Tot welke leeftijd kun je je vrienden vragen om je te helpen met verhuizen? Ik vraag dit voor een vriend. Normaal gesproken bedoelen mensen dan dat ze het voor zichzelf vragen, maar in dit geval vraag ik het wel degelijk voor een vriend. Of eigenlijk: die vriend vroeg het aan mij.
Hij gaat verhuizen, van een mooie tweekapper naar een vrijstaand huis net buiten Rotterdam. We kennen elkaar al lang, zo’n vijftien jaar en hebben ook zeker eerder met elkaars verhuizingen geholpen. Maar dat waren andere tijden. Tijden waarin je een stoffige bank, een bed, kast en bureau uit een studentenkamer tilde en op een net iets minder aftandse plek weer uitlaadde. Dan nam je een pot bier en at patat wanneer het werk erop zat en klaar was Kees.
'Ineens weet ik zeker dat het hier gaat om een midlifecrisis'
Toen hij appte wat ik zaterdag over twee weken deed, heel raar als mensen zo een datum omschrijven, omdat hij ging verhuizen en wel wat handen kon gebruiken dacht ik eerst dat hij een grapje maakte. Dat bleek niet zo.
Om even de situatie verder te schetsen. Hij en zijn vrouw hebben allebei zoals dat heet een goede baan. Hij werkt in de financiële sector en zij is arts. Daar bovenop hebben ze hun huidige huis ver boven verwachting en met dikke winst verkocht. Kortom, ze hebben geen moeite om de eindjes aan elkaar te krijgen, integendeel. Daar komt nog bij dat er, in tegenstelling tot vroeger, nu een huisraad van heb ik jou daar staat te wachten.
Daar huur je toch lekker een verhuisbedrijf voor in, probeerde ik nog. Dat scheelt je zoveel stress. Hij had helemaal geen stress, zei hij, sterker nog: hij had er zin in. Als we ons even kwaad maken, denk ik dat we in anderhalve dag klaar kunnen zijn, stuurde hij. Mijn rug kreunde hardop dat hij het niet zag zitten.
Wat mij betreft is de laatste keer dat je iemand helpt verhuizen de dag dat hij naar zijn tweede grote-mensen-huis verhuist. Daarvoor maakt het aantal niet zo gek veel uit, tenzij het de vijf keer overstijgt. Je maakt eerst de overgang van kamer naar woning mee, sjouwen maar, en daarna blijft er nog één krediet over. Anders blijf je bezig.
En weet je wat het ook is, ging hij verder, het is toch ook gewoon zonde van het geld? Je bent toch al snel een best bedrag kwijt. Je zou het niet denken, maar hier sprak een man die zijn huis voor het dubbele verkocht had, van wat hij er zes jaar geleden voor had betaald.
Dus je bent er bij ;)?, kwam er achteraan. Nou was mijn rug niet gestopt met protesteren, maar hij was niet meer alleen. Ook mijn ruggengraat kon geen verzet meer bieden en zo capituleerde ik. Hoe laat beginnen we? Het werd 10:00, zaterdag over twee weken.
Of het vreselijk was? Absoluut. Was dit de laatste keer dat ik ook maar een verhuisdoos voor hem heb verplaatst? Zeker weten. Waren we anderhalve dag bezig? Nee. Om dertien over negen was alles over. Toch trots.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Toppunt van gierigheid: nadat ze uit elkaar waren, belde hij haar op hoe het zat met de Airmiles'
