Destijds werd er nauwelijks over homoseksualiteit gepraat, zegt ze. “Nu zijn er veel meer lesbische vrouwen op tv. Ik ging wel af en toe naar het COC, maar daar moesten we altijd met een groepje weggaan voor de veiligheid. Ik dacht onbewust: als ik dan toch biseksueel ben en de keuze heb, dan kies ik wel voor mannen. Dat is makkelijk voor als ik ooit kinderen wil krijgen en niemand kijkt me raar aan. Ik wilde vooral graag normaal zijn.”

Getrouwd met een man

Maar als je lang genoeg zulke rationele keuzes maakt, beland je in een leven dat niet goed bij je past, aldus Diana. “In mijn tweede huwelijk, met de man met wie ik ook kinderen kreeg, kreeg ik depressieve gevoelens. Iemand vroeg me toen:  ‘Maar val je niet gewoon op vrouwen?’ Ik dacht: dat kan echt niet. Het probleem is dat mijn man de wc niet goed schoonmaakt en dat ik er alleen voor sta met de kinderen, maar op vrouwen vallen? Nee.”

“Maar toen iemand anders me in dezelfde week hetzelfde vroeg, ging er wel een belletje rinkelen. Het lag niet aan hem, het lag aan mij. Want ik viel niet op mannen, ik viel op vrouwen. Ik realiseerde me dat ik dat niet kon blijven ontkennen. Dan zou er ooit een punt komen dat ik een einde aan mijn leven zou maken omdat het té zwaar was.”

Gebroken gezin

Diana was toen 32 jaar oud en besprak alles meteen met haar man. “Het was voor ons een heel rationele beslissing om toen uit elkaar te gaan. Ik kon hem niet geven wat hij nodig had, want hij was een heteroseksuele man en ik een lesbische vrouw. En hij kon míj ook niet meer geven wat ik nodig had.”

Lees ookVoormalig tophockeyer Pepijn Keppel over zijn coming-out: 'Je wil geen scheldwoord zijn'

De scheiding was een opluchting; eindelijk kon Diana zijn wie ze echt was. “Maar natuurlijk deed het ook pijn. Ik voelde me vooral schuldig tegenover de kinderen: zij zouden opgroeien in een gebroken gezin en dan was hun moeder ook nog eens lesbisch.”

Ze gaat verder: “Ik spreek veel vrouwen met lesbische gevoelens die toch bij hun man blijven, omdat ze denken dat dat het beste is voor hun kinderen. Maar kinderen willen vooral een gelukkige moeder. Wat ik heb gedaan was niet alleen voor mij het beste, maar ook voor mijn kinderen, zie ik nu. Ik heb ze geleerd dat je je hart moet volgen.”

Veel ontdekken

“Aan het begin van mijn dertigerjaren deed ik alleen wat ik dácht dat ik moest doen. Nu vóel ik eindelijk weer. Ik voel wat goed voor mij is en kan keuzes maken die daarop zijn gebaseerd. Ik heb inmiddels een relatie met een vrouw. In het begin was ik nog wel bezig met de buitenwereld, maar nu helemaal niet meer. Soms vergeet ik zelfs dat ik in een lesbische relatie zit.”

Volgens Diana ging haar proces niet zozeer om het accepteren dat ze op vrouwen viel, maar om accepteren wie zij in de kern was en wat het beste voor haar was. “Toen ik net uit de kast was, heb ik ook veel geëxperimenteerd. Het was een soort pubertijd die ik nooit had gehad, ik moest veel ontdekken. Een lesbische relatie is heel anders dan een relatie met een man. Niet alleen praktisch, maar ook qua communicatie en qua sex.”

Intimiteit

Onder de naam ‘Vrouw uit de kast’ helpt ze vrouwen en stellen daarom niet alleen met het uitzoeken van lesbische gevoelens in een heteroseksuele relatie, maar focust ze zich ook op lesbische sex. “Ik had geen idee toen ik net uit de kast was. Wat moest ik doen met mijn vingers, wat waren fijne plekjes, hoe werkte het allemaal? Ik kwam niet verder dan een beetje vingeren, likken en aan borsten zitten.”

Uiteindelijk was het iemand met heel veel ervaring die haar leerde om echt seksueel vrij te zijn en behoeftes aan te geven, vertelt Diana. “En dat verdient iedereen. Ik maak geen porno-achtige video’s, maar geef gewoon heldere uitleg over wat je moet doen en hoe alles werkt. Als ik dat heel normaal vertel, wordt het voor anderen ook normaal. Dat helpt vrouwen niet alleen met technieken, maar vooral met het laten wegvallen van onzekerheid.”

Lees ookVera maakt 'De Lesbische Liga' podcast: 'Je kunt lesbisch én gelukkig zijn, dat is de kern'