Delphine Boël

Delphine Boël werd op 22 februari 1968 geboren te Ukkel, België. Haar moeder, Sybille de Selys Longchamps, is barones en trouwde in 1962 met jonkheer Jacques Boël. Sybille kreeg zes jaar later dochter Delphine. Er werd gedacht dat Jacques Boël de biologische vader was. Hij ontkende het vaderschap niet.

Om die reden draagt Delphine de achternaam van haar toen ‘biologische’ vader. In 1978, toen Delphine tien jaar oud was, werd het huwelijk ontbonden en gingen Sybille en Jacques uit elkaar. Vier jaar later, in 1982, hertrouwde Delphines moeder met Michael-Anthony Rathmore Cayzer. Het gezin verhuisde daarom naar Engeland.

Delphine zat onder meer op een school in Zwitserland en studeerde later aan de Chelsea School of Art and Design. Tot op heden is ze kunstenares. Veel van haar emoties over de jarenlange strijd die ze heeft moeten voeren, zijn terug te vinden in haar werk.

Begin

Dat koning Albert II een buitenechtelijke dochter had, kwam in 1997 voor het eerst naar buiten. De eigenaar van het Waalse satirische blad Père Ubu bracht de eigenaar van het eveneens satirische – maar Vlaamse – blad ’t Scheldt op de hoogte. Het bericht werd daarin een paar dagen later gepubliceerd.

Geen enkel medium nam het bericht over. Twee jaar later verwerkte Mario Danneels het bericht in een biografie over koningin Paola. Vanaf toen kwam het nieuws in de aandacht.

Roddels

De koning bestempelde de berichtgeving als een roddel. Maar in de kerstboodschap van 1999 gaf hij halfslachtig toe dat het meer was dan een roddel.

“De koningin en ikzelf hebben teruggedacht aan heel gelukkige tijden, maar ook aan de crisis die ons koppel heeft doorstaan, nu dertig jaar geleden. Samen, zijn wij erin geslaagd die moeilijkheden te boven te komen en hebben wij sedert lang een diepe liefde en eendracht kunnen herwinnen. Die crisisperiode werd ons onlangs in herinnering gebracht. “

Lees ook
Fictieve babyborrel voor koning Alberts dochter Delphine is een hit

DNA

Volgens Delphine had haar moeder van 1966 tot ongeveer 1982 een verhouding met toen nog prins Albert. Boël vertelde eerder in het Gazet van Antwerpen al over haar jeugd: “Ik was een gewenst kind. De koning wilde dat ik kwam. We hadden een vader-dochterrelatie. Hij bekommerde zich om mij. Ik noemde hem Papillon. Mijn moeder en de koning waren heel verliefd. Hij was elk weekend bij ons, tot ik negen jaar oud was. Hij wilde zelfs scheiden van Paola, maar mijn moeder wilde het koningshuis beschermen.”

In 2003 zocht Delphine de media al op, maar in 2013 komt ze met een dagvaarding voor koning Albert II waarin ze een DNA-test eist. De reden dat ze dat in 2013 deed, was omdat Albert afstand deed van de troon en daarmee niet meer onschendbaar was. Echter, Koning Albert weigert een DNA-test te doen, wat resulteert in een zeven jaar lange juridische zaak. Pas in oktober 2018 oordeelt de rechter dat de koning een DNA-test moet ondergaan om uit te sluiten of hij de biologische vader van Delphine is.

Weigering

Daarmee is de strijd nog niet gestreden. Ondanks het bevel van de rechtbank, weigert de koning een DNA-test te doen. Delphine eist 5000 euro voor elke dag dat Albert geen DNA-test wil doen, waarop Albert in cassatie gaat. Uiteindelijk verwierp het Hof van Cassatie het beroep van de koning.

In januari 2020 wordt de uitslag van de DNA-test bekend gemaakt: koning Albert blijkt inderdaad de biologische vader van Delphine Boël. Naar aanleiding van de uitslag, erkent de koning officieel dat Delphine zijn dochter is via een persbericht.

Proces

Een van de redenen dat Delphine dit proces startte, was omdat ze door het ‘schandaal’ op een internationale zwarte lijst kwam te staan. Dat zorgde voor problemen bij het reizen, exposities, maar ook met haar bankrekeningen of die van haar kinderen, vertelt ze in een exclusief gesprek met VRT Terzake.

Maar dat was uiteraard niet de enige reden waarom ze dit proces is begonnen. “De belangrijkste reden is dat ik niet wilde dat mijn kinderen niet zouden weten waar ze vandaan komen”, vertelt Delphine. “Ik had exact hetzelfde gedaan al was mijn vader een dierentuineigenaar of een crimineel.”

Prinses

Delphines doel van erkenning is bereikt, maar toch besluit de koningsdochter het proces hier niet te laten eindigen. Delphine wil als prinses door het leven en start een nieuwe zaak voor de titel en achternaam van haar vader. De belangrijkste beweegreden voor deze keuze is dat Delphine hetzelfde behandeld wil worden als de andere kinderen van koning Albert. Om die reden wil ze zich van Saksen-Coburg kunnen noemen, net als de rest van de koninklijke familie.

Op 1 oktober krijgt Delphine haar gelijk, waardoor ze zichzelf nu officieel prinses van België mag noemen.

Lees ook
Delphine Boël, buitenechtelijke dochter van koning Albert, officieel prinses van België