Iedereen verdient een uitvaart die recht doet aan wie hij of zij was, vindt uitvaartverzorger Iede Hoorn. Want hoewel de dood verdrietig en schrijnend is, is er ook zo veel liefde.
Ik krijg een update van een familielid van een jonge jongen die al een tijdje in zijn ‘reservetijd’ leeft. De voorgesprekken heb ik al een tijd terug met deze familie gehad. De draaiboeken liggen dan ook klaar en ik ben eigenlijk aan het wachten tot het overlijden.
Zodra ik het bericht lees, kijk ik in mijn agenda. Dion woont namelijk een behoorlijk stuk rijden van mij af en een kleine uitvaart wordt het niet. Vanwege een aparte condoleance gaat het om meerdere dagen, er gaan een hoop mensen komen, live muziek, verschillende speeches, en een alternatieve locatie die niet berekend is op een uitvaart.
Gelukkig heb ik het nog niet al te druk deze week en met het bericht in mijn achterhoofd, probeer ik dat enigszins zo te houden. Helemaal on hold kan ik mezelf niet zetten, maar ik ben wel voorzichtig in het aannemen van nieuwe overlijdens. Even kijken wat er gebeurt. Uiteindelijk is dat niet zo veel. De week komt ten einde en ik heb nog altijd niets van de familie gehoord.