In shock

Als Marcel dit afschuwelijke nieuws krijgt, zit hij in detentie. “Ik had net gesport en stond onder de douche toen een bewaker vroeg of ik mee kon komen. Dat kwam uit het niets, dus het verbaasde me nogal. Ik moest een kamer in waar twee rechercheurs zaten te wachten. Zij vertelden dat mijn vader niet meer leefde. Ik was in shock, vroeg hoe het gebeurd was, maar daar mochten ze geen antwoord op geven.

Ik weet verder nog weinig van dat moment. Ik liep een lange gang uit, ben naar boven gegaan en heb alles laten bezinken. Later belde ik mijn advocaat. Ik wilde verlof om bij het afscheid van mijn vader te zijn. Dat het niet mocht doet nog altijd pijn.”

‘Er klopte iets niet’

Marcel bijt zich vanaf moment één vast in het dossier. “Er klopte iets niet. Ja, mijn vader deed mee aan een illegale lotto en verkocht veel merkkleding. Maar wie deed hij daar kwaad mee? Hij zat niet in de georganiseerde criminaliteit of zware misdaad. Ik kan er mijn vinger na al die jaren nog steeds niet op leggen: wie was er zo kwaad op hem dat hij dood moest?

Ik vind dat hij gerechtigheid verdient en heb me vanaf moment één vol overgave ingezet om de waarheid boven water te krijgen. Zo zeg ik elk interview toe, al kost het me soms veel energie. Het is zwaar om alles op te rakelen terwijl ikzelf nooit ben toegekomen aan verwerking. Maar ik wil antwoorden.”

Pieters vrouw Isabelle werd vermoord: 'Pas na een half jaar was de politie ervan overtuigd dat ik er niets mee te maken had'Lees ook

‘Hij was als een broer’

Marcel mist zijn vader – met wie hij een nauwe band had – enorm. “Hij was als een broer voor mij. Dat ik niet weet wie hem vermoord heeft en waarom, vind ik lastig.” Door die uitblijvende antwoorden, komt hij niet aan rouwen toe. “Bij mijn moeder voelde ik dat wel. Zij werd 73 jaar. Dat je dan ziek wordt en overlijdt is mogelijk. Mijn vader is niet gestorven aan een natuurlijke dood, hij heeft geen eerlijke kans gehad om te leven. Het voelt machteloos, zolang ik geen antwoorden krijg kom ik niet aan rouwen toe. De manier waarop hij is achtergelaten is zo keihard. Hij was een goede man. Waarom? Dat blijft me bezighouden en de rouw overschaduwen.”

Vooral tijdens kleine geluksmomenten mist Marcel de aanwezigheid van Hans. “Ik had hem graag om hulp willen vragen, zeker nu mijn eigen kinderen ouder worden. Alle drie mijn kinderen doen het hartstikke goed en ik ben recent opa geworden. Dat zijn dingen die je wil delen met je vader.” Ook op onverwachte momenten voelt hij het verdriet. “Dat ik ineens besef waar ik het laatste broodje met hem heb gegeten, of hoe ons laatste telefoongesprek was.”

Glimlach

Ondanks het harde einde, kijkt Marcel ook met een glimlach terug op de tijd met Hans. “Ik ben strak opgevoed, op de Indische manier zeg maar. Maar als ik dingen bereikte of als hij trots op me was, werd dat uitbundig gevierd. Dan gingen we met dertig man uiteten om het te vieren. Ook mocht ik toen ik klein was veel mee als hij moest werken. Mijn werk is ook deels verkoop, door hem ben ik er denk ik zo goed in geworden.

Toen mijn vader in Leiden ging wonen, werd hij ondernemer. Al snel had hij een hoop horecazaken. Het idee was dat ik die zou overnemen en dat hij zijn droom kon volgen: een woonboerderij in Amersfoort. Helaas is het zover nooit gekomen.”

Esther Paul (43) werd vermoord: ‘Heeft ze veel pijn gehad?’ vraagt moeder Suus zich nog altijd afLees ook

‘Ik ben geen verbitterde man geworden’

Marcel is – ondanks alles – niet veranderd door wat hem is overkomen. “Ik ben geen verbitterde man geworden. Ik praat er open over en vind het fijn als mensen willen meedenken.” Wel verliet hij zes jaar geleden zijn eerdere woonplaats Leiden. “Veel mensen kenden mijn vader daar, tijdens simpele dingen als boodschappen doen werd ik regelmatig aangesproken. Ze wilden dan meedenken en hadden een vermoeden wie er achter zijn dood kon zitten. Dat was soms doodvermoeiend.”

Hij bezoekt zijn vader nog altijd als hij rust wil. “Zijn urn is bijgezet in het familiegraf. Ik bezoek hem vaker, maar altijd op zijn sterfdag en verjaardag. Dan leg ik een krans of boeket neer. Soms gaat mijn zoon mee en drinken we daarna gezellig een drankje op hem.” De plek waar Hans overleed bezoekt Marcel liever niet. “Het is een nare plek, het voelt niet goed om daar te zijn.”

Marcel blijft hopen antwoorden te krijgen op zijn vragen. “Dat zou mij en mijn familie heel veel rust geven.” Hij heeft er nog steeds vertrouwen in dat hij die antwoorden ooit zal krijgen. “Ik wil er vanuit gaan dat het wordt opgelost, al tikt de tijd weg.”

De zaak van Hans Schonewille

Hans (47) wordt op 11 juni 1999 dood gevonden op een afgelegen plek in Aarlanderveen. Hij is met meerdere schotwonden in het hoofd om het leven gebracht. De dag voor Hans gevonden wordt, verlaat hij na een telefoongesprek zijn huis in Leiden. Zijn auto wordt die avond brandend aangetroffen op een parkeerplaats in Leiderdorp.

Na jaren van intensief onderzoek, vragen politie en justitie in 2021 opnieuw aandacht voor de moord. Naast een beloning van 30.000 euro, wordt er een 6-delige podcast serie gemaakt in samenwerking met het programma Opsporing Verzocht. Ondanks de hoeveelheid aandacht en het uitgebreide onderzoek, is de zaak nog altijd niet opgelost.

Oproep

Weet jij meer over de dood van Hans of dénk je iets te weten? Je kunt hier een tip insturen, dit kan ook anoniem. Lees hier meer over de zaak van Hans.

Tip niet met veronderstellingen, ‘meedenken’, speculaties en/of paranormale waarnemingen.  

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Peter R. de Vries Foundation (@prdvfoundation) 

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Bibi's beste vriendin Mariska overleed tijdens een reis: 'We hebben het idee dat er iets niet klopt'Lees ook