Art Rooijakkers is meerdere keren geopereerd aan zijn stembanden en mocht 100 dagen niet praten. Sinds een paar weken mag hij weer spreken en dat deed hij zondagavond bij ‘Humberto’.
Art Rooijakkers mag eindelijk weer praten en vertelt zijn verhaal bij 'Humberto'
Art heeft het voorlezen aan zijn kinderen het meest gemist gedurende die 100 dagen stilte.
Beetje onzeker
Hoewel Art dus weer mag praten, kan hij nog wel een beetje onzeker zijn over zijn stemgeluid. “Het was altijd iets heel vanzelfsprekends eigenlijk, mijn stem.” De eerste keer dat hij weer iets zei was Art bang misschien anders te klinken dan voorheen. “Ik ben ook oude programma’s terug gaan kijken, maar ik herken mijn eigen stem wel weer.”
Art is meerdere keren aan poliepen op zijn stembanden geopereerd en hoopt dat het wegblijft. “In principe ben ik patiënt af, behalve als ik weer heel erg in het rood ga.” De mensen om de presentator heen moeten opletten dat hij zijn stem niet weer overbelast door te veel te praten. Humberto vraagt of het uitzonderlijk was wat Art aan zijn stembanden had. “Ik werd elke keer geopereerd en dan kwam het weer terug, daar kwam het wel op neer.”
Voorlezen
Toen het weer niet goed bleek zei de arts: “Iemand moet de ergste patiënt zijn, en dat ben jij dan.” Niet helemaal wat Art wilde horen natuurlijk. Even was hij bang zijn werk helemaal niet meer te kunnen doen, maar het moeilijkst was misschien wel de communicatie met zijn twee 5-jarige dochters.
“Ze zijn 5 dus kunnen nog niet lezen, het is dan best lastig om te communiceren met ze. Dat deed ik dan met Google Translate. Dat was vrij verwarrend voor ze want het is een vrouwenstem. Ze hebben geen mannenstem in het Nederlands.”
Het was vlek op vlek: “Omdat ik dus zoveel aan het tikken was, kreeg ik een tenniselleboog”, vertelt Art. Toen hij zijn dochters na die honderd dagen eindelijk weer voor kon lezen koos hij voor het boekje Otje. “Toen zaten ze bij mij op schoot en ik was wel wat sentimenteel. Dat was echt een bijzonder moment dat ik dat kon doen, dus daar had ik heel erg naar uitgekeken.” De meisjes zaten bij Art op schoot toen een van de twee zich omdraaide en zei: “Zo zielig is het toch niet voor Otje papa.”
Bij Art liepen er toch tranen over zijn wangen. “Ik realiseerde me wel dat dat iets heel belangrijks voor mij is.”
Hoera: Art Rooijakkers mag na 100 dagen eindelijk weer praten
Kijk de hele aflevering van Humberto hier terug!
