De tweede zwangerschap van Nina (37) gaat voorspoedig. Ze voelt zich goed. Alleen blijkt haar baby verkeerd om te liggen. “Mijn lijf dacht: dit is niet zoals het hoort, dus we stoppen.”
In de rubriek Werpsterren deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Ik hoopte dat mijn tweede zwangerschap nog fijner en gezelliger zou worden dan de eerste”, zegt Nina. “Ik had het immers allemaal al een keer meegemaakt. Maar doordat ik tijdens de eerste bevalling ineens – en vrij kort – een hoge bloeddruk had gehad, werd mijn medische dossier goed onder de loep genomen.”
De verloskundige houdt haar nauwlettend in de gaten en ze moet regelmatig naar het ziekenhuis voor controle. “Ik had geen kwaaltjes en voelde me geweldig, dus het voelde wat overdreven. Ondertussen werd er gesproken over bloeddrukverlagende medicatie en inleiden. Dat vond ik jammer.”
Los daarvan gaat alles van een leien dakje. “De baby groeide goed. Ze dachten dat hij misschien wel vijf kilo zou worden. Ook dat was een reden om de bevalling in te leiden, maar tegen alle adviezen liet ik de natuur op zijn beloop. Ik volgde mijn gevoel. Geen medicatie, geen inleiding. Ik voelde me top, wandelde tot week 40 en ging tijdens mijn verlof nog naar de kerstborrel van mijn werk.”
Eva had een droombevalling en beviel in bad: 'Het voelde heel zen'
De avond voor haar bevalling voelt ze het al rommelen. “Toch probeerde ik wat slaap te pakken.” Om 00.30 uur wordt Nina wakker. “Ik belde één van mijn vriendinnen. Zij stamelde slaapdronken: ‘Moeten je vliezen niet eerst breken?’ Om 03.00 uur belde ik mijn moeder. Een half uur later was ze er en vertrokken we naar het ziekenhuis.”
Eenmaal in het ziekenhuis blijkt ze vijf centimeter ontsluiting te hebben. “Toen mijn vliezen de eerste keer braken, ging ik meteen van vijf naar tien centimeter ontsluiting. Nu lag ik op het bed, ging ik staan, op een skippybal zitten. Ik trok alles uit de kast, maar mijn vliezen braken maar niet, en dat wilde ik graag. De verloskundige zei dat het kindje misschien wel in de vliezen geboren kon worden. Dat zou voor haar ook een eerste keer zijn, maar toen braken dan toch mijn vliezen. Ik had nog maar zeven centimeter ontsluiting. Dat was niet hoe ik het gewend was. Ik had het idee dat het ontzettend traag ging, maar iedereen zei tegen me dat ik moest ontspannen.”
Als ze tien centimeter ontsluiting heeft, gaat het ineens snel. “Maar de persdrang verdween. Ik vond het wel prettig. Kon even ontspannen. Hugo bleek een sterrenkijker te zijn: hij lag verkeerd om. Mijn lijf dacht: dit is niet zoals het hoort, dus we stoppen. De verloskundige haalde de gynaecoloog erbij. Zij waren het er over eens dat het geen probleem was en ik gewoon op de natuurlijke manier kon bevallen. Ze waren nog aan het overleggen toen ik een flinke duw gaf. Mijn zoontje vloog eruit. Op het laatste moment strekte de gynaecoloog zijn arm uit zodat hij hem nog net kon opvangen.” Op 6 januari om 07.10 uur wordt Hugo geboren. “Alles was goed. Hij was ruim 4600 gram en helemaal gezond.”
Nastassja schuifelde puffend en persend over de galerij: 'Zei andere flatbewoners nog gedag'
Ook de kraamweek is er één uit de boeken. “Voor mijn bevalling hadden we alle wassen weggewerkt en het huis extra goed schoongemaakt. Borstvoeding ging goed. Hugo huilde niet en sliep goed. De kraamhulp wilde graag helpen en dingen in het huis doen, maar het ging allemaal zo gemakkelijk dat dat overdreven voelde. Daarom hebben we haar eerder weggestuurd zodat wij lekker konden genieten in onze bubbel.” Nina kijkt positief op haar bevalling terug en wil haar verhaal daarom graag delen. “Voor al die onzekere moeders in spé, want dan wil je juist de goede verhalen horen. Die goede verhalen zijn er ook.”
Hugo is inmiddels een paar maanden oud. Het gaat goed met hem, zijn oudere broer en zijn ouders. “We waren even bang dat de oudste jaloers zou worden, maar dat gebeurde niet. Hij knuffelde hem meteen. Misschien iets te hardhandig, maar wel lief. De tijd vliegt voorbij. We genieten enorm.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Werpsterren’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Marieke beviel vijf weken te vroeg op vakantie in Frankrijk: 'Urenlang bezig repatriëring te regelen'
