Jongens met een migratieachtergrond hebben twee keer zo veel kans verdacht te worden van een misdrijf. Voor Djeden betekent dit dat hij regelmatig wordt staande gehouden, opgepakt of zelfs zomaar in de cel gezet.
Shanella (37) is jeugdhulpverlener. Ze is getrouwd en heeft vier kinderen (16, 13, 11, 6). Djeden is haar tweede, hij zit op het vmbo. In LINDA.212 delen ze hun ervaringen met etnisch profileren met journalist Laura van der Burgt.
Djeden: “Toen ik afgelopen voorjaar met vrienden buiten was, stopte er ineens een politiewagen. We moesten ons legitimeren. Ze zeiden dat we iets hadden gedaan – meer uitleg kregen we niet. Ze maakten ook foto’s van ons.”
Shanella: “Ik belde meteen het bureau toen hij dat vertelde. Kennelijk voldeden ze aan het signalement van een ander groepje dat werd gezocht. Maar als je kinderen verdenkt, ga je toch naar de ouders? Ik heb nadrukkelijk gevraagd of ze de foto’s wilden verwijderen.”
Djeden: “Twee weken later werd er op het station vlak naast mij iemand neergestoken. Iedereen rende weg, ik ook. Ik was zo bang. Maar toen ik bij mijn fiets aankwam, besloot ik terug te gaan. Ik bleef bij die jongen tot de ambulance en politie kwamen, ik heb ze alles verteld.”
Shanella: “Hij was in shock toen hij thuiskwam en kon niet slapen die nacht. Ik zei: ‘Morgen bellen we Slachtofferhulp’, maar om half zeven stond de politie aan de deur. Ze kwamen hem arresteren voor poging tot doodslag. Hij sliep net. Hij wist niet wat hem overkwam.”
Djeden: “Ik begon heel erg te zweten en trillen toen ik die agenten in mijn slaapkamer zag staan. Op het bureau namen ze foto’s en vingerafdrukken, ik moest een plastic pak aan en werd in een cel gezet. Daar zat ik de hele dag. In de cellen naast me hoorde ik mannen schreeuwen.”
Shanella: “Ik hoorde pas ’s middags op welk bureau mijn kind zat. Het waren de ergste uren van mijn leven.”
Djeden: “Die avond bleek dat ze camerabeelden hadden gevonden. Daarop was te zien dat ik het niet was. Ik was zo blij dat ik naar huis mocht.”
Shanella: “De rechercheur erkende de fout, daarna waarschuwde hij Djeden dat hij uit de buurt van die jongens moest blijven. Maar hij kende ze helemaal niet. Ik snap nog steeds niet waarom ze hem niet gewoon als getuige opriepen, ze hadden hem toch altijd nog kunnen arresteren? Ik betwijfel of dit ook zo was gegaan als hij wit was.”
Djeden: “Op internet staat nog steeds dat ik als verdachte ben gearresteerd, met een foto erbij. Ze noemen me een twaalfjarig straatschoffie dat slecht is opgevoed. Nergens staat hoe het echt zit.”
Shanella: “Het team van Controle Alt Delete hielp me om zijn naam bij de politie te zuiveren, maar GeenStijl, De Stentor en De Telegraaf hebben de fout nooit rechtgezet – schandalig vind ik dat. Het heeft hem beschadigd, hij wilde een tijdje niet eens meer naar buiten. Maar het ergst vind ik dat hij zich zelfs thuis niet meer veilig voelt. Hij heeft nog steeds paniekaanvallen.”
Djeden: “Ik denk dat het voor altijd in mijn hoofd blijft zitten.”
Shanella: “Toch ben ik trots dat jij die jongen hielp. Je hebt het goed gedaan.”
Meer lezen? Je vindt nog twee reportages over ethnisch profileren in LINDA.212 ‘IK BEN DE BAAS’. Verder in dit nummer: Bibi Breijman vertelt over extreme zwangerschapsmisselijkheid en Gijs Staverman deelt zijn ervaringen met het pleegouderschap. LINDA.212 ligt nu in de winkel, mis ‘m niet.
Walid (19) werd meermaals ten onrechte gearresteerd: 'Agenten zijn ook maar mensen'
