“We zaten bovenop een roze wolk”, vertelt Khitana. Maar twee dagen later stort het stel daar abrupt van af als Khitana continu moet spugen. Na vijf dagen is van de intens gelukkige én zwangere vrouw nauwelijks wat over. Halsoverkop vliegen ze naar Nederland voor een echo in het ziekenhuis.

Khitana voelt zich zo slecht dat alle ziekenhuistests amper tot haar doordringen. Maar de gespannen sfeer in de echo-kamer herinnert ze zich goed. “De arts was zo stil dat mijn vriend en ik vreesden dat het hartje niet klopte.” Na een lange aarzeling vertelt de verpleegkundige dat ze niet één, niet twee, maar drie kloppende hartjes ziet.

‘Het was hels’

De lach die Khitana bij het horen van dit nieuws ontglipt, is tegelijkertijd haar laatste voor een lange tijd. Ze heeft last van hyperemesis graviadrum, oftewel: extreme zwangerschapsmisselijkheid. Dat betekent iedere dag spugen, soms wel twintig keer. Al haar eetlust verdwijnt en vier keer per week krijgt ze via een infuus vocht toegediend om haar drie baby’s in leven te houden. “Mijn zwangerschap was hels”, zegt Khitana.

Fysiek én mentaal zit de drielingmoeder erdoorheen. Tijdens een wekelijkse ziekenhuiscontrole vertelt de gynaecoloog: “Een abortus of één baby weg laten halen zijn ook opties.” Achteraf verbaast Khitana zich erover hoe gemakkelijk dit werd voorgesteld, maar op dat moment was het anders. “Als je zo diep zit dan denk je: dit is mijn enige redding. Ik voelde me zo slecht dat ik het misschien wel wilde. Gelukkig wisten mijn vriend en moeder mij te behoeden voor keuzes waar ik later spijt van zou krijgen.”

Hoewel Khitana de laatste drie maanden van haar zwangerschap in een rolstoel doorbrengt omdat zij zo zwak is, lijkt zij op Instagram-foto’s te stralen. “Op de foto van de gender reveal party lijkt er niets aan de hand te zijn, maar ’s avonds lag ik alweer in het ziekenhuis en moest ik een week bijkomen van die twee uurtjes feest.” Intussen ontvangt zij vanuit haar omgeving allerlei positieve reacties en felicitaties. “Dat vond ik moeilijk. Het voelde totaal niet alsof wij een lot in de loterij hadden gewonnen, zoals mensen zeiden.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Triplet mommy👶👶👶 (@drielingmama_khitana)

Drieling

Los van Khitana’s fysieke en mentale problemen lopen zij en haar vriend ook tegen praktische zaken aan. Want, waar vind je nou een buggy voor drie? “We waren er totaal niet op voorbereid dat alles keer drie moest.” Bovendien staat het stel, tussen alle ziekenhuisbezoeken door, ook nog een verhuizing te wachten. Hun kleine appartementje is niet geschikt voor vijf mensen.

Met 24 weken op de zwangerschapsteller lijkt Khitana’s lichaam zich ineens voor te bereiden op de bevalling. Haar baarmoedermond is flink ingekort. “Omdat dat veel te vroeg was, hebben we heftige gesprekken gevoerd over de kleine overlevingskans van de baby’s.” Met weeënremmers en een ziekenhuisopname weten ze de tijd te rekken. “Iedere nieuwe week voelde als een mijlpaal”, vertelt Khitana.

Na 29 weken en één dag beginnen haar weeën dan echt. “Op de operatietafel tijdens de keizersnede heb ik nog overgegeven en daarna was het klaar. Vanaf het moment dat ze eruit waren heb ik niet meer gespuugd.”

Als Khitana haar baby’s vlak na de geboorte ziet, schrikt zij. “Ze huilden niet direct en hadden een vreemde kleur, waardoor ik dacht dat het mis was.” Dat blijkt niet het geval. De twee pasgeboren meisjes en jongetje maken het, ondanks hun vroeggeboorte, goed.

Achteraf

Hoewel Khitana tijdens haar zwangerschap bang is nooit een moedergevoel te ervaren, voelt zij dat toch direct. “Vergeten zal ik de zwangerschap nooit, maar zodra je de baby’s ziet besef je: hier heb ik het allemaal voor gedaan.” Terwijl zij erover praat schiet het kippenvel over haar lichaam. “Het is zo’n oergevoel: ik laat jullie nóóit meer los.”

Na de zwangerschap verdwijnt haar misselijkheid. In al die maanden heeft zij zich nog niet zo goed gevoeld. Ze deelt haar verhaal om andere vrouwen te laten zien dat een zwangerschap lang niet altijd een gelukkige tijd is. “Laten we meer respect hebben, dat wij dit als vrouwen doorstaan.”

Khitana met haar vriend en hun drie kinderen.

Lees ookBregtje wilde nog geen moeder zijn, maar kreeg een drieling: 'Ik wilde vluchten'