De vonk sloeg over toen Lucy, destijds pr-manager in de muziekscene, Dinand ontmoette tijdens een werkmeeting. “Het was best een bijzondere situatie waarin ik terechtkwam”, geeft Lucy toe. “Overal waar we samen kwamen, werd het ineens stil.” Toch had ze destijds niet veel last van de pers. Ze verscheen wel in roddelbladen, maar social media was nog niet zo groot, en: “Ik sprak nog geen woord Nederlands dus ik kon het toch niet lezen”, lacht ze.

Guusje Nederhorst

In één klap had Lucy een relatie met een weduwnaar én kwam er een kind in haar leven. “Ik zocht naar antwoorden en omdat ik van lezen houd, keek ik of er boeken waren over partners die instappen na het overlijden van andere partners. Helaas kon ik niks vinden.”

Zo vond ze haar eigen weg om ermee om te gaan: “Ik volgde mijn instinct en ben de verbinding met Guusje actief gaan zoeken. Er was natuurlijk een kindje in het spel en ik vond, en vind, het belangrijk dat er een blijvende connectie zou zijn.”

Lees ook
Rouwspecialist over nieuwe liefde na overlijden partner: ‘Er ontstaat vaak een schuldgevoel’

Sterke band

Vijftien jaar later is Lucy Brand Director van Dromenjager, het bedrijf achter het populaire Woezel en Pip, dat bedacht is door Guusje. Ook vernoemde ze haar enige dochter, na drie jongens, naar haar: Leia Guusje. Vindt ze het dan nooit vervelend dat het vaak over Guusje gaat? “Nee, ik heb haar nooit als concurrentie gezien. Ik sta niet in Guusjes schaduw, ik sta náást haar. Al onze kinderen noemen haar ook ‘Mama Guusje’. Ze is echt onderdeel van het gezin.”

Al snel dacht Lucy eraan om zélf een boek te schrijven over haar ervaringen. Jaren later resulteert dat idee in het boek Woman. “Het is een combinatie van ervaringen, gedachtes over grote thema’s en inspiratie geworden. Met de vrouw als middelpunt.”

‘Woman’

Er waren meer dan genoeg onderwerpen die Lucy fascineerden en het boek “vloeide” er volgens de schrijfster uit. Zo komt bijvoorbeeld het thema ‘ouder worden’ aan bod. “Dat proces wordt ondergewaardeerd. Het is niet zo dat ik er nooit moeite mee heb – al dat collageen van vroeger was wel heel lekker – maar ik zie nu wat ik ervoor terugkrijg. Dat gun ik anderen ook.”

Ze noemt haar boek “een grote liefdesbrief aan de vrouw”. “Zijn alle vrouwen aardig naar elkaar? Nee. Maar ik voel wel altijd een verbinding.” Lucy denkt dat de geschiedenis van onderdrukking een verbindende factor is. “Vrouwen slaan zich overal doorheen. Ze zijn zo sterk, dat mag meer gezien worden.”

Lees ook
Waarom vrouwen elkaar ‘krabben’: ‘Het zit niet in onze genen, we worden zo gemaakt’

Leia

Dochter Leia (3) is daarin Lucy’s muze. “Leia is lief en zacht, maar ook krachtig, stoer en dominant”, vertelt ze enthousiast. “Ik herinnerde me door haar weer dat ik vroeger ook zo was. Veel meisjes zijn ondernemend en zelfverzekerd, maar toch zitten er later meer mannen op de machtige posities. Hoe komt dat? Leren we ergens onderweg dat we minder aanwezig moeten zijn?” Geïnspireerd door haar dochter, wil Lucy vrouwen meegeven dat dat onnodig is. “Laat je niet tegenhouden. We kunnen krachtig zijn, respect afdwingen én tegelijkertijd vrouwelijkheid uitstralen. We kunnen alles.”

Het boek Woman is vanaf dinsdag 23 juni te koop.