Aan zijn sixpack en indrukwekkende spierbundel is niet af te zien dat Wouter Smit (34) kanker overleefde. Over zijn strijd schreef hij het boek: ‘Kapot Sterk’.
De fitnessgoeroe, bij velen bekend onder zijn artiestennaam Wutru, besloot zijn sport-mindset te gebruiken om zichzelf te herpakken én zich in te zetten voor lotgenoten.
‘Ik ging altijd door, altijd rammen, excuses om niet te trainen was voor watjes. Maar nu kwam ik zelf op het punt dat ik niks meer kon. De ziekte heeft mij wel veranderd, ja.”
Het ene moment traint hij voor de Sterkste Man, vervolgens staat hij op het podium als bodybuilder om daarna te trainen voor de halve marathon. Wutru is een doorzetter en topfit zonder ook maar enige blessure. Maar daar komt abrupt verandering in.
“Ik was negen maanden aan het trainen voor de halve marathon. Ik had verwacht dat mijn conditie in rap tempo omhoog zou gaan. Maar nee, het was pittig. Vooral het hardlopen. Ik deed erg mijn best, maar merkte weinig verschil.”
“Ik kon ook niet op mijn hakken lopen en mijn kuitkracht was weg. De alarmbellen gingen bij de fysio af. Voor ik het wist, lag ik onder de mri-scan.”
Wutru denkt dan nog dat hij een hernia heeft. Maar al gauw blijkt dat hij een tumor van vijf centimeter groot in de zenuwbaan van zijn ruggenmerg heeft. “De artsen stonden ervan te kijken dat ik nog zoveel kon. Bij een afknelling had ik wel een dwarslaesie kunnen hebben of incontinent kunnen raken.”
Hij denkt zelf dat hij het aan zijn sportieve lijf te danken heeft dat hij er niet veel last van had. “Of dat ik in ieder geval een voorsprong had.”
Zo steun je een naaste met kanker: 'Behandeling klaar? Wees er dan óók'
Voorsprong of niet, Smit moet het hele weekend wachten op een uitslag. Is het uitgezaaid? Wat zijn zijn overlevingskansen? “Het was vreselijk. Mijn vriendin Esmee was op dat moment ook nog eens acht maanden zwanger van ons eerste kind. Het nieuws kwam echt als een shock, alle scenario’s over de dood schoten door mijn hoofd.”
“Ik zocht het internet af over levensverwachtingen met een tumor in je ruggenmerg…. ik maakte mezelf helemaal gek. Het was echt heel zwaar. Het vertrouwen in min lijf was weg. Ik deed er alles aan om top fit te zijn en dan krijg je dit… ongelofelijk.”
Het blijkt dat de tumor verwijderd kan worden. Een heftige operatie volgt. Er wordt een stuk uit zijn wervelkolom gehaald, de tumor verwijderd en hij krijgt er zes schroeven in. “Ik heb alleen nog heel klein stipje in mijn onderrug waar ze niks mee doen. Opereren in de zenuwbaan is erg risicovol. Ik word natuurlijk wel in de gaten gehouden.”
Na de operatie, nu een jaar geleden, mag hij na een dag of vijf naar huis. Daar krijgt hij opnieuw een klap te verduren. Het blijkt dat hij, zijn vriendin en zijn pas geboren dochter allemaal corona hebben opgelopen en in quarantaine moeten.
“We waren er niet erg ziek van, maar we hadden wel gerekend op wat hulp in huis in die periode. Ik kon mijn bed niet uit, mijn vriendin was net bevallen, de kleine was pas vier weken oud en de buren waren ook nog eens flink aan het verbouwen. Ik kon mezelf niet aankleden, niet naar de wc, het was écht heel pittig.”
Wutru had alles gedaan om zo fit mogelijk de operatie in te gaan, maar hij moest flink revalideren. “Ik moest eerst 24 uur op mijn rug liggen en alles deed pijn. Nadat ik een beetje rechtop kon komen heb ik mijn herstel als een sportieve uitdaging aangepakt. Door een meetbaar plan te maken en doelen stellen. Vandaag wil ik naar de wc lopen, morgen zelf douchen, dat soort taken.”
Wutru klom uit het dal en heeft besloten dat hij iets met zijn ervaring wil doen. “Mensen helpen bij het revalideren na kanker, dat is wat ik ga doen. Ik heb bij mezelf gemerkt dat er weinig begeleiding is na je operatie. Ik wil mensen fit maken na kanker. Door ze te helpen met een trainingsschema en ze mentaal bij te staan. En ik wil mijn verhaal vertellen op het podium.”
Dit bericht bekijken op Instagram
“Ik ben op een ander pad gekomen door mijn ziekte. Ik heb mij weten te herpakken, greep mij vast aan fysieke en mentale weerbaarheid en ben sterker terug dan ooit. Tegenwoordig probeer ik zoveel mogelijk positiefs te halen uit de situatie. Met dit boek, een cover in Men’s Health en mijn plannen om kankerpatiënten te helpen, ben ik aardig op weg.”
Charlotte (39) kreeg 10 dagen na bevalling diagnose eierstokkanker: 'Toekomst bestaat niet voor mij'
