Inmiddels weet ze dat die wens niet uit zal komen. Haar man Stef heeft een hersentumor en volgens de artsen nog enkele weken, hooguit maanden te leven.

Hersentumor

21 jaar was hij pas, toen de tumor werd ontdekt. Hij en Mara woonden net drie weken samen en ineens was daar een hevige epileptische aanval. De diagnose in het ziekenhuis was snoeihard, maar Stef bleef er nuchter onder. “Drie dagen later vierden we Sinterklaas”, vertelt Mara. “Dat moest gewoon door kunnen gaan, vond hij.”

Met operaties werd geprobeerd de tumor te verwijderen, maar toen Stef voor de tweede keer op de operatietafel lag ging het mis. Er ontstond een bloeding, die achteraf niet fataal bleek, maar zijn karakter wel blijvend veranderde. “De Stef op wie ik ben gevallen, bestaat sindsdien niet meer”, zegt Mara. “Terwijl hij eerst altijd het hoogste woord had en als laatste naar huis ging, bleef hij vanaf dat moment op de achtergrond.”

Die veranderingen waren ingrijpend. Ook voor Mara, die als jonge twintiger nauwelijks tijd had om stil te staan bij wat haar overkwam. “In de eerste jaren ging er nog altijd een ouder mee naar het ziekenhuis. Maar dat is allang niet meer zo. Je groeit ook mee in zo’n proces.”

Lol

Hoewel de artsen voorhielden dat Stef wel degelijk oud kon worden met zijn ziekte, leverde hij fysiek wel steeds wat in. Mara werd meer en meer mantelzorger. Getwijfeld over haar relatie heeft ze desalniettemin nooit. “Het is heus wel eens door m’n hoofd geschoten van: waarom doe ik dit allemaal. Maar ik weet diep van binnen dat ik niet zonder hem kan. Ook al is hij niet meer de Stef die ik leerde kennen. We hebben altijd zoveel lol samen gehad. En nog steeds. Er wordt hier thuis meer gelachen dan gehuild.”

In plaats van uit elkaar te groeien, groeide het stel in de jaren na de operaties juist naar elkaar toe. Ze trouwden en werden ouders van Suze (3). “Het zijn dingen die we anders ook hadden gewild, maar je in zo’n situatie toch eerder doet. Al kiezen we er ook bewust voor om het bij één kindje te laten”, zegt Mara. “Tijdens mijn zwangerschap werd bij Stef een tweede tumor ontdekt, waardoor zijn energielevel en concentratievermogen opnieuw werd aangetast. Nog een baby erbij is voor hem niet meer te doen.”

Terminaal

Ondanks alle operaties, chemo’s en bestralingen is sinds een half jaar duidelijk dat Stef terminaal is. In augustus werd een derde tumor ontdekt, die zo agressief is dat artsen spreken van weken of maanden. “Stef zegt dat hij de bruiloft van zijn zusje in juni gaat halen. Ik denk van niet, maar als hij dat zo stellig zegt, wie ben ik dan om hem tegen te spreken”, zegt Mara lachend.

Met de naderende dood van Stef gaat het stel op dezelfde manier om als dat ze altijd hebben gedaan: met een lach en een traan, maar vooral met een flinke portie nuchterheid en positiviteit. Mara: “Héél soms stoor ik me er wel aan als mensen klagen dat ze door corona even niet uit kunnen. Wat zeur je nou, denk ik dan. Ik zit al acht jaar opgesloten in m’n huis en mij hoor je toch ook niet? Maar dat is alleen als ik écht een slechte dag heb, hoor.”

Instagram

Op Instagram blijft Mara ondertussen nauw verslag doen van het gezinsleven. Iets waar ze mee is begonnen toen ze hoorde dat ze niet waren uitgekozen voor de serie ‘Over mijn lijk‘. “Ik dacht: dan ga ik het zelf vastleggen, dan hebben we straks in ieder geval een mooi document voor Suze.”

Haar dochter weet dat papa slechte cellen in zijn hoofd heeft. Mara: “Toen ze laatst in bad zat, heb ik verteld dat hij binnenkort gaat overlijden. Ze zei: ‘O, dat vind ik wel jammer. Dan ben ik wel verdrietig’. Ze begrijpt dondersgoed wat het betekent.” Maar, besluit Mara: “Twee seconden later klonk ook weer Baby Shark door de badkamer. En dat is dan ook weer mooi.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Mara van Nuland (@maravnuland)