Karmijn, de zoon van Nathalie (53), had jarenlang last van zijn dwangstoornis OCS. In mei 2022 werd het hem teveel en nam hij zijn eigen leven. Hij was 21.
Nathalie is nu een actie gestart voor onderzoek naar OCS. “Ik wilde iets doen. Karmijn las zelf alles wat hij hierover kon vinden, dus dit had hij fantastisch gevonden.”
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 (dit kan 24/7) of ga naar www.113.nl.
“Karmijn hield van muziek, hij had een fantastische smaak. Ik kon ook altijd erg met hem lachen”, vertelt Nathalie. “Dat bleef zo nadat hij in zijn tienerjaren zijn dwangstoornis ontwikkelde. Omdat hij ook het syndroom van Asperger had, is hij op zijn achttiende op zichzelf gaan wonen, met begeleiding. Het leek me goed als hij kon oefenen qua zelfstandigheid.”
Dat blijkt lastiger dan gedacht, de instelling kan Karmijn op dagelijks niveau niet de helderheid bieden die hij nodig heeft. In september 2021 besluit Nathalie hem weer in huis te nemen, maar de situatie rond zijn dwangstoornis verslechtert.
“Zijn dagen bestonden uit vele rituelen. Hij waste zijn handen drie uur achter elkaar, aankleden lukte niet meer. Eten ging nog wel, maar alleen met bepaalde maniertjes. Hij geloofde echt dat als hij het anders zou doen, er iets heel ergs zou gebeuren. Zelfs muziek, zijn grootste hobby, kon hij hierdoor niet meer luisteren.”
Een half jaar lang komt Karmijn het huis niet uit, tot hij in april 2022 ineens vechtlust laat zien. Hij wil weer naar buiten en op zoek naar een behandeling. “Medicatie had ook al wat effect, maar die durf om een behandeling te starten was nieuw. Hij wilde het echt aanpakken. Helaas was er een flinke wachtlijst van zes maanden, waardoor hij niet terecht kon.”
Slechts een paar weken later overlijdt Karmijn, door eigen keuze. Zijn zusje (9) vindt zijn lichaam op zijn kamer. Nathalie: “De avond ervoor was ik toevallig nog langs zijn kamer gelopen, om een extra keer love you te zeggen. Hij zei het terug, en toen was hij er ineens niet meer.”
Zijn dood komt voor Nathalie als donderslag bij heldere hemel. “Ik heb nooit signalen gekregen dat hij hier aan dacht. Er lag ook geen briefje, niets. Ik heb later zijn laptop open laten breken, omdat ik zocht naar antwoorden. Online praatte hij uren met iemand over de zin van het leven, maar ook daar zei hij niets over zijn plannen. Ik denk dat het hem gewoon teveel is geworden.”
Ellens zoon heeft een dwangstoornis en smetvrees: 'Een glas met water vullen is lastig'
Met Nathalie en haar dochter gaat het, naar omstandigheden, goed. “Het gaat natuurlijk enorm op en neer”, vertelt ze. “Mijn dochter gaat er wonderbaarlijk goed mee om. Ze mist natuurlijk haar broer en ik heb professionele hulp voor haar geregeld, dat is gewoon nodig bij zoiets traumatisch. En voor mij voelt het alsof ik al maandenlang watertrappel. Alles gaat door, maar ik ben mijn kind verloren. Ik rouw, ik mis Karmijn, maar ik voel ook dat hij nog om me heen is. Niet dat ik geesten zie hoor, maar hij leeft door in mij.”
Om meer boven water te krijgen over Obsessief Compulsieve Stoornis (OCS) is Nathalie een actie begonnen, in samenwerking met het AMC. “Ik hoop dat we met dit geld meer onderzoek kunnen doen en beter leren begrijpen hoe we mensen met OCS kunnen helpen. En natuurlijk hoop ik ook dat er iets gedaan wordt aan de wachtlijsten in Nederland. Die zijn dramatisch, en het gaat dus écht om levens.”
Lina heeft ADHD en OCD: 'Ik moet van het balkon afspringen, anders gaan mijn ouders dood'
