Niets doen

Uit onderzoek blijkt dat 70 procent van de slachtoffers van aanranding of verkrachting niets doet of zelfs meewerkt. Dat vertelt Iva Bicanic, klinisch psycholoog en oprichter van Centrum Seksueel Geweld in een documentaire van Zembla over dit onderwerp. “In de literatuur wordt het tonic immobility genoemd. Het is een overlevingsreactie.”

Verdedigen

In de documentaire komt de 34-jarige Marcelle Bos aan het woord. Zij werd op haar 20ste tijdens het uitgaan verkracht en verstijfde. Ze liet haar verkrachter zijn gang gaan. Ook toen hij haar bij haar nek greep en haar dwong tot orale sex. Ze heeft nog steeds veel last van de vraag of ze zich niet meer had moeten verdedigen.

Dit mag gewoon

Ook Anke Laterveer, die werd aangerand in haar eigen huis, liep er tegenaan dat ze zich niet had verzet. “Wat ik toen heel heftig vond was dat ik aangifte wilde doen en op het politiebureau eigenlijk te horen kreeg: dit mag gewoon”, vertelt ze in het NOS Radio 1 Journaal. “Dat was ongelofelijk schokkend en beschadigend. Voor mijn verwerking zou het heel veel uitgemaakt hebben als we gewoon als land aangeven: ‘dit is niet oké, dit mag niet’.”

Lees ook
Tess Milne overweldigd door lieve reacties na openheid over verkrachting

Geen ‘nee’ betekent niet ‘ja’

De nieuwe wet moet daarin voorzien. Grapperhaus wil overigens niet zo ver gaan als Zweden, waar expliciet toestemming gegeven moet worden voor sex. Volgens de minister zou iemand dan ook uit angst zo’n verklaring kunnen tekenen en daar schieten we niets mee op. Maar het uitgangspunt wordt volgens hem wel dat geen ‘nee’ niet direct ‘ja’ betekent. Grapperhaus gaat het komende half jaar verder onderzoek doen naar de beoogde wet. Daarna dient hij het definitieve voorstel in.