Van kinderen die tijdens een Zoom-vergadering naakt het beeld in wandelen tot de klaagzang over je baas naar, jawel, je baas sturen. Gênant, maar overkomelijk.
In de rubriek Lekker Gênant delen onze lezers hun ongemakkelijkste momenten. Want hoe naar die momenten ook zijn, ze zorgen wél voor goede verhalen.
Deze week doet Eveline (34) haar verhaal.
Waar: Op school
Wanneer: Tussen twee lessen in
Getuigen: De twee stagiairs uit de groepsapp
Situatie: Gymdocente Eveline denkt een grappig en ietwat pikante foto door te sturen naar haar vriendinnen, maar heeft de verkeerde groepsapp te pakken.
“Tien jaar lang werkte ik als vakleerkracht gym. Ik gaf bewegingsonderwijs op basisscholen en stond na schooltijd in achterstandswijken om extra sportactiviteiten aan te bieden. Tijdens het werken mocht ik 2 CIOS stagiairs begeleiden. Eentje kende ik van vroeger, want die had ik atletiektraining gegeven. De ander was nieuw.”
“Tijdens een werkdag kreeg ik een appje van mijn nichtje met daarin een foto van een Afrikaanse man met een piemel tot aan zijn knie, die hij op en neer liet bungelen. Ik stuur normaal gesproken nooit zomaar foto’s door, maar ik vond het plaatje zo grappig dat ik dacht: deze móet ik delen met mijn vriendinnen. Dus ik snel die foto doorsturen, net voor de volgende les begon…”
“Helaas stuurde ik die in alle haast niet naar mijn vriendinnen-app, maar die met de stagiairs. En de optie bericht verwijderen? Die was er toen nog niet. Ik schaamde me rot en liep al vloekend de gymzaal in. De meest bijdehante leerling uit groep 8 ving het op en deelde het met de klas. Maar dat kon me op dat moment maar weinig schelen. Ik was te druk met de schade te herstellen.”
“Ik hoopte maar dat ze niet dachten dat ik een of andere pedofiele kinderlokker was en bleef maar sorry zeggen. Gelukkig konden de stagiairs er hartelijk om lachen. Net als mijn baas, aan wie ik het ook maar meteen had opgebiecht. Ik kreeg wel de waarschuwing voortaan beter op te letten. En geloof me: sindsdien check ik appjes wel drie keer voordat ik ze doorstuur…”
“Het duurde jaren voordat er binnen het team geen grapjes meer over werden gemaakt. En toen het moment daar was… kwam uitgerekend één van de stagiairs van toen terug als collega… Ach, toen kon ik er inmiddels ook smakelijk om lachen.”
Katrín leunt tijdens begrafenis tegen 'muurtje': 'Ik viel er met veel lawaai doorheen, de zaal schrok zich rot'
