Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
In de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen van wie de trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Vandaag is Jony (26) aan de beurt.
Trouwdatum
12 december 2019.
Als Jony en haar man trouwen, zijn ze 21 en 22 jaar oud. “Tijdens ons voorgesprek met de BABS merkte ik al dat hij niet gewend was aan zo’n jong bruidspaar. Hij vroeg of we het allemaal wel zeker wisten en er goed over hadden nagedacht. Alsof we niet wisten waar we aan begonnen.”
Ook bij de muziekkeuze van het stel heeft de trouwambtenaar twijfels. “Wij hebben nou eenmaal niet de smaak die je van een jonge twintiger verwacht. We kozen voor Bed of Roses van Bon Jovi en Toen Ik Je Zag van Antonie Kamerling. Hij verwachtte eerder iets van Ed Sheeran, of Beyoncé.”
Het stel mag de muziek van tevoren testen in de trouwzaal, maar dit is niet verplicht. “We vertrouwden de techniek en hebben dit toen niet gedaan. De liedjes stonden op een USB-stick en er werd ons verteld dat ze ook via Spotify af konden worden gespeeld. Dus we dachten dat het wel goed zou komen.”
Maar als Jony en haar man op de dag van de bruiloft staan te wachten tot ze de trouwzaal mogen betreden, blijft het stil. “We vroegen ons af waarom het zo lang duurde. Al onze vrienden en familie zaten al in de zaal, zou er iets fout zijn gegaan?”
Op dat moment komt de ambtenaar woedend naar hen toe. “De muziek werkte niet en hij was boos, omdat we het niet hadden getest. Weer werden we behandeld alsof we het allemaal niet hadden begrepen. Ik stond met mijn mond vol tanden: het testen was toch niet verplicht?”
Daar gaat je trouwjurk: 'Ik gooide 'm zo het kampvuur in'
“Dan doen we het zonder muziek, dacht ik nog. Maar juist op dat moment begon Bed of Roses te spelen, dus besloten we snel naar binnen te gaan. De muziek hield het niet lang vol, dus het grootste gedeelte van de ceremonie moest alsnog zonder.”
Vlak voordat de ringen worden uitgedeeld, krijgt de trouwambtenaar een bijzonder idee. “Hij vertelde over onze muziekkeuze en benoemde specifiek Toen Ik Je Zag. ‘Ik wil daar toch een stukje van oplezen’, meldde hij.
Wat volgde was een melodramatische voordracht van het hele nummer. Niet een couplet of refrein, maar echt het héle nummer. Van voor naar achteren. ‘Er was een donder, een bliksem’, bulderde het door de zaal. Net alsof hij een spannend verhaal aan het vertellen was.”
Jony moet op dat moment haar best doen om zich in te houden. “Ik durfde mijn ouders of mijn vriend niet aan te kijken, want ik wist dat ik dan in lachen zou uitbarsten. Dus staarde ik naar een punt op de grond, in de hoop dat het optreden gauw voorbij zou zijn.
Maar toen het refrein voor een derde keer door de zaal galmde konden de ceremoniegasten het niet meer houden. Ook ik barste in lachen uit, want het hield maar niet op.” Achteraf overspoelen de gasten Jony met vragen. “Waarom deed hij dat nou? Waarom zo dramatisch en overdreven? Maar ik had ook geen idee.”
Inmiddels zijn Jony en haar man bijna vier jaar getrouwd, maar ze moeten nog steeds lachen als ze Toen Ik Je Zag op de radio horen. “Vooral bij het refrein. Elk jaar op onze trouwdag hebben we het er nog even over, hoe vreemd dat toen eigenlijk was.
Het stel neemt het de trouwambtenaar niet per se kwalijk, maar voelen zich in het hele proces niet serieus genomen. “Ik denk dat dat kwam omdat we zo jong waren. We werden constant behandeld alsof we een beetje dom waren en niet wisten waar we mee bezig waren. Dat vond ik erg jammer.”
Heb jij ook nog een goed verhaal over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam en telefoonnummer naar quinty.martens@linda.nl.
Uit je trouwjurk gescheurd, of de ringen kwijt? LINDA. zoekt vrouwen met bruiloftblunders
