Hoe kun je leven zonder eten of drinken? Amudra Madhura, geboren als Marjan, doet het. Ze is ‘breatharian’: iemand die (grotendeels) zonder eten leeft. Aan LINDA. vertelt ze hoe ze dat ervaart.
“Ik voed mezelf met Prana, de levensenergie die overal om ons heen is.”
Prana dus: een alom aanwezige levensenergie die je lichaam blijkbaar zo goed voedt dat je nooit meer een kommetje kwark of banaan nodig zou hebben. Zo’n vijftien jaar geleden komt Amudra hiermee in aanraking, maar ze kijkt eerst de kat uit de boom. “Ik heb een achtergrond in sport en voeding, heb zelfs tien jaar een voedingspraktijk gehad. Het concept ‘leven van Prana’ botste heel erg met alles wat ik ooit had geleerd. Ik probeerde onderzoek te doen, maar kon alleen superzweverige dingen vinden. Daar kon ik niets mee, dus liet ik het rusten.”
Toch begint ze stapsgewijs te experimenteren met haar eetpatroon: van alleseter naar vegetariër, veganist, fruitarian (ja, alleen fruit eten) en liquidarian (alleen sappen drinken, sporadisch aangevuld met zaden en noten) en weer terug. “Ik heb jarenlang gespeeld met dat voedselstuk, tot mijn lijf ineens de keuze voor me begon te maken. Ik kreeg last van veel voedselintoleranties en besloot toen maar gewoon de sprong te wagen.”
Quinty (23) bleek toch niet allergisch voor pinda’s: ‘Ik at mijn eerste Snickers op mijn achttiende’
Langzaam maakt Amudra de overstap tot breatharian, iemand die zegt vrij van voedsel te leven. Ze beweert ontzettend veel voordelen te ervaren door deze levensstijl. “Ik heb energie voor tien, want ik heb niets meer te maken met de highs en dipjes door een wisselende bloedsuikerspiegel. Het lege gevoel in mijn maag en darmen levert heel veel rust op, een soort continu meditatiegevoel.”
“Ik hoop dat er meer wetenschappelijk onderzoek komt naar het leven van Prana en mensen zoals ik. We moeten meer kijken naar hoe mensen gezond kunnen blijven, in plaats van dingen achteraf proberen te repareren met pillen.”
Amudra vertelt dat een leven als breatharian zeker niet voor iedereen is weggelegd. De meeste mensen die een traject bij haar volgen gaan daarna ook weer gewoon eten. “Maar ze hebben er dan wél een andere kijk op, dat is ook waardevol. Het is een vloeiend proces, iedereen geeft er zijn eigen draai aan. Ik zie het niet-eten zeker niet als einddoel voor iedereen, maar als een tool om met jezelf aan de slag te kunnen.”
Mensen met bepaalde ziektes moeten deze levensstijl helemaal niet ambiëren, vindt ze. “Het is in eerste instantie een flinke aanslag op je lichaam, je voelt je een periode zwak. Je krijgt het kouder, je lichaam raakt tijdelijk uit balans. Uiteindelijk trekt dat bij, maar daarvoor moet je wel in goede gezondheid zijn. Ook mentaal.” Daarom mag ook niet iedereen ook meedoen aan de retreats die Amudra geeft: je moet eerst een uitgebreide vragenlijst invullen. “Ook mensen met een eetstoornis laten we bijvoorbeeld niet toe.”
Nurcans dochter kan niet eten en drinken: 'Hele stukken darm bleken afgestorven'
Inmiddels heeft Amudra een vast patroon: doordeweeks eet ze niets, in het weekend sporadisch. “Mijn doel is niet om helemaal nooit meer te eten of drinken, het doel is vrijheid om te eten wanneer ik dat wil. Het is echt een mindset-ding: je moet er honderd procent van overtuigd zijn dat je gevoed wordt door Prana. Als daar twijfel zit, gaat het niet.”
Als ze nu een extraatje neemt, doet ze dat alleen als ze er een genietmoment van kan maken, vertelt Amudra. “Ik houd van goede koffie, daar maak ik een uitzondering voor. Soms neem ik een croissant als ontbijt, een gebakje op een verjaardag of ik drink een wijntje mee. Daar kan ik vreselijk van genieten, maar ik doe het niet te vaak. Als ik eet merk ik meteen dat ik daarna meer slaap nodig heb.”
Het breatharian-eetpatroon heeft weinig tot geen effect op haar sociale leven, aldus Amudra. Haar ouders snapten lang niet waarom Amudra zo wil leven, maar hebben haar keuze inmiddels geaccepteerd. “Mijn moeder stopt me soms nog een boterham toe, dat wel”, lacht ze.
In het begin verontschuldigden vrienden zich er nog voor dat zij wél aten, maar ook dat is geen probleem meer. “Ik ben een gezelschapsmens en zoek mijn vrienden echt op. Ons contact is er niet minder om geworden. Ik heb er ook geen problemen mee als iemand voor mijn neus een gebakken ei naar binnen werkt tijdens een etentje. Prima als anderen daarvan genieten, maar waarom zou ik het doen? Het heeft voor mij geen nut.”
Margreet ontdekt het paranormale in 'Niet verzonnen': 'Het is spiritualiteit voor niet-zweverige mensen'
