We zitten (weer) in een lockdown. Mensen willen zo snel mogelijk een boosterprik en denken dat de huisarts dat wel even kan doen. Maar zo simpel is het niet en dat stuit op onbegrip bij patiënten. Soms ‘leidt dat zelfs tot een steen door je raam’, blijkt uit een rondgang van LINDA.nl.
‘Er is meer verbaal geweld, soms wordt het fysiek en dan heb je nog de excessen.’
Aan het woord zijn Lianne Verbeek van Buuren, huisarts bij huisartsenpraktijk Meerstad en Luuk Elzinga, woordvoerder bij de Landelijke Huisartsen Vereniging.” Huisartsen hebben het zwaar”, vertelt Elzinga. Ze krijgen bijvoorbeeld meer patiënten, omdat ze mensen die psychische zorg nodig hebben niet kunnen doorverwijzen. “Doordat de verwijsplekken vol zitten, blijven deze patiënten onder de zorg van de huisarts en dat zorgt voor extra drukte.”
Ook Verbeek van Buuren merkt dat de psychische nood hoger wordt. “De wachtlijsten worden steeds langer. Als huisarts zit je er tussenin en dan is het roeien met de riemen die je hebt.” Voor mensen die Verbeek niet kan doorverwijzen, omdat er geen plek bij de GGZ is, is er nog de praktijkondersteuner. “Die kan tussendoor zorg leveren en dat gaat zoals het gaat.”
Ook is er veel onbegrip bij de patiënten. Sommige dokters helpen wel bij het geven van een boosterprik, terwijl anderen dat niet doen, of vooral niet kunnen. “Dat komt doordat het ziekteverzuim ook bij huisartsen oploopt”, zegt Elzinga. “Er zijn steeds meer mensen die uitvallen. De weerstand gaat naar beneden en dan moeten ook huisartsen in quarantaine. Als je een klein team hebt en iemand valt uit, dan kamp je al snel met ernstige bezettingsproblemen.” Daardoor heeft niet iedere praktijk genoeg huisartsen om te helpen bij het vaccineren. Vooral ook omdat de hoogste prioriteit de patiënt blijft.
“De basis is de huisartsenzorg en de spoedzorg. Als je dat niet rond krijgt, omdat je met minder mensen bent, dan is het ondoenlijk om ook nog te vaccineren”, legt Elzinga uit. Ook kan vaccineren alleen in overleg met de GGD, omdat zij de vaccins verstrekken. Dokters worden alleen ingezet bij het prikken van immobiele ouderen of kleinere zorginstellingen waar geen huisarts is. Vaak gaat het dan om vijf tot tien mensen per praktijk. “De rest kan naar de GGD”, aldus Elzinga.
Huisartsen lopen over door extra werk en worden steeds meer geïntimideerd
“Omdat sommige huisartsen wel prikken en andere niet, leidt dat tot onbegrip van patiënten”, vertelt Elzinga. “We merken dat er meer verbaal geweld is. Veel schelden, maar soms ook fysiek. En dan heb je nog de excessen, zoals bekladding of een steen door het raam. Door corona zitten mensen anders in hun vel.” Het is vooral lastig, omdat artsen met een vaste patiëntengroep werken. “Als er dan verkeerde woorden vallen, dan zie je ze binnenkort weer.”
Ondertussen wil huisarts Verbeek van Buuren wel helpen met het geven van de boosterprik, maar ze heeft geen vaccins. “Ik heb de capaciteit, de mensen en de logistiek is uitgerold. Ik heb alleen nog geen vaccins, maar daar ben ik hard mee bezig.”
Ze vertelt dat ze zo’n 400 mensen een boosterprik kan geven en ook in haar omgeving zijn er veel huisartsen die willen meehelpen. Volgens de dokter zijn artsen zeker gemotiveerd, maar handelen ze ook uit eigen belang. “Als ik nú help, scheelt me dat later werk en heb ik straks minder patiënten.”
De Jonge wil niet dat nog meer huisartsen gaan boosteren in hun praktijk
