Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
Voor de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen van wie de trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Ragnild Zonneveld (46) deelt haar bruiloftsverhaal.
Trouwdatum
24 mei 2002
“Vrienden van ons trouwden eerder dat jaar, in februari. De bruidegom stopte vier weken voor zijn bruiloft met voetballen uit angst voor blessures. Daar deden Fabian en ik heel lacherig over, we vonden dat echt overdreven. Je gaat je leven toch niet wekenlang aanpassen voor die ene dag? Natuurlijk is het een belangrijk moment, maar dit vonden we wat enthousiast. Je voelt het al aankomen: een kleine vier weken voor onze eigen bruiloft brak Fabian zijn enkel tijdens een voetbalwedstrijd. Een operatie was gelukkig niet nodig, maar het was een flink vervelende breuk. Hij moest negen weken in het gips.
We trouwden in een vuurtoren bij Kaap Arkona, op een van de Duitse eilanden. Onze huwelijksreis op het naastgelegen eiland annuleerden we meteen: ik had geen rijbewijs, dus dan kun je daar geen kant op. Jammer, maar helaas. Fabians gipsenkel paste gelukkig nog wél in de broekspijp van zijn trouwpak, dus dat was vast een kleine zorg minder.”
“Op de dag zelf ging het moeizaam: Fabian verplaatste zich grotendeels met een rolstoel, lopen met krukken hield hij niet zo lang vol. De ceremonie vond plaats onderin de vuurtoren, daarna hadden we bedacht dat we bovenin graag wilden proosten met wat champagne. Dus daar ging hij: met krukken en al de oude gietijzeren trap op. Het heeft flink wat toewijding gekost en het was even zweten, maar het moment was echt bijzonder. Daar sta je ineens, bovenin een vuurtoren met champagne je kersverse huwelijk te vieren. Het paste heel erg bij ons, dus we hadden – ondanks onze hoogtevrees – geen spijt van de klim.
Even de fles keuren
Het was eind mei, dus je gaat stiekem toch uit van goed weer. Helaas was dat ons niet gegund: het begon te regenen. De geplande picknick kon alleen nog plaatsvinden met een zeil erboven. Daar zat ik dan, jas aan over mijn trouwjurk, bibberend aan de lunch.
Na die verregende lunch begonnen we met zijn tienen aan een mooie boottocht langs de kust. Het waaide best hard en al snel voelde ik me niet zo goed. En ja hoor: zeeziek. Vlak na mij werden de rest ook misselijk en wat bleekjes rond de neus. Slechts twee gasten kwamen het uur ongeschonden door. Volgens mij heeft niemand echt over de reling gehangen, maar het was wel een pittige tocht. Never a dull moment op de Duitse eilanden, zullen we maar zeggen.”
“Zeker, we zijn nog steeds samen en kijken met veel plezier terug op deze dag. Kijk: we wilden geen gewone bruiloft. Dat is gewoon heel goed gelukt. We maakten sowieso in alles andere keuzes dan het standaard verhaal, vandaar ook de vuurtoren in het buitenland. De gebroken enkel en misselijkmakende boottocht passen daarom eigenlijk heel goed bij ons, als je er zo naar kijkt. Van begin tot eind is het bijzonder verlopen.”
Heb jij ook nog een goed bruiloftsverhaal liggen? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Lees ook
Rosalie had driedubbel pech op haar trouwdag: ‘En toen was oma ook nog kwijt’
