “Het is niet zo dat ik mijn eigen seksuele ervaringen aan het hoofdpersonage heb gegeven. Maar ik kan wel relateren aan de behoefte je over te geven. De hoofdpersoon heeft een duidelijke focus, en dat is pijn. Ze heeft een hoge pijngrens, dat onderzoekt ze met haar minnaar. Haar behoefte aan pijn gaat voorbij aan de behoefte van de dominant om haar te geven. Wie leidt dan eigenlijk echt? Zij gaat hem overheersen in haar verlangens. Dat vind ik interessant.”
Als mensen bdsm of sm lezen, hebben de meesten een beeld van latex, zwepen en maskers, vertelt Raven. Die letters heeft ze daarom uit het boek gelaten. “Het draait veel meer om verbinding en emoties. Daar wil ik mensen meer over laten nadenken. Naast opwinding draait het voor mij ook over je geborgen voelen, je machtig of juist klein voelen, iemand die voor je zorgt, je uitgedaagd en vrij voelen.”
Raven heeft er bewust voor gekozen de personages ‘burgerlijk en normaal’ te maken. “Je ziet niet af aan iemand in de supermarkt of-ie geïnteresseerd is in sm of onderdanigheid in bed. Iedereen kan die verlangens of fantasieën hebben. Ik heb de instrumenten waarmee de dominant te werk gaat heel huis-tuin-en-keuken gelaten. Want zo kan het in werkelijkheid ook zijn.”
Van buitenechtelijke relaties tot BDSM: deze rol speelt verbinding in ons (seks)leven
‘Gaan emancipatie en seksuele onderdanigheid hand in hand?’, vraagt Raven zich af. “Gelijkwaardigheid en emancipatie zijn afspraken die je maakt en waar je allemaal achter zou moeten staan. Seksualiteit gaat over sierlijkheid, behoeftes en gevoelens. Daar spelen lichaam en geest een grote rol. Die dingen kunnen goed naast elkaar bestaan. Als je maar onthoudt of je in de slaapkamer bent of op kantoor”, lacht ze.
Het boek gaat ook over onterechte beschuldigingen. “Ik vind dat we met z’n allen, en daar doe ik zelf net zo goed aan mee, heel snel oordelen over zaken waar we niks van af weten. Je weet nooit wat er achter de schermen gebeurt. Onbewust is dat bij mij de motivatie geweest. Laten zien dat het soms heel anders zit dan dat mensen denken.”
Voor Raven duurde het lang tot ze haar behoeftes in de slaapkamer durfde te bespreken. “Ik heb behoorlijk veel geëxperimenteerd in de slaapkamer. Verbondenheid vinden met mijn bedpartner is wat ik leuk vind, de wisselwerking tussen ons vind ik spannend.” Maar haar seksuele fantasie? Die houdt ze voor zichzelf. “Ik ben voor openheid tussen jou en degene met wie je het gaat doen, dus dat ga ik jou niet vertellen”, lacht Raven.
Openheid is wat ze hoopt te bereiken met het boek. “Het gaat over het overwinnen van schaamte en schuldgevoelens. Daar hebben we allemaal iets mee. Mensen die het hebben gelezen, benoemden dat het echt gaat over het overwinnen van je eigen schaamte. Dat probeer ik te bewerkstelligen. Ik hoop dat mensen wat opener naar elkaar durven te zijn in de slaapkamer en dat ze zich gaan realiseren dat we van onszelf denken dat we heel raar zijn, maar dat het vaak reuze meevalt als je ’t in het grote geheel bekijkt. Die gedachte is ook bevrijdend.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Mila is onderdanig in bed: 'Ik kon wel gillen van genot'
